Alle inzendingen over ZINGEN

Geuren van krentenbrood versgebakken en van lavendel, woorden vliegen door de lucht echo's tussen de muren en de hoofden en het eerste groen meldt zich met natte sneeuw en lage temperaturen Ergens klinken en zingen jouw gevulde zinnen tussen de mensen buiten en binnen.…

morgenlucht in vuur gekomen vogels zingen in de oude bomen haar klank waait als een onzichtbaar klavier de wereld rond langs rivieren en oevers in het huis met hun adem waait de klank en blaast door de mensen als een onzichtbaar klavier van mond tot mond de wereld rond…

la belle époche terug naar de waarden van de bankier ook belle époche minstens twee keer herhaald de wereldoorlog voor de zekerheid een tweede wereldoorlog één nooit genoeg ook de politiek kan niet zonder poëzie het leven leefbaar traditiegetrouw zingen kikkers in de sloot bij muggenbeet -…

Wakker in de kleine lichtbron van diversiteit niet-rationele drijfveer, ben jij daar van onzichtbare geneugten ik, zaadje in een hersenpan geniet van eenvoudige dingen die me in vreugde laten zingen over duisternis, die mij heeft ontdekt tijdens schimmige uren van verveling voordat de liefde mij bezoeken komt in het schemerland.…

Excuses dat ik u ontrief Mijn jubelzang was anders lief En dulce voor uw oor bestemd Nu sta ik zingend in mijn hemd Favonius de alpenwind Joeg mij met chocola van Lindt En Toblerone in de maag Dus als ik weer eens zing als zaag Denk dan ach 't waait wel over zo Die wielewaal uit Dudeljo…

In mijn herinnering gegrift voor driekwart in mijn meisjeshart was het verborgen, stil apart kostbare niet vergeten gift vol ijver snort haar naaimachien vraagt moeder mij om iets te zingen van winter of van lentedingen, ik vraag: "Oud moedertje misschien?…

Één liefde, één leven Één leven, één wereld Één wereld, van ons allen Wees bij mij, elke ochtend Elke nacht, elke dag Wees bij mij, hoor bij mij Je bent niet alleen, niet nu Niet morgen, niet heden Bij mij ben je nooit alleen Ik heb jou gemaakt, leren zingen Leren dichten, leren lief te hebben Vooral mij lief te hebben Wij zijn…

want je parken die dagen mij zo uit en ik kan en ik wil me niet bedwingen dus ik zing en bezing je nu luid…

(Te zingen op de melodie van Gezang 430 uit het Liedboek voor de kerken)…

Nog geen geen minuut aan het zingen en m'n tranen verraden onze gelijkenis zijn jongens-kamertje, mijn jongens-kamertje zijn lieve tante Annie, mijn lieve tante Annie zijn mooie jurken en die van mijn zus Fineke een half jaar gedragen en Juliana gespeeld hij is spelend in jurken blijven hangen als een mooie waarachtige Dolly Bellefleur Nu…

Laat woorden spreken, zingen, dansen, schreeuwen, lachen, huilen, zalven, verbazen, vernieuwen, verblijden, verwijden, maar laat ze nooit of nimmer zwijgen.…

Ontluikende bloemen Vlinders zo schattig gaan elkaar zoenen De lente is prachtig De vogeltjes zingen En maken hun nest. Ze paren en zingen De natuur doet de rest. Lente zorgt voor blijde stemming Maakt een gevoelige snaar in ons los Geeft ons blijde verwenning En spreid magie over ’ t bos.…

Te midden van verbleekte kerstversiering Klinkt bij de Top 2000-show op 2 Het goede voornemen van Barry Hay De meestersnuiver van de Golden Earring Hij zingt van "No more speed", en ik zing mee Want speedsonnetten zijn voor mij passé ________________________________________________ de redactie van Nederlands.nl bedankt je hartelijk voor…

Jou zal ik nooit vergeten, in mijn hart blijf je bestaan, en als ik engelen hoor zingen, hoor ik fluisterend jouw naam.…

Eindeloos helder zal ik zingen in mijn ziel. Lucht en licht zal ik ontmoeten, nederig geknield.…

verkrampte vingers kerven krassen in de geest opengesperde kaken zouden zingen op het feest doffe ogen blikken een fletse lach stramme benen willen dansen deze ene dag een hele hand verdwijnt in die van mij en voelt jouw leven als ik je aankijk van opzij…

Hoezee, vakantie in het Zeeuwse land, de regen gutst gezellig uit de wolken, ‘k zie ‘t water geinig langs ons tentje kolken en zing een vrolijk lied van zon en strand. Daar loopt mijn vrouw, ik krijg een déjà vu: Kortjakje, Onder moeders paraplu.…

Zo volgen we elkaars contouren, klinken op de toekomst en zingen over liefde.…

Nú kan ik niets meer zingen Dan dat ik sterven moet. O, éénmaal nog te wenen!... Als men gestorven is, Dan gaan de mensen henen, En mee de droefenis... Dan lachen en dan praten Zij weder, als van ouds... Vér van de drukke straten, Daar ligt alleen iets kouds.…

Wil ze drijven in haar eigen bloemenbed het groene haar de rooskleurige sprekende ogen wil ze drinken onder dauw van meidoorn licht als lucht wolkendromen verzinnen wil ze liefde zingen in haar eindeloze land windzinderend aanschouwen de heldere blauwe lach eenvoudig als ze aangereikt gewoon leven in een uitgestrekte hand…

Dit ben jij zonder witregel of vraagteken, ik vind je terug in een punt of accent, mijn tong proeft je naam in letters, ik wals je rond en rond en het zoet van je mond spreekt zachte zinnen voluit op mijn lippen, ik vertaal het enkel op papier als het gedicht of een lied dat in mijn hoofd blijft zingen.…

Je ogen dicht En toch die beelden Diep gegroefd in het teerst van je ziel De geuren, de kleuren De schreeuwen, het bloed Al jarenlang probeer je te vergeten Je kunt wel weer lachen Met vreugde weer zingen Maar bij elke lach, bij elke klank denk je toch weer even terug…

Bijna tastbaar is mijn verlangen naar het land de klanken uit mijn jeugd het land van klaprozen korenbloemen en glooiend landschap het land van textiel de arbeid en de natuur het land waar jij en vader leefden mijn land ons land Twente waarvan ik 't volkslied in mijn diepste dromen zing.…

De lente komt we raken bevangen door licht luisteren gaat in zingen over kijken in springen zien wordt blijheid en ruime adem het duister blijft achter zonder groet als niet de kleine oude stem over het bos zou praten waar bloesem groeit uit herfsten zonder einde…

En als ze dan gaan zingen een lied of soms een psalm dan geniet ik van het orgel en zijn mooie galm. Dan vraag ik bij mijzelf of de Heer dat hoort of vindt hij het slechts herrie waaraan hij zich dan stoort?…

als klanken zich herhalen dwalen gedachten de vroegere tijden leiden naar nimfen die leven geven zingen in bossen ontspringen in bronnen goddelijk schoon het licht laten schijnen in diepe ravijnen zich verbergen in een kloof en in groep antwoorden op de roep: bijgeloof bijgeloof bijgeloof het was toen zo zo is het nu nog…

Ze woont in mijn schelp van ruisend verlangen In de wondere knop van mijn rozendroom En ik zie haar in een vlam van vlinders een regen van sterren hoor haar in het zingen van het gras op de koelte van mijn huid ontwaar haar in de zoete geur van een blauwe bloemennacht En ik hou van haar Een broos geheim in teder licht Betoverend…

Zingen op de kade. Verlangen van een kind. Bewegen van een vlag. Een boot komt dichterbij. De tijd staat even stil. Wij hopen zij aan zij. Briesen van een paard. Een hand zwaait in de lucht. Pepernoten vallen. Ik groet, ik ben, ik zucht.…

In deze creche doen we onze zeg opruimen, spelen en liedjes zingen we weten hoe we moeten beginnen eens komt die dag,...elk van ons gaat weg.…

steeds weer hetzelfde lied tijdloos dit zingen van verlangen hoewel verschraald en in de loop misschien berooid toch hunkerend de toon ondanks het remmend rijm en doorgelopen zinnen hoe kan het ooit verzwijgen daar waar het hart naar zucht jouw stem die van zichzelf mag blijven…