Alle inzendingen over Zie

Daar word ik echt blij Dan zie ik een wereld Vol met liefde en licht Daar zijn er geen tranen Op het mensengezicht En dan zie ik het voor me Zoals het echt moet zijn Een wereld gevuld vol met liefde Zonder haat en zonder pijn…

Bad-bed-en-broodakkoord! Rutte de magiër Werkte een week aan Een lastige toer Met een verhullende Illusionisme-act Hield hij ook deze keer Stand aan het roer…

Jouw ogen Zijn als de zee Ik kan er in verdrinken Ze voeren me mee Door jouw ogen Doorzichtig als de pest Zie ik niet alleen je lichaam Maar ook nog de rest Door jouw ogen Eerlijk als maar kan Zie ik de waarheid Van deze man Jouw ogen Laten stiekem zien Dat je innerlijk Nog mooier is misschien…

ik ruim de keuken nog wat op ik zie mijn moeder gaan ik pak wat op en zet het weg ik zie haar handen aan hoe zij het deed verleden tijd wordt heden in de tijd nu net als toen mijn handen gaan als die van haar met vlijt haar vingers zijn nu krom beleefd haar handen zo vertrouwd de mijne zijn nu net als toen al moederhanden oud .…

ik zie de lucht het land en strand veranderen van perspectief wat koud en stormachtig was wordt langzaam zacht lief en open in een samen kijken het ondergaan is aangenaam voel vleugels van vogels in de lucht de vrijheid van hun vlucht zie schaduwen lichter worden in de zon de wende zet nu alles om…

Ik zie in ogen lichtjes stralen en hun gezicht toont o zo blij. We delen samen al genietend en een knipoog hoort hierbij. O moment van diepe vreugde Ik zie de glimlach om je mond. Dit is een intens beleven waarin ik heel veel liefde vond.…

Meegesleurd in een zee van klinkend woord door brandend deinende golven langs klimmende rotsen roeiend met korte riemen geen angst kennend zie ik geen spook die langs mij komt maar hoor slechts; “Gooi je netten aan loefzijde uit!” en zie, het net staat op barsten.…

Voor Hennie Terwijl wij stukje Bij beetje afscheid Van je nemen, en je Geleidelijk aan in liefde Laten gaan, zie ik buiten De zon traag door de Wolken breken, en de takken Van de voorjaarsstruiken Eindelijk tot leven komen - En zie 'k ze kleur bekennen Voor het nieuwe leven…

Thuis, ik zie waar je zit en dat maakt me verdrietig Thuis, ik voel wat je zei en dat maakt me boos Ik kan niet zeggen dat ik je haat, want dan geef ik toe dat ik je graag zie Ik kan niet zeggen dat ik je mis, want heimwee voel ik niet Verschillende gedachten razen door mijn hoofd Aanvaarden kan ik wel, begrijpen niet…

Het is vandaag die dag Die dag die nooit meer hetzelfde zijn mag De dag dat jij jouw reis hebt voortgezet aan die andere kant van het bestaan Aan de andere kant van de maan En zie ik in de nacht de maan dan zie ik daarin jou De vrouw waar ik mijn leven lang oneindig veel van hou…

Gezeten onder mijn kantelraam, zie ik mijn gedachten vluchten. Ik zie ze naar de wolken kijken, en één voor één het raam uitgaan. Problemen lossen nu probleemloos op. Innerlijke rust blijft achter, temidden van ons roerige bestaan.…

Als ik stilsta van binnen of heel langzaam beweeg en per dagdeel de vaas met tulpen waarneem, zie ik ze uit elkaar gaan, zie ik hoe de bloemen opengaan, het bloemblad vallen in doorschijnende kleur langs de vaas zoals jij van me wegdrijft naar een vreemde wereld die ik niet ken.…

Zijn voorgangers tot nu toe vingen bot Ik zie het binnenkort wel weer ontsporen Ook zie ik helder in mijn glazen bol Dat Rutte IV, dat houdt het niet lang vol…

zie de lente komt het wordt weer tijd voor nestjes en het kievitsei…

's Avonds bij het licht van de maan en de sterren zie je geen bliksem…

Zie haar daar zitten Nabij een rode lantaarn Een gevallen vrouw…

ik lees het marmer vandaag eerst zonder tranen zie het onkruid - nu…

ze waaien in de wind de korenaren ik zie als een kind aaibaarheid varen…

aquamarijnen doorschijnend water der zee zie, de zeilvis vaart !…

Ik kijk in de spiegel van jouw ziel Ik zie mezelf niet Toch ben ik uitgeput…

zie mij eens groeien van kolf naar meel tot maisbrood 't is voor de bakker!…

een gedachte denk ik en ik zie mezelf schrijven woorden op papier…

vier en veertig jaar als ik deze haiku lees zie ik niet meer scherp…

verplicht zie ik de beperktheid van mijn hand ik ga er aan links van de gever…

Zo zondag is de morgen zo zeg ik zie ik je graag zo zonder zeg ik zomaar…

Kijk mij aan en zie Wat ik jou wilde zeggen Dwars door alles heen…

lantarenpalen alweer zo heel vroeg donker zie ik ze branden…

Zie haar er niet staan op die mooie boulevard, maar mis mijn lief wel.…

Nieuw leven zie ik in de wei de lammetjes met de dood in hen.…

Jij blijft mij bij ook al zie ik je niet. Want in mij klinkt nog steeds jouw lied.…