Alle inzendingen over Ziekte

Een mens sterft meestal moederziel alleen Wanneer hij aan het einde van zijn krachten is. Dan rest er op het kerkhof ter gedachtenis Alleen zijn naam, gebeiteld in een steen. Maar als je met meer man gestorven bent Verdien je elders nog een monument.…

Wat is die Gianni Romme wisselvallig: Soms breekt hij elk record met groot gemak En soms is hij ziek, misselijk en zwak En blijkt ook zijn conditie achterstallig. Dus gisteren een kanjer, nu een kneus En morgen is de dwerg opnieuw een reus.…

Op de planeet die ik sinds kort bewoon Heb ik als mens het voor elkaar gekregen Dat wereldwijd de warmte is gestegen, Doch ondank is ook dit keer 's werelds loon: Ik doe mijn best de wereld warm te houden, Maar telkens maakt de wereld mij verkouden.…

Veel post versturen heeft ook zijn bezwaren, Want als je dikwijls aan de zegels likt Wordt je gestalte lelijk aangedikt, Iets wat ik aan den lijve heb ervaren. Nu ben ik anorexiapatiënt. Ik braak na elke brief die ik verzend.…

Wie zonnebaadt, krijgt kanker heel misschien, Maar wie zich door de partner in laat smeren Om het gevaar afdoende af te weren Vergroot de kans juist met een factor tien. Al blijft die kans uiteindelijk een kleine Omdat de zon hier weigert om te schijnen.…

Daar ik per dag vijf aspirientjes slik Heb ik nog steeds geen darmkanker gekregen; Ook voor mijn bloedsomloop is het een zegen En voor mijn stoelgang en mijn rikketik. Het mag dan wel funest zijn voor mijn maag, Dat kleine nadeel accepteer ik graag.…

De kanker zit de heer Van Vollenhove, Zo meldt mijn dagblad, lelijk op de huid. Toch ziet het er niet lelijk voor hem uit, Als ik datzelfde dagblad mag geloven. Want deze week stond daarin ook geschreven Dat zij die kanker hebben, langer leven.…

Een baas geeft graag zijn zieke knecht ontslag, De Nederlandse wet verbiedt het echter. Hij dient verlof te vragen bij de rechter Die dan meestal bepaalt dat het niet mag. In ons land worden zieken zonder vragen Alleen maar uit het ziekenhuis ontslagen.…

De seksuele aandoening neemt toe, Want vrouwen vragen vaak pas na het vrijen: "Hoe zit het, had je je condooms ook bij je?" Ze houden blijkbaar niet van het gedoe. En mannen die een lekker stuk zien staan Zijn seksueel meteen al aangedaan.…

Ik hoef geen prik tegen meningokokken Daar ik veel ouder ben dan achttien jaar: Alleen het jonge grut loopt groot gevaar, Maar niet de besjes en de ouwe sokken. Want omdat slechts de jeugd ten offer viel Is de bacterie blijkbaar pedofiel.…

U weet toch ook dat Claus in alle jaren Zich naar behoren van zijn taken kweet In alle functies die hij heeft bekleed; Alleen zijn nierfunctie gaat zorgen baren. Betoon u dus een dankbaar onderdaan Door aan de prins uw nieren af te staan.…

Je hebt er geen idee van wat ik allemaal moet slikken gele, witte of zelfs roze pillen maar het zijn vooral de dokterskritieken die me op mijn maag blijven liggen ik drinkt volgens de regel wel matig maar wat te regelmatig zoet en zout is uit de mode of wil je liever een trombose ja, zo praten ze, meneer als toemaatje krijg je heel…

liggend in bed happend naar lucht, starend naar het plafond slaak je een zucht. jij, mijn vader, nooit begrip voor mij gehad en nu... nu heb jij het, jij. ongeneeslijk, smachtend naar toch een sigaret. ook al voel je nu de 'maar' woede hier en toch heb ik meelij... met hem, mijn vader nú pas weet hij hoe ik me altijd heb…

ellebogen als verweerde krijtrotsen erosie van huid en psyche schilfers dwarrelend op de grond slagveld waar nagels constant pulken celdeling onverstoorbaar doorgaat op mismaakte knieën aangetaste enkels en steeds die nagels laten bloedsporen na op ellebogen verweerd als krijtrotsen mismaakt ik kijk ernaar en voel de plekken op mijn…

November/december 2001 Behoorlijk geschrokken zijn we van de week, je kwam binnen, had het benauwd en zag zo bleek. Binnen 3 minuten zaten we bij de dokter in de praktijk, daarna in stroomversnelling, besef van tijd een beetje kwijt. Binnen een uur lag je op intensive-care vanwege een infarct, dat hakt er stevig in, 3 dagen ben je er nu, opstandig…

wat is dat vraagt het meisje mijn ellebogen monsterend o dat slechte verf bladdert af…

Je ogen kijken smekend willen zo graag begrijpen In je hoofd hangt een giftige mist die voortschrijdt met verwoesting Jouw handen grijpen de mijne Hulpeloos kijk je uit het raam ziet kinderen rennen maar herkent je kleinzoon niet En meegevoerd door een warme traan verdwijnt er weer een stukje van jouw leven…

We zeiden: Samen sterk We konden dat mannetje in jou wel aan Na vallen en opstaan Versloegen we hem En net op het moment Van vreugde Viel het verdict En de strijd begon opnieuw…

Tranen van onmacht. Een waterval van verdwenen hoop en desillusie De belofte verkracht. Een triest geval van "niet te koop" en excecutie…

Een lintje houdt haar lichaam samen, straks, denk ik, dwarrelt ze open, vergeeft me ; en haar gelaat volstrekt zich langzamerhand, ik beteken, ik beken haar met lange warme vingers die ik ontdaan over mijn handen trek. Voorzeker bestaat niets wat niet is en zij is alle vermoeden, ook van louter pijn, want alles ontgaat me, het gaat met haar…

Mijn schoonzus dronk een kopje Sterrenmix, Want kruidenthee is volgens haar rustgevend. En zie: ze is sindsdien meer dood dan levend, Ze ligt in katzwijm en haar pols is niks. Zoals zo vaak wordt een gezondheidsfreak Door eigen toedoen juist als eerste ziek.…

Mijn oude moeder is nu bijna honderd, Maar toch is zij gezonder dan een vis. En dat ze zo vitaal gebleven is Is iets wat mij sinds kort niet meer verwondert. Want telkens als ik kanker: "Ik heb dorst", Dan geeft ze mij nog altijd graag de borst.…

Mijn hoofdje! ach! het doet zo zeer! Het schijnt vaneen gespleten; Geen hobbelpaard vermaakt mij meer; En schoon men vraagt, wat ik begeer, Ik walg van lekker eten. Al ligt geen kind zo zacht als ik, De rust is mij benomen. En slaap ik eens één ogenblik, Dan worde ik wakker met een schrik Door 't akelige dromen. Nu worde ik eerst…

Al sprak men officieel van grote zorgen Toch is het ook dit keer nog goed gegaan. Nee, van doktoren kun je niet op aan, Dus heb ik boos mijn pen weer opgeborgen. Reeds had ik een ontroerend vers geschreven, Maar niks ervan, Prins Claus blijft mooi in leven.…

Droom maar lieve zieke Van liefde, spel en schemerlicht Stilzwijgend heb je overzicht Jij ziet het al en wij nog niet Wij kijken, maar jij luistert niet waardoor je de begrenzing ziet en dan leed en liefde fluistert Jij neemt je eigen levensweg Aarzelend, en dan eenmaal rechtuit wanneer je tot het einde van je stille weg besluit Steel…

Pijnscheuten schieten als zaagvissen door het zieke, geteisterde lichaam dat desondanks aan de fragiele buitenkant optimaal gedogend oogt. Openheid kenmerkt de blikken richting bezoek dat pas na enige aandrang kan beslissen de jas uit te doen, een stoel te pakken. Gesprekken vinden plaats op clichépaden met beveiligde onderwerpovergangen…

Mijn lichaam gedraagt zich ongehoord, al klinkt dat eigenlijk tegenstrijdig. De ruften verlaten oorverdovend mijn anus, als zijn het schoten aan boord van Hare Majesteits m.s. “Zus of Zo”. Het snotteren is evenzeer frustrerend. Menig zakdoek kan daarvan getuigen, alsmede de lege pot kamille en Dampo. Het rochelende hoesten doet het ergste…

als jij mij de hand geeft voel ik de sterke arm hoe krachten samen gaan in fysieke omstrengeling geesten zich samensmeltend richten op hetgeen waar zij voor zwichten zo kunnen wij power genereren om ook het nieuwste uit te proberen met een stilzwijgend ja de wegen te gaan die heling beloven zegen komt van boven maar…

Het droeve nieuws slaat Nederland terneer: Amalia heeft last van waterpokken. Het kabinet is zich dus rot geschrokken En Máxima en Alex evenzeer. Zij zei hem, met het oog op de patiënt: "Dat krijg je van dat watermanagement!"…

waar ik jarenlang lichtvoetig door het leven danste schots ik nu scheef op grote platen die gelaten weten wat nog aarde heet oncontroleerbaar krijg ik tegengas dat bij iedere stap de voortgang tart van natuurkundige wetten in mijn perspectief van gescheurde netten de woeker zit weer in mijn lijf en vreet verbanden zonder tanden…