Hartenkreten

hartenkreet (nr. 200):

een droomgedachte in een herfstnacht

Droom maar lieve zieke
Van liefde, spel en schemerlicht
Stilzwijgend heb je overzicht

Jij ziet het al en wij nog niet
Wij kijken, maar jij luistert niet
waardoor je de begrenzing ziet
en dan leed en liefde fluistert

Jij neemt je eigen levensweg
Aarzelend, en dan eenmaal rechtuit
wanneer je tot het einde
van je stille weg besluit

Steel nu je tijd
En steel je plek zolang je kunt
jou is de mooiste
droomnacht gegund

Jouw liefste houdt je bij de hand
Hij zegt: ik hou van jou
hij voedt je met zijn stille trouw
in verwarrend ziekenhuisland

hij kijkt nog eenmaal
Naar jou lief gezicht
Hij zegt: vaarwel mijn liefste
in dit toedekkende gezicht