15455 resultaten.
Dezelfde boom niet meer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 Kreeg de waarheid
Van jou binnen
Waar ik op beter
Had gehoopt -
Een paar maanden
Heb ik nog, hooguit
Een half jaar -
Ben verbijsterd,
Hersens kunnen het
Niet meer aan,
Ik kijk door het raam
Naar buiten nu,
Gewoon mijn eigen
Raam, het raam
In mijn huis,
Mijn eigen huis,
Kijk naar de appelboom
Die al generaties lang…
Stop de vervuiling
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 307 Op de muziek van 'Hold Back The River' van James Bay
(zie link)
In de Zee, daar woont een fee
Ze zwemt en heeft een staart
Feemeermin, dat is haar naam
De Zee is haar huis en haard
Stop de vervuiling van de oceaan
Stop de vervuiling, houd schoon - De
Wereld die onder het water schuil gaat
Stop de vervuiling, stop het
In de Zee…
Levenshonger
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 64 ieder jonger
oude sporen zijn gewist, uitgestrooid
gevoelsrendement uit zicht verloren
verdriet en troost zijn aangeboren
diepste herinneringen niet weggegooid
er is meer te doen dan ooit tevoren, in
die mozaïek eist het vergane z’n levensrecht
als tijdloos levenshonger.…
Kerk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 84 bewandel het mozaïek van je ogen
voel je wimpers troosten
ze stroken tegen het blote van je
bange ruggengraat
en spoel je voeten dan in je tranen
en was je handen en je hoofd
gedoopt ben je verdoofd
beloofd een herborene…
Getuige
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 108 Getuige was ik van onnoembaar
Oorlogsgeweld overal ter wereld
Meters oorlogsdoden en vermoorde
Baby´s wilden mijn ogen verblinden
En toch bleef ik kijken,
Het is mijn werk,
De waarheid hoe erg ook
Moet ik onder ogen zien
-
's Avonds, op mijn kamer,
Schrijf ik op wat ik gezien heb,
En merk ik dat het schrijven
Mij lucht geeft,…
Gebladerte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 67 Schouwspel van een almachtige zon,
speels licht in een dwarrelend mozaïek,
zo dichtbij en toch uit oneindig verre bron.…
Niet draagbaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 268 Ik kiezel langs waterwegen
waarin ik in grillige patronen
een bont mozaïek van dagen schik
helder en klaar
alleen rimpelende uren
giet ik in dempend matglas
daar niet alles te dragen valt.…
Palermo
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 102 Smalle stegen verdrukken
Verbrokkelende woonblokken
Wie kan hier ontstijgen
Tenzij als mozaïek tot de zon
Na over zich te laten walsen
Door vlak vluchtend verkeer?
Een rasterpatroon, tralies
Met te veel vuile was buiten
En binnen, het is gissen!…
Het donkere bos echt opzoeken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 Machteloos voel ik
Me, broertje, dat ik
Jou niet redden kon
Terwijl het mijn vak
Is om mensen te redden
Die niet meer willen leven -
Dokter was je, net als ik,
Gelijkgestemden door die
Nauwe band die broertjes
Levenslang met elkaar hebben -
En toch ben je
Tussen mijn vingers
Door geglipt - koos
Je er voor niet meer
Verder…
Slanke arcades
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 gaf
pas in de koelte
van de binnenplaats
met haar gesluierd licht
en de stilte van eeuwen
kwam jij volledig tot rust
voor samen heb ik
daar ons water geput
diep uit de ziel van
de aarde geeft zij ons al
generatieslang leven terug…
in voortijdig lijnenspel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 820 schikken is geen sprake
jouw vleugels zocht ik eeuwenlang
een heerlijk lijf om vol te raken
we branden lang op hete lust
vloeien uit na duizend jaren
het glazuur geeft ons de kracht
de hemel in ons mozaïek te evenaren…
herfstpalet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 399 het pad een verzacht
mozaïek van rode
en gele tinten
glinsterend zonlicht
tussen kale, goud
omrande bomen
klanken en geuren
vol vergankelijkheid
weemoedig palet voor
dichters en dromers…
zie maar
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 701 hij, onkwetsbaar achter de lens
tast, tuurt en wacht
om haar te vangen
in een mozaïek van mythe en magie
zij, staart stil in een boog om hem heen
onaangedaan blijft ze staan
een ogenblik denkt ze:
zie maar, ik ben niet wat je ziet…
Duivelsgetallen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 589 bloedkoralen letters uitgevlakt
tegen de mozaïeken wanden
door gesloten verten
over rillingen in steen
gaan diep uitgekerfde vingers
ze krassen kringen van geween
maar vinden slechts verdwijnen
in die nacht toen ook de maan verscheen…
Het niet zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 Als je weet
Dat dat bloemetje
Naast de voordeur
Geweldig mooi is
Qua vorm, qua kleur
En qua structuur,
En het je nu
Niets meer zegt,
Dan zit je in
Je donkerste uur
Waarin het niet zijn
Lonkt, en het zijn
Heeft afgedaan…
De dame als landschap
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 466 De wereld kromp in, het landschap verschrompelde,
een druppel regenstof, een watermolecule,
deed land en mozaïek haastig vervagen.…
De bladeren van oktober
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 297 Ik streel ze als streel ik
bejaarde zomerhanden na
een wuivend vaarwel tot
stille rust vervallen en tot
mozaïek vergaan.
Al bedekken zij in schoonheid
de graven in het park
zie het niet als sterven.…
ANTON DE KOM
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 bloemrijke woorden
in harmonie met
schurende feiten
levendige taal
een krachtig
kleurrijk mozaïek
brisant leed
in duizend inktzwarte
fragmenten uiteen gespat
de scherven met
zachte handen opgeraapt
zorgvuldig opgeschreven…
Allesomvattend
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 157 zonder muren
onttrokken aan strijd met overgave
uit de muziek van het hart om
los van ziel en lichaam te geraken,
dat is de liefde waarin de norm
door een ieder levenslang verleid als
voorlopig afscheid, maar nooit voor lang
omfloerst in een allesomvattende kus
die de materiële levensschijn doorboort?…
De dichter is een koe
gedicht
4.0 met 64 stemmen 17.426 Gras... en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben - de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt…
Energie.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 85 Hij zoekt naar zijn ziel
en vindt daar dan ook zichzelf
vol met energie.…
Ter oprechte trouw
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 3.053 De mozaieken van kleur
die in je ogen mogen dwalen
schitteren als parels
wanneer je stappen zet
in de woestijn zo groot.
Mijn hart geeft bloesem
aan een start
van een nieuw eigen leven
oprecht kan ik de spiegel aanvaarden
en dankbaar zijn voor het leven.…
wakker
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 een bijna
briljante vondst
die sluimert in
de prullenmand
stukjes van
gebroken dromen
die ontwaken in een
kleurrijk mozaïek
het gedicht in
duizend stapjes dat
in zestien zinnen
adem vindt
daar kunnen ze me
's nachts wakker
voor maken
overdag liever niet…
Ik kat je af
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 150 Kat je af
Terwijl ik
Zielsveel van
Je hou - laat
Je mijn nagels
Voelen terwijl ik
Je eigenlijk alleen
Maar strelen wil
Bang om je
Te verliezen,
Zoals ik ook
Mijzelf verloren heb…
Openen het mozaïek
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 52 dag
van ze kent in gedartel
en gedurfde duik
maar tussen de
struiken en groen
grijzende grassen is
het een drukte in
lentegewas waar
bollen en knollen
op springen staan
dan is het wit
snel vergroend
in het licht van de
steeds langer schijnende
zon en de eerste
kleurtjes draaien zich
al heel voorzichtig om
openen zo het mozaïek…
Het mozaïek van maanden
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.019 ik rol de losse draden
maar op kluwens
het gebeuren in de
eigen kleuren bij elkaar
ook zijn er
lapjes stof ten dele
onbewerkt gerafeld
en nog lang niet klaar
ik zoek naar een patroon
in het mozaïek van maanden
probeer toch alles af te
ronden van het voorbije jaar
op het palet van kleuren
opent zich de nieuwe tijd
geen patroon nog…
inhoud is een mozaïek
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 370 je schikt wat woorden
naar hun klank droevig
in de donkere tonen
de kleinste klinken
vaak het langst
in de hoogste regionen
je componeert
stemming met muziek
inhoud is een mozaïek
gelegd in kleuren
die je spreidt tot strofen
die een mooi gedicht beloven
dat is het gezicht waarmee
je naar de lezer kijkt en haar
en…
Kleurig mozaïek
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 34 ik hoorde
in zacht
geritsel wind
en losse bladeren
in een onooglijk
bergje bosafval
dat mij nooit
opgevallen zou
zijn als haar kleurig
mozaïek niet
omringd was met een
kring paddenstoelen
die alles terugbracht
tot de elven en
kaboutertijd
met meerdere
plekken die iets van
bewoning hadden
duidend op leven
zou de aarde
leven toch…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 een bijna
briljante vondst
die sluimert in
de prullenmand
stukjes van een
gebroken droom die
ontwaken in een
helder mozaïek
het gedicht in
duizend stappen
dat in zestien
zinnen adem vindt
daar kun je me
's nachts voor wakker
maken overdag
liever niet…
Heelheid van mijn leven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 160 Kijk naar de heelheid
Van mijn leven,
Naar de heelheid
Van mijn bestaan,
Waarvan de loper
Oneindig ver wordt
Uitgerold -
Waarbij de tijd
Verdwijnt, mijn tijd
Verdwijnt, en naadloos
Overgaat in de eeuwigheid…