14290 resultaten.
een knipoog
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 924 de zon springt
van tak naar tak
als ik
slenterend
op afstand
de bomen zie
op een rij
zij aan zij
en flitst dan
op haar gemak
keer op keer
ik denk dan
heel even
zij knipoogt
naar mij
toch een hele eer…
Het blauwe uur
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 345 Uitgestrekte vergezichten
onder een deken
ochtendlicht.
Druppels dauw
verflarden, nevelig
ontwaakt het land.
Schaduwspelend
met zonnelijnen
danst zij,
onderbroken
door nog vluchtige stralen
op losse korrels zand.…
klein
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 426 de wereld glipt uit mijn hand
draaiend, tollend rond de zon
kimmend een laatste glimmering
een zee aan mogelijkheden beschenen
en daar sta je dan,
gestrand, wachtend op de vloed
je ondergaat de golven,
zomaar verdwenen
naar de maan…
Zonsondergang
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.079 Waar de zon
zinkt in de zee
en het strand
zingt met de wind
over het water
golven gedachten
van vroeg
tot later…
Wolkbreuk
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.974 Huil niet om de woeste wolk
die zijn kroost verloren ziet
wanneer het als verliefd verdriet
neervalt als de laatste regen
op klootjesvolk, ruisend riet
Huil niet om de tere traan
die wegrolt op de oude brug
vertrouw de zon, zij wijst hem vlug
als hij moet gaan in waterdamp
de weg weer naar jouw wolk terug…
Zonnegroet...
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.100 De kilte van de aarde verdwijnt geruisloos
in donkere spelonken van zwart beton
Een waas van limoen kleurt het aanzicht
Fris nieuw leven ontspringt onder de zon
De warmte knuffelt de aarde vol verleiding
en kust hartstochtelijk de zomerbloemen
Geur van honing en nectar overweldigen
alle bijen die van bloem naar bloem zoemen
De zon laat haar…
Wolkenloos
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 922 De zon schuift
Steeds maar achter wolken
Wolken steeds maar
Voor de zon
Ik weet nog goed
Hoe deze morgen
Zonnig
Wolkenloos begon…
Hoe eindloos lang...
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.535 maar dat de zon me een enkle hoopstraal zende
en 't schijnt me of weder, in 't verdord gemoed,
iets op gaat wellen en zijn vreugde spreiden
in en rond mij in gouden zomergloed.
En 'k wou zo graag de minnende armen breiden
en weer het ganse leven benedijden,
met al zijn smarten nog in kracht zó zoet.…
Zomerwandeling
poëzie
2.0 met 3 stemmen 813 Langs der kom mollige bocht verlokt en leidt
ginds de baan, waar, in een wrong van wingerdloof,
loom van de gloeiende zon, de hoeve
sluimert haar zwoele slaap.…
Cotsa Brava
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 597 Misselijkmakende penetrante zonneoliëen
Zand tussen tenen en bilnaad
Bejaarde doet misselijkmakend yoga in spagaat
Vlieger stort neder boven op mijn kruis
Handdoeken op klutje mutje, was ik maar thuis
Buikliggend gluur ik verhit mee
naar de bevrijdende lichtblauwe zee
Het terras is evenzo nog erger
Kijken of ze kijken en als ze kijken…
Goud gekust.
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 276 stralen van zon
hebben mijn gezicht
in het gele gezet
en ik heb vanmorgen
goud gekust
warmte omarmt.
Dag, mooie dag
wat ben je vanochtend
weer lief.
zó zoet kom je
me wakker zoenen
'k heb goud gekust!…
Gelegen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 517 Vandaag zou er geen zon meer zijn
Voorspeld werd
Wind en regen
Toen onvoorspeld de zon toch kwam
Kwam het mij goed gelegen…
Luchtkasteel
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.721 luchtkasteel
waar ik dromen kon de dagen
op de allerhoogste deel
met mijn vlindernet vol vragen
en mijn hemels gekrakeel
konden zij mijn zucht verdragen
was geen wervelwind teveel
Speels verdroomde ik verhalen
die ik speelde -één voor één
hoog daarboven voor de sterren
en de wolken om mij heen
die mij wenkend al van verre
ver voordat de zon…
vederlicht popje
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 178 de eerste
ik til je op zo jij
kan zien over alle
bergtoppen heen het einde
van de tijd en jij bent
het prille begin van een
nieuw geboren ochtendzon
die mij bijschijnt in
ijzige koude winternachten
en dan jouw lichaamsgolven
ook dan met mijn gedachten
kunnen dansen tot de zon ondergaat…
de schijn tegen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 ochtenstond, goud
tanden verbrokkelen
knipperende ogen
licht ligt onverstaanbaar
over een verdeeld land,
men bouwt een toren, horizontaal
het oosten licht op
firma Het Zuiden
zoekt de Grote Beer
de zee glinstert naar de horizon
volkomen buiten westen
een zon verdwenen
de kleur is scharlakenrood…
-0-Avondrood-0-
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 424 De zon kuste de zee
passie hing in de lucht
en de wolken bloosden
tot de allerlaatste zucht…
De warmte
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 257 ik lig in zon, luisterend naar de muziek
die me wegdraagt
hoog en zweevend.
Dan een schaduw die de warmte ontneemt
terwijl het zo genieten was.
Mijn gedachten gaan naar jou
ik luister weer naar de muziek
lig in de zon en
ik voel me hoog, zwevend, draaierig en licht.…
als ik jou zie
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.204 Als ik jou zie, zie ik het zonnetje schijnen
als ik jouw stem hoor voel ik een tinteling
als jij me aanraakt voel ik iets dat ik nooit meer weg wil laten gaan en dat ik voor altijd naast je wil blijven staan
want jij hebt ogen van zilver, jij hebt
hebt een karakter van goud
jij hebt alles waar ik van houd
overdag ben jij m'n zon en 's nachts…
De luiken
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.345 Nu dringt uit het rumoerig buiten
Alleen de klaarheid van het licht,
Want zie, de harten zijn nog open,
En zon komt helder ingezeefd
En toont, van blanke glans omdropen,
Al wat er binnen staat en leeft.
Heer, doe de luiken van ons wezen
Voor werelds ijdelheden dicht.
En maak ons hart door Uwe vreze
Zo vol van helder zonnelicht.…
Zomer
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 588 Stralende zon,
reikende straal
Kabbelend water,
beschermende boom
Ik, in het gras
melancholisch en loom…
Een dag op het land
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 310 Heel nieuwschierig sluimert de ochtend op
mijn ogen gaan over het land veel dauw erop
de dauw wordt meer naarmate de zon hoger staat
en verdwijnt als het avondrood zijn gloed straalt
Verhelderd wanneer de zon achter het water verdwijnt
dan komt de maan wat somber boven die half schijnt
gevoelstatig zo hoog daar achter de sterren
verdrietig…
het pad
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 520 sla het boek weer open
de dagen vliegen voorbij
te lang was jij gesloten
te lang het verhaal in mij
waar gaat de ontknoping naartoe
soms is het een sprookje
maar vooral een bitter traan
de geest is moe
voldaan
de weg is nog lang
het pad
onder zon sterren en maan…
Overal zon en de horizon rondom
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 417 Verder dan ik kijken kan
Staat toch het volle graan
Van horizon tot horizon
Het drijvend wolkenwit in blauw
Het wiegend land van geel
Alles reikt naar elke einder
Alles reikt naar jou…
Praten met Papa
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 758 Je lijkt, kijkt of je me iets zegt…
Het zijn net woorden jouw klanken.
De taal die je spreekt, is het echt?
Wil je stoeien, lachen, janken?
Dat geen zin zijn gelijke kent,
Volume immer fluctueert,
Verbergt niet dat je onmiskend,
Iedere dag, ieder uur leert.
Straks komt de volgende fase,
Dichterbij dan we verwachten.
Eerst een woordje,…
Langzaam sluitend voor de zon
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 606 Dat die gedachte er niet is
Langzaam zie ik verleden
Zwevend door de lucht
Concentrerend op het heden
Sluit ik af met een zucht
Langzaam komen alle dingen
De dingen voorbij met pijn
Ik zou wel willen zingen
Er voor je willen zijn
Ik heb het echter verbannen
Uitgesloten waar het kon
Ik wil me nu ontspannen
Langzaam, kijkend naar de zon…
schaduwleven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 244 zij leeft in een donkere wereld
als de zon opstaat
schuift zij de gordijnen
naar het midden van het venster
haar ogen verdragen
geen ochtendstond
haar ogen verdrogen
bij zoveel verdriet
het licht
ze ziet het liever niet…
Late herfst
poëzie
2.0 met 19 stemmen 3.221 O blaadren die zo schoon zijt in uw dunheid,
Schoonst nu gij dun zijt, schoner dan de zomer,
Al-licht, dóór-licht, gans ín-schijn van de zon,
Gij sterft, de zon blijft - durf ik zo, ik dromer?
Ik die niet weet dan licht-, dan fijn-, dan dun-heid,
En dat ik loop in 't wondre licht der zon.…
Een onbestemde vaalheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 86 jij dacht in
het korter lichten
van de dagen
de zomer nog
te kunnen vangen
maar tussen
lagere zonnestralen
blijft al langer
een onbestemde
vaalheid hangen
de wind
die warm en
aromatisch was
geeft nu zijn eerste
ochtendfrisheid af
je lach blijft
zomers vol hoewel
het warme rood
al herfstig donkerde
toen je mij je lippen bood…
Oppasser
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 608 als a.s. zondag mijn zoon weer thuis komt.
Ik zie hem al staan, verstomd.
Met heel veel verdriet.
Wat ik hem altijd heb willen besparen
nu na al die jaren
moet ik hem vertellen, dat ik
zijn dierbare hond heb begraven.
De oppasser.
Dag Napoleon.
Rust zacht.…
De Oppasser
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 688 Als a.s. zondag mijn zoon weer thuis komt.
Ik zie hem al staan, verstomd.
Met heel veel verdriet.
Wat ik hem altijd heb willen besparen.
En nu na al die jaren.
Moet ik hem vertellen,dat ik zijn dierbare heb begraven.
De oppasser.
Dag Napoleon.
Rust zacht.…