Alle inzendingen over Zwoele wind

Hij groet zijn hand: klein glas. De trage kamer groet hij, het vertrek van zitkuil, eethoek, suite, tot hij ze niet meer ziet. Hij sluit de ogen, wacht. Hij groet de zachte nacht, die langzaam, langzaam, hem de laatste tonen van gedachten horen doet. De leegte groet hij, toevluchtsoord. De oude kat, de zwarte, streelt zich met de hand…

Ik zie haar nog zitten: een simpele bank met een simpele vrouw met twee simpele handen omhoog naar de lucht, voor het rood van de tuin in de zon, als een meisje zo rank, als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren. Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij, ze keek naar haar handen. Die maakten…

Hier is het morgen. We schrijven een datum, kijken het raam uit, smeren een snee brood en vrezen het ergste zonder dat het ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van een gelaten stadje op de oever van stromend water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…

Nooit een orka gezien in de dorpsvaart, nooit een zebra in een weiland ontmoet, geen kokospalm in de boomgaard, maar wereld was er in overvloed. Boer Bethlehem had een Duitse herder, in de stal stond een Belgisch paard. Het Guinese biggetje zonder staart woonde op Elba, een steenworp verder, waar een meisje Engelse ziekte had. Haar grootmoeder…

Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij. Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen. Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij. Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale, ze schrijven over dingen waar geen woorden voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe men zich zo kan verlagen, zich zo door de maalstroom van deze…

Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin 't was de wind, die: de tranen opving.…

Voor elk teken dat ik voel, want zelfs de wind geeft zacht gehoor, aan mijn hunkering zo zwoel.. En de storm die raast maar door… De balans neigt naar dat gene Wat ik angstig zal aanschouwen… Want ik voel dat jouw gedachten De mijne niet vertrouwen… De reden blijft omslachtig.. Maar ik leg mij erbij neer..…

Vandaag komt de wind uit een verdomd koude hoek, ik denk dat ik de knop van de verwarming maar opzoek, want vandaag zit ik te rillen, van mijn kleine teen, tot warempel mijn billen...brrrrrr…

De wind speelt een spel een spel van " wie het wint" De wind speelt met gevoel en als je net buiten was: Weet je wat ik bedoel! De wind, waait met pure kracht ik waaide temet om toch is de wind mijn grote vriend want weet je wat ie kon? Mijn muizenissen laten verdwijnen!…

Donkere wolken kwamen aan een wind stak op best hard beter nu naar de boulevard te gaan echter voor 'k zover kwam: Werd ik gezandstraald niet gering kijk een uitje op strand met uitzicht op zee Is 1 ding, maar al dat zand waar 'k niet om vroeg was wat ik mee naar huis droeg.…

hart dat naschokt van een zwoele zomer…

Zoals veel lezers ben ik opgetogen Dat Marcel zijn comeback maakt op de site Al toonde zijn stand-in ook heel veel bite Zij had van mij beslist voor vast gemogen En mede qua voorziene soort verkeer Leg ik mij graag bij Katja Bruning neer…

Het is er nu, die vergankelijkheid die zo kan rotten op de grond appels die niet ver van de boom vallen we vinden er ook bodem aardse van onachtzaamheden na zwoele zomerse winden ontdekken er weer eikels zijn gevallen door koude het intieme van de nacht houden van zijn regens regelmatigheid van zwijgen tolereren stormen en dromen…

Eenmaal buiten rukte en trok de wind aan haar kleding, jas en rok zelfs onder haar kleding moest ie zijn nee buiten lopen was bepaald geen gein! Ineens schoot ze in de lach, want als iemand haar nu zag: haalde ze vast en zeker ‘t nieuws nog wel: immers, foute aanrakingen vallen onder Me too toch wel? Dus ook de wind!…

zwoel swingend en ontspannen word ik meegevoerd in vele maten opgezweept door de ritmes van mijn innerlijke drum zwoel cool swingend en ontspannen door het oergevoel dat zich uitbreid in universele vrijheid en voortkomt uit de ritmes van mijn innerlijke drum…

In avondkoelte zag ik je zwoele loensen aan voor koortsigheid.…

oorverdovend in de zwoele zomernacht dat stekende geluid…

de kamperfoelies hun zomerse zwoele geur in de avonddauw…

Geen wind, zelf geen kleine zucht.…

jou te mogen omringen in het lied van de ochtend klanken van vreugde moment van hart tot hart de wind strijkt zich als adem over tere bloemenkleuren zweeft zwoele junigeuren over een blaadjesschoonheid passie cirkelt rond in een stil vertrouwen een wonderlijk samenzijn ogen sluiten zich voor de tijd * ik zal de dag dromen in ons…

Kreeftenkroketten Zingen zwoel in braadvetten Het eind van hun lied.…

zwoele zomerdag duifgrijze veren vallen vogel is niet meer…

Je lippen zo zwoel kus ik op het beeldscherm maar het blijft surrogaat…

Grijs denken aan het water en wilgen treuren geel De verre wind vangt hoge toppen Voeten pletten eikenfruit Het lage licht grijpt met tentakels spinnemaaksels vast Het dorre notenbomenblad kwispelt en overstemt steeds meer de mijmeringen in m’n hoofd van zomeravond- zijn De herfst zit in de lucht en loutert zwoel…

Verborgen stemmen in boomtoppen, orgelpijpen in de storm, gewogen in het ritmisch krakend riet het huilen van de wind als wolven van dit seizoen zich niet foppen laten door mee te spelen met zijn onbestemde instrumenten van het fluitend griend, wat voor buitenlieden als concertzaal dient, bij de woeligste plas recipieert het…

langs poldersloten wuiven blonde rietkragen zwoele zuidenwind…

doorleefd groen ritselt een laatste zwoele streling de zomer voorbij…

Warme zwoele nacht wakker voor de roomservice één roos bij haar bord.…

Kan ik je binnenste bezoeken Hoe strelend zuiver is jouw licht Badend in de warmte van de nacht Komt stralend bij mij binnen Waarop ik altijd heb gewacht Zwevend zwoel en zacht beminnen…

Haren rood Oorspronkelijk blond Benen lang Heupen rond Fraaie taille Mooie vorm Blauw-groene ogen Stralen enorm Haar stem zo zwoel Zo zalig zacht Haar lichaam bemind Onze nacht Woorden dansen Op een koord Aaneen tot zinnen Ons'hemels oord Zonder woorden Met geluid Passie beleven Strelen d'huid Minzaam delen 't Lichaam…