10908 resultaten.
"DUIVELSKIND"
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 402 fluisterend van verlangen
een hemels gevoel
mijn hele wezen delen
voor altijd
met die zwoele zomerdagen
je koesteren....... blijf !!!!!
soms overmoedig soms heel zacht
jij wind
jij wind
jij "duivelskind"…
tot de wind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 deze zwoele zomerdag
houdt mijn gevoelens
stil
tot de wind
met vederlicht gespeel
bloemblaadjes
zo bevallig laat zweven
dat ik het passionele
welke geurt naar houden van
diep in mezelf terugvind…
In en in zwoel
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 2.523 aanraking zuiver zacht
Ogen verdwaasd van opwinding
Mijn hart wat naar jou lacht
Een liefdespel zonder grenzen
Verstrengeld zijn wij in elkaar
Jouw warmte wordt mijn warmte
Brengt mijn hart weer in gevaar
Mijn liefde wil niet verdwijnen
Jouw streling geeft geluksgevoel
Mooier en zoeter dan duizend woorden
En maakt mijn leven in en in zwoel…
Zwoel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 140 Zwoel…
Hete lome wind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 89 Nu liet hij zijn blik
zwoel over mij heen glijden
lome hete wind
Soms is het te warm
vechten heeft dan echt geen zin
hete lome wind
Daar in de schaduw
als een vers gekoelde drank
wachtend op haar prooi
Met haar kalme blik
starend in onzichtbaar vuur
dat in ogen school…
Rustpunt
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 406 Zwoele zachte wind
aan de rand van stilte
een mystiek geluid.…
een zomerdag
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 425 Met zinderende
zonnestralen
een blauwe lucht
een strelende wind
op het strand
een zilte zee
die eindigt
in een zwoele avond
met gouden glans
in een koele
serene nacht
en er weer een
zinderende
zomerdag
op ons wacht…
Regenboog.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 172 Dansend op de zachte wind
na een zwoele zomerregen.
Genietend zat ik te kijken
met de handen in mijn schoot.
Vol van stille verwondering
door dit hele kleine wonder.…
Herfst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 Het is er nu, die vergankelijkheid
die zo kan rotten op de grond
en we vinden er ook bodem
na zwoele zomerse winden
we vinden er weer eikels
die zijn gevallen door koude
en het intieme van de nacht
we houden van zijn regens
in regelmatigheid van zwijgen.…
nooit windstil
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 Nooit windstil
De wind waait
Dansend
Fris uit het oosten
Zwoel uit het westen
Warm uit het zuiden
Vooruit
Waait de wind
Fluisterend
Zo zacht als fluweel
Zo fijn als zijde
Zo teer als spinnenrag
Verder
Waait de wind
Fluitend
Draad na draad
Klos na klos
Doek na doek
Door
Waait de wind
Neuriënd
Langs de zon
Langs de sterren…
Rigoureus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Winter geen winter
Lopend in mijn zomerjas
Is 't gewoon voorjaar
Reeds gekleurd herfstblad
Geselt normaalgesproken
Nu slechts dwarrelt
Want de wind is zwoel
Temperatuur veel te hoog
Duidelijk van slag
Opwarming een feit
De natuur sterft rigoureus
Waarom wij zo tam...?…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 222 Zij bestaat op gratie van...
Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon.
Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.
Als…
De wind.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 438 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
Eindeloze liefde.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 290 In de rozentuin, jouw blauwe ogen,
je blonde haren in een zwoele nacht.
Dat vergeet ik nimmer meer.
Terwijl de wind speelt met ons haar
en de maan schijnt op ons gelaat
kijken wij naar de sterren en
dan weer naar elkaar.
En we hebben elkander eindeloos lief
tussen hemel en aard.…
Zwoele nacht
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 957 In de zwoele nacht
Wil ik van jou zijn
Met mijn ogen
Verleid ik je
Streel ik je
Mooie lijf
In de zwoele nacht
Wil ik van jou zijn
Met mijn handen
Omarm ik je
Leer ik je
Het spel der liefde
In de zwoele nacht
Mag jij van mij zijn
Met mijn lichaam
Verover ik je
Bemin ik je
In het vuur van liefde
In de zwoele nacht
Zijn onze lichamen…
Heerlijk...
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 3.192 Deze nacht
Vochtig zwoel
Brandende liefde
Tongen strelend
Ritme zoekend
Deze nacht
Vochtig zwoel
Kreunend genot
Vingers strelend
Plagend voelen
Deze nacht
Vochtig zwoel
Uitdagende ogen
Wilde passie
Naakte oase
Deze nacht
Vochtig zwoel
Brandende liefde
Smeltend ineen
Druppelend vocht
Voldane zucht...…
Zwoele zomeravond
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.974 Zwoele hitte zindert rondom mij,
parelt in druppeltjes naar beneden,
sensueel langs mijn lijf gegleden
jouw vingers bevrijden mij
van overtollige ritsen en knopen.
Heerlijk smaakt de avond op je lippen
en terwijl we aan een glaasje nippen
blijf jij op veel meer hopen
dan alleen een tedere kus.…
Zwoele zomerzon
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 487 Een zwoele zomerzon
trots omringd door een diepblauwe lucht
Dobberend op een bootje
Van alles en iedereen weggevlucht
Ik laat me drijven 't maakt niet uit waarheen
Ik voel het als nooit tevoren
Ik ben weer alleen…
Zwoele zomeravond
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 2.469 Kikkers kwaken
een heus orkest
bijeen
prachtig wat een kabaal
kroos nog niet
in de sloot
behalve dan
het èchte kroost
van de kikkers
en de waterhoentjes
zal vast gaan ontploffen
als de warmte doorzet
een heus voetbalveld
zachtjes deinend
op het water
wat je doet geloven
over water te kunnen lopen
waterlelies geëxplodeerd
vol knoppen…
Zwoel gedoe
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.345 Fuchsia klokjes klinken kleuren
zwoele klanken om rood te fleuren
ze schuifelen zacht mijn ogen toe
ze stoeien nacht vol woel gedoe
Amaryllis staat statig te pronken
mij met haar roze bloem te lonken
ze kriebelt lachend stijf op stand
ze frunnikt spelend lijf haar hand
maar ben ik dan een bij of vlieg
ik soms naar honing druppels toe…
schaduwdansen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 94 schaduwdansen met de maan
verkennen wel mijn zwarte muren
de nacht vergeet voor één keer mijn naam
ik ben echt niet meer bij te sturen
nooit zal ik het nog beleven
dat zwoele in mijn dromen
wie ben je en wat kun je me geven
een gevallen engel aangekomen...…
Tegen en mee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 105 Sereen stil zwijgen loeiende wind
scheiding water stuivende
golven schuim koppende duin
eindloze vlakten ruisende velden.
Hoor ik je stem in zwoele warmte
boven loeiende wind bulderende golven
lach door koppende duin
eindloos ruisende velden van liefde.…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.647 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.102 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.698 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.648 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.731 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…