Alle inzendingen over aanhalen

Handen had hij soms tekort maar vijf vingers aan een hand waren hem genoeg…

Ik hoor allerlei verhalen, Over de broekriem aanhalen, Het is allemaal niet meer te betalen. Zo zie je wat er speelt, Het is nooit gelijkelijk verdeeld…

hoe eenvoudig zou het leven zijn als jij en ik elkaar raakten zonder weerstand te bieden zoals het loof van deinende kruinen die conflictloos aanhalen en afstoten één met de wind ja, zo simpel kan het zijn als de geest zou zwijgen…

Ze trekt mij aan met lieve woorden Ik kom dicht bij haar en onthul Iets persoonlijks wat intiem Ze kruist haar armen voor zich Ze houdt het voorlopig voor gezien Ze stoot mij af door kilte in te bouwen Zo vaak is zij bedrogen uitgekomen Als ze iets meer dan buitenkant liet zien Aantrekken en afstoten lijkt een spel Maar is doodserieuze…

door hun donkere zijn en kleine verwarde hartjes midden schemerige winderigheid ril ik onzeker met hen mee stil hopend dat de zon met warme stralen hen tot ontvlamd verlangen in mijn wereld verbreidt als aanhalige glimlachjes midden mijn gedachten neerschrijft…

Bots maar terug, aanhalige, zoek verderop een wang. --------------------------- uit: 'Verzoenen', 2014.…

liefde en losse vlinders op je rode tongetje, zacht gespin zwervend in wol en roze maanpootjes diep in de nacht op mijn voeten tussen sterrenpluis lik je melk uit de vroegte, speels getjilp en lome luierzon een beetje dromen, beetje zweven, beetje heimwee naar de boom, drijf nu maar op knotjes wolken ik zing aanhalig de sprookjes…

Als ik tenslotte oud zal zijn en na een zoveelste kale reis strand in mijn laatste onhuis zal het jouw gezicht zijn, ongelezen, dat ik uit het verre daglicht aanhaal.…

stapel poses van anderen gelegd jij lag daar echt willekeur sorteerde plaats je blik gaf toeval weinig keus je arrogante neus beheerst de sfeer en tekent voor de laatste keer mijn god je vilde mij jouw wil te sterk voor mijn gevoel je overdonderde mijn ruimte ik kon slechts gissen naar wat je bedoelt ik was mijn eigen strop aanhalig…

wij speelden het spel van de ogen die wangetjes in pure onschuld liefjes doen blozen van aanhalen zonder te raken en er dan een ingewikkeld patroon van maken dat naar meer gaat smaken wij verloren de tijd vergaten de wereld om in hoger sferen wat steeds niet lukte opnieuw te proberen samen op zoek naar wat ons ongezien intrigeerde…

Aanhalig vleit langs mijn schreden Mijn panter, die zwarte tijger. Daar ik niemands gunsten weiger Vier ik feest bij sluwen, wreden - Vorsten liefst, vol boze lusten, Schenders, die de schepping Gods Vertrappen, met zoveel trots Of zij de sterren zelfs blusten.…

Het fluisteren was jij al gauw verleerd Maar had die houding snel aangenomen Als een vreemde meedogenloos hard Zomaar op een dag mee thuisgekomen De aanhaling afgewezen ongewenst Je blik sprak afschuw in vele delen Het boek was uit zoals je gruwend zei Ik zou met jou nooit meer liefde delen Alles overpeinzend vraag ik mij nu af Mijn tranen…

dat wij af en toe elkaar in de weg lopen botsen omdat synchroon geen heerser is het is niet vallen en opstaan maar vertrouwd elkaar aanvoelen, aanvullen en aanhalen verwarmen met kussen die niet uit de tijd zijn kom, laat mij je dragen over de drempel net als toen, waar wij overheen vielen lachend in onze armen en jij getoupeerd dat ik nog…

Samen naar ons nieuw begin, waar ik jou totaal in bemin, jij zo lief naar mij aanhalig, 'wij' met elkaar, zeldzaam zalig. (Samen in liefde ... een eindelose weg zonder zijwegen)…

Heel de wereld mag zachtjes stralen, ik zal jou op deze dag bijzonder aanhalen. Het geluk in jouw leven mag worden herdacht, je geboortedag, in ons samenzijn bekracht. Daarom dit lieveheersbeestje in volkomen geluk, wens ik jou vandaag met veel liefde in nadruk. Een dikke proficiat lieverd..…

Het wuivend helmgras op de duinen ruiste zacht als een oneindig lied en in de verte aan een groene einder lag nog veel meer schoonheid in 't verschiet want daar lag in een zoet herinneren de tuin: zijn eigen kleine hof van Eden de katten kwamen mauwend aangelopen begroetten hem aanhalig net als in 't verleden.…

Felix ligt lekker lui op de vensterbank is zijn vacht centraal aan het verwarmen als hij doortrapt zin in kroelpartijtje heeft springt hij aanhalig de baas in zijn armen en spint als een tevreden huiselijke kat hij laat zich het getroetel overkomen van de baas die denkt echt baas te zijn maar dat is hij slechts in zijn dromen als Felix het…

Wij ademhalingen, aanhalingen uit ongelezen natuurboeken, uit- eindelijk luchtwervelingen van het eerste uur. Het is een wellust! ----------------------------------- uit: 'Luchthonger', 2004.…

uren van een overvloed aan zilt kwijl en geschreeuw maakten de duivel het hof, onherkenbaar in het niets bracht de angst mij het offer in de vorm van binnengesmokkelde stigma’s uit die tijd waar mijn kat de vreugde van het leven schetste met geven van lieftallige aanhalingen en dan, in dezen namiddag rees de redder van mijn ziel op in…

zo voorzichtig zijn voor die lange ben ik bang voor die dikke dat ik stik voor die zo dun als glasalen en die zo lief teer en klein ben ik bang dat ze in mijn sponde verdwalen ze zijn gewoon te fijn maar even serieus nou ik heb helemaal niks te bepalen het zijn toch altijd weer de vrouwen zelf die uitmaken door wie ze zich laten aanhalen…

Béninoise Béninoise, neen, het is niet wat u denkt zwarte mannen kruisen mijn pad zonder aanhalend te zijn liegen ze er niet om ze zijn knap, groot en fier nemen een Zem een biertje en wat plezier zij hebben de tijd en niet de klok zoals wij hier steeds heel druk alom Béninoise Béninoise, neen, het is niet wat u denkt soya, mais…