Alle inzendingen over achterna gezeten

Toekomstmuziek wordt door hem reeds gedirigeerd in afgebakende strofes en refreinen huppel ik hem onderdanig achterna doch een vals akkoord tussen de lijnen door als ik op eigen vleugels wat verder vlieg wij kunnen niet eindigen in harmonie…

Ze heeft de telefoon ter hand genomen En als een goede buur van de premier Een aanslag op het leven van JP Waarschijnlijk op het nippertje voorkomen Dus zitten alle echte minima Nu woedend deze buurvrouw achterna…

Waar de zielen, niet gespaard, dolen rond karkassen en dromen achterna gaan tot de eiken essen zijn.…

Achterna en achteruit, acht ervoor en achterin (in) acht genomen achterhaald, is achtenswaardig achtgezind, achterop of achterlangs is achteloos, in achtgemeenten, is achterlaten achterklap die acht dezelfde overkwam. Over achten gesproken.…

Ik rij haar zoekend achterna en wil er midden in gaan staan. Maar steeds als ik haar volgen ga wil zij niet toestaan dat ik sta.…

ken je grenzen leer van fouten speel niet met het onbekende draag geen leugens spot niet met ziekten leef je niet uit op een negatieve manier ga de zon achterna en vergeef jezelf dan kom je verder dan je denkt…

Ik zag vandaag mijn moeder op straat lopen Maar het was haar niet Ik wou haar achterna lopen Maar ik deed het niet Toch voelde het alsof ik een kans misliep Om nog eens met haar te kunnen praten Om te zeggen hoeveel ik van haar hou En dat ik haar zo mis En dat ik wou Dat ik nog eens met haar kon praten Maar ik weet dat zij er niet meer is…

Van middagdut naar after-dinner-dip Met daar een voetbalwedstrijd tussendoor En anders wel d'r achter of d'r voor Op aarde niets centraler dan de stip Ik loop de waan der wedstrijd achterna De wereld is zo klein als het WK…

Door rigoureus de prijzen te verlagen Proberen Konmar, Edah, Albert Heijn En anderen elkaar de baas te zijn Om consumenten achterna te jagen Ze zijn te laat, want bij Dirk van den Broek Is mensenjacht allang gesneden koek…

Een Speculaasrups zei op een dag tot zijn pa: Ik wil zo graag vliegen, het geluk achterna! Dat begrijp ik, zei vader, zo gaat het met kinders Het liefst worden ze allemaal Speculaasvlinders Maar om dat te bereiken zit er niets anders op Dan eerst te muteren in een Speculaaspop…

Ik ren en ren voor de pijn maar jij komt me achterna doe me geen pijn! laat me met rust! ik wil alleen zijn! maar ik val neer en sluit mijn ogen ik voel de pijn maar ik kan niks meer doen jij gaat gewoon door met pijn doen…

warme wind vlaagt veranderlijkheid maakt de wereld stil als zonder adem hol schaduwen achterna mijn weg naar binnen om in jou te vergaan tot ik je hart weer hoor slaan zomer ons verder draagt…

Ze wandelt met de seizoenen door haar leven. In haar dromerigheid versmelt ze met het vloeibare van een voortdurend veranderende hemel, waarin nog de dood, nog het ebben van de tijd de veelkleurigheid van bloesems bedekken. Haar blik dwaalt over het geblakerde land van zwijgzaamheid, altijd zoekend, eindeloos wegrennend van zichzelf in haar…

alleen gezeten in een bootje op de zee helemaal verlaten wat moet ik er toch mee? de duisternis valt in dobberend op golven val ik maar niet in slaap onder eenzaamheid bedolven…

Opnieuw haalt Hirsi Ali alle kranten Niet langer mag een jongen nog besneden Iets wat door jood en moslim wordt beleden Zo snijdt het mes dus lekker aan twee kanten De Heer heeft, godzijdank, uit medeleven Gelovigen een dikke huid gegeven…

Zij aan zij staan ze wachtend op de stoep vlak bij de halte van lijn zeven de een ziet er verpaupert uit de ander puilt het leven beiden geuren kwalijke vertering een paar is snel te zien maar steelse blikken kleven aan het grijze en het groen ik schaam me voor ze als ik hen daar zo verlaten zie wetend dat zij innerlijk aan mij…

Als je in nood gezeten geen uitkomst ziet, wil dan nooit vergeten God verlaat jou niet. Als ik dacht aan dit mooie lied, vulde mijn hart zich met verdriet. Als ik nú aan dee'z belofte denk, is mijn leven als één groot geschenk. U redde mij uit grote nood. Ik was in handen van de dood.…

De schemering flitst Een schitterende lachebek voor paal gezet Reflecteert een welkome, glim.....…

er waren takjes die niet wilden groeien bloemen die wel knopten maar niet gingen bloeien ondanks zijn trotse stam kreeg de bast veel te verdragen liep kwetsuren op die levenslange tekeningen gaven hij heeft de pijn gedragen in het steeds hoger schragen van de hemel en bewaken van zijn eigen veilige plek eindelijk het mes er in gezet…

ik streel zacht de stilgevallen vleugel verleid de toetsen tot een melodie met klanken van een sprookjessymfonie in jubel om het vieren van de teugel verzin ik vingervlug een lichte tune voor ‘t gedicht en proef de tinteling in klingelklokjes, de zindering van zomerrokjes in ’t weidse groen aan het venster landen kleine guiten die op de…

stilte joeg het donker voorbij het was de aantrekkingskracht die mijn innerlijk doorwoelde het verlangen ernaar wordt steeds groter in mijn denken huist er ergens nog rust maar het is versmolten met angst die ik ervaar als de nacht mij toedekt met stormen die pas luwen wanneer ik in het rijp van de volgende morgen mijn gezette…

De klok tikt achterste voren en minuten voelen als uren het vroege ontwaken zet gelijk de toon op gespannen voet sleep ik me door de dag die niet veel goeds voorspelt of zullen vers geknipte seringen de avond omhelzen ons verdriet zichtbaar toch weten we dat het goed is zo…

Balancerend tussen de vlakken van zwart en wit, vrees de kracht niet van ieder stuk op het ongeschonden schaakbord van de Poëzie, ik herken de samenloop van letters tot aan de laatste zet, waarin mijn koning in het defensief door de dame wordt mat gezet, zonder aan gretigheid te verliezen.…

Toen de angst Het toch gewonnen Had van wat Ooit mijn leven Was, eenzaamheid Die mij het gevoel Gaf alleen op De wereld te zijn, En zelfs de tranen Die ik schreide Niet meer wilden Leven, werd ik In het lood gezet Door het glas Dat ik beschilderde Met Moeder en Zoon Dat mij troost gaf En mij weer in Het reine bracht…

je rolt in eindeloze cirkels rond maar ik heb je voor het blok gezet je uitloop is belet door vierkant en gedrongen heb je gedwongen tot een stil moment van rust een overwegen of bol en blok nog samen kunnen leven…

Ik heb een streep gezet In mijn bestaan op aarde Nooit, nee nooit, Ga ik er meer over heen Dat heb ik vast besloten, En als ik wakker word Ligt de streep bijna al Onzichtbaar achter me Zonder het in de gaten te hebben Wandelde ik er doodgemoedereerd Toch weer over heen…

kijk ik naar buiten de bloemige wolkenpartijen een roerloze bomenrij verre paarden achter prikkeldraad blijft mijn blik binnen hangen aan slapende reizigers een bellende dame zonder blad voor de mond een heer wrijft met een mobiel over zijn grijze baard open en dicht gaat zijn mond open dicht open dicht kaak of kiespijn allebei…

Hij is vakkundig in de verf gezet, de zwaar geretoucheerde minnaar en roze etalagepop, liggend op je tv. Het leven stijgt elke avond in hem op. In dit gebouw zijn honderd vrouwen die slapen bij hun warme man. ----------------------------------------- uit: 'Slapen bij een warme man', 2008.…

Berglucht in longen en zout water in mijn bloed het werk kan wachten…

De allersnelste woorden ijlen je achterna zelfs in het donker op de tast vinden deze klanken het antwoord dat bij je zwijgen past.…