Alle inzendingen over afgenomen

onderzoek het gaat verder niemand aan ik contoleer alle vensters graaf in de modder je komt het allemaal tegen bij dit soort kolder euro-tekens in je ogen kun je altijd als excuus brengen maar als ik de reden zie kan ik er nog niet aan wennen wat hou je over aan het eind van je dromen wat heb je dan nog wat je kan worden afgenomen…

Ik zat op de huisbank van een Zuid-Afrikaan toen jou alles afgenomen werd verder was ik nooit van jou vandaan Terwijl mijn gastheer krakend koersen controleerde en zijn dikke dochter zocht naar gave popmuziek wat zag jij toen, in je laatste val?…

Ik ben een eenzame reiger en leef aan de waterkant ik vis naar wat ik kan krijgen desnoods eet ik uit uw hand ik ben een blauwe reiger en verschuil me in het riet ik kijk heel diep in het water maar veel blauw zie ik niet laatst had ik per ongeluk een piepkuiken in mijn bek dat werd me niet in dak afgenomen nu vis ik op een andere plek…

We kunnen er niet over praten Alleen zeggen we hoop te hebben Terwijl een orkaan over land gaat Geen mens meer is te redden Pas na een verwoestende storm Als zijn krachten zijn afgenomen Zijn sporen een nieuwe vorm Van wat hij heeft afgebroken Zo zie ik mezelf ook Zonder een echt verzetten stap Ik had blijkbaar alle hoop In dat klein…

Met dierlijk krijsen, schoppen, bijten, slaan Proberen we tot een begrip te komen Het hulpeloze uiten van een klank Wanneer het woord van je is afgenomen Is geen instinct, maar een manier van spreken Eerst had het me nog vreemd geleken Maar nu praat ik met dieren en met bomen En buig het hoofd in een gebaar van dank…

Ben helemaal op Ik kan niet meer Sinds die ene dag is alles van me afgenomen Ik ben mezelf niet meer. Mijn hoofd staat op knallen Ik lijd in stilte, van binnen ben ik kapot aan het gaan. Het hoeft voor mij niet meer.…

Lachend ligt de wereld, en volkomen Weet ik mij aan al wat leeft verbonden, Wat mij scheidde werd mij afgenomen En ik heb mijzelve teruggevonden. Is nu ene godheid nog van node, Met mijn hand kan ik de einder raken En ik schrijf mijzelve de geboden En verboden, die gelukkig maken.…

Steeds meer wordt jou afgenomen, het voelt te vroeg maar is al laat. Ooit zo sterk en zo aanwezig, nu door alles zo gekweld. Lieve papa, wat nooit verandert, jij bent en blijft mijn grote held!…

Als zzp’r zit ik hier te treuren, Mijn vak is al een tijdje uitgehold. Ik was er een die eerlijk zakken rolt, Maar nu zie ik dat niet snel meer gebeuren. Nee, vroeger was het zakkenrollen beter, Het rolt nu voor geen (anderhalve) meter.…

het laatste licht van de kortste dag fonkelde op jouw gezicht je hebt de tranen laten gaan na een jaar moeizaam sparen gelegenheden genoeg maar emoties laten zich nu niet meer bedaren de liefste dingen zijn ons afgenomen door op afstand te coronen alles wat van waarde is wordt nu door het negeren opzettelijk gemist ik heb je…

geldinzamelingen Want verder had het meisje niet zoveel Ze praatte met de vogels en ’t struweel Was kleine heilige en kloosterlinge Volgens haar vader had ze t.b.c Dat hebben artsen nimmer vastgesteld Toch werd ze vele jaren opgenomen Mocht ze naar buiten, was ze vaak logé Bij vrienden, weldoeners en had geen geld Was haar gewicht altijd weer afgenomen…

Onze reis, ruw gestuit na de start, begon niet alleen met vage dromen, wij schuilden bij elkaar, heel dicht: het lot heeft ons dat wreed afgenomen.…

Hun macht om te keren had hen afgenomen moeten worden. Zij hadden anders moeten zijn - en met ethiek, en dat had geweten het beproefd wezen.…

De tijd heeft mijn onschuld afgenomen. zal dat wat is gestolen ooit terug komen ? De tijd heeft me geen liefde kunnen geven. kan nu zelf niets meer geven in dit leven. De tijd... was tijd..het is tijd. kon de klok maar terug ben tot alles bereid. De tijd is verder gegaan. en ik.. ik ben stil blijven staan. De tijd vergooit.…

koppig lang hebben de statige bomen hun groene bladerdek vastgehouden alsof ze zelf een beetje sterven zouden wanneer hun dekmantel werd afgenomen zonnestralen verkleuren zonder schromen de blaad’ren naar een zachte geelgouden gloed die nog even kan worden behouden tot rijp de randen langzaam zal omzomen maar slechts na twee nachten vorst…

Onze reis, ruw gestuit vlak na de start, begon niet alleen met wat vage dromen, wij schuilden bij elkaar, intiem en dicht, door het wrede lot ons plots afgenomen.…

Leef van vandaag op morgen, Doe elkaar niet zoveel pijn en verdriet Er bestaat geen relatie zonder zorgen Maar als je er niet voor vecht,red je het niet Mijn grote liefde is me ook afgenomen Geloof me,tegen kanker heb je geen gevecht Ook dat kan iedereen,jong of oud,overkomen Maar die liefde blijft,en die liefde is echt.…

Het glorievolle openkomen, dat vers nog en ontkiemensnat, het voelt zich alree afgenomen en moe en welhaast stervenszat. Geboorte en dood, o wonderbroze afgrenzingen en naast elkaar, verval gelegd in schoonste blozen, waar zijn de rode rozen, waar? –…

Een zwaar verlies heb jij geleden Pijnlijk en moeilijk niet te vergeten Zo veel pijn die jij voelt van binnen Je zult het keihard uit willen gillen Drie maanden zat het bij jou binnen Jouw kind waar jij een goed leven voor wilde Het lot heeft hem van jou afgenomen Zijn ziel is naar de hemel gevlogen Maar een stuk daarvan is in jouw hart gekomen…

Soms wordt een grote wens vervuld… Vol trots en blijheid, ook al kostte het veel geduld… Een tweede wonder was zeer welkom, het maakte niet uit wanneer… Geluk lachte ons toe want het kwam vanzelf dit keer… Waarom mag het dan niet zo zijn en volgt er veel verdriet… Waarom werd ons geluk weer afgenomen en leeft dit kindje niet… Natuurlijk…

met een traplift terzijde gestaan door twee bloedmooie meiden bestijgt de jonge coureur van die knalrode wagen het erepodium de tot een hoogtepunt gebrachte champagne beneemt ons het zicht op zijn shirt met daarop de naam van een bekend sigarettenmerk dat zal hem door zijn sponsor niet in dank worden afgenomen net zoals die kleine hapering…

net langs de kromming van de beek Moet ik sterker zijn dan mijn zwakte anders stik ik van verdriet en breek Ik moet loslaten wat ik niet kan houden onze vervlochten harten zijn niet meer Ik denk terug aan de man die jij eens was wanneer je me liefhad zo zacht en teer Ik koester al onze liefdesherinneringen vergeet nooit hoe dat me werd afgenomen…

Dan val ik stil en vraag me af als mij zoiets zou overkomen, als iemand mij wordt afgenomen, of ik nog rechtop sta aan 't graf, of dat ik, uitgelepeld door het leed, nog minder ben dan oorlogsschroot, een kreet over het graf, de dood, zoals zij op de televisie deed.…

de zomer is mij afgenomen het donkert zonder licht ik zit gevangen in mijn web de grootste draden heb ik zelf gesponnen zo ben ik mijn netwerkje gestart hield lang feeling met het leven heb alles geprobeerd toch ging het uiteindelijk verkeerd maakte angstig grote gaten om het daglicht weer te zien hoe de zon ook scheen ik bleef alleen…

ze hebben je bijna alles afgenomen waarmee je dacht ooit jezelf te kunnen zijn jij kende van kind af aan de kleine onvolkomenheden die soms speelden en je pijn deden gewoon omdat jij anders was op kleine onderdelen niet helemaal volmaakt zoals wij zouden willen zijn waar wetenschap en industrie bezig zijn met verbetering…

Ik laat me niet door jou manipuleren want bijna maakte jij alles stuk alles heb je van me afgenomen behalve mijn allergrootste geluk. Ik heb ervoor moeten vechten maar jij delfde het onderspit want ik ben de overwinnaar en jij degene die met de brokken zit.…

Nu heeft het virus ons ’t weer afgenomen En komen wij dit keer niet ondergronds, Maar wel massaal voor onze rechten op En nemen wij geen kapje voor de mond. Wij willen handen schudden en omhelzen, Het vrije uiten van de kus en wang Een halszaak is het, niemand kan er buiten, Dus strijden wij voor ’t algemeen belang.…

Je leven werd afgenomen, Nu rust je zacht. Maar je had nog zo veel dingen te doen, Dat alles met een lach. En je liefde voor je naaste Gaf je hun elke dag. Nu zal ik nooit meer je lieve lach zien, Nooit meer samen praten, alles niet meer. Kon ik je nog maar even zien, Al was het maar één keer.…

je schouders rond ik af en langs je borsten voel ik waar ze tepels dragen ze spannen zich om harder te behagen de lijn in taille en langs heupen voert vingers langs de donkere geneugten lippen openen en baden in een vochtig spel ik zie je komen op de golven van mijn dromen met ogen dicht de snik als alle spanning weer is afgenomen…

gele streken vreugde in het buurthuis op het plein waar mensen zonder werk en geld de dag opvrolijken in schone schijn magische creatieve krachten voorjaar bloesemt bonte kleuren een oude man lurkt aan een sjekkie er staat een paashaas voor het raam ik voel een raakvlak met warrige geesten misschien dat mijn verstandelijke vermogens afgenomen…