Alle inzendingen over alert

morgenrood is poëzie de kleur van warmte in de verte een klein geluk voor de alerte een glimlach op het vroege uur zo'n morgen met een gouden randje 'verwondering wellicht' waarbij je best eens stil mag staan... het komt nog voor hier in dit landje…

al tastend op zoek naar een weg op de vleugels van tijd in droombeelden en herinneringen zonder overschaduwd te worden heb je dat nodig om het goede eruit te filteren blijf je ronddobberen houd de zintuigen constant alert om die ervaringen toegankelijker te maken ontrafel je een verborgen taal voor verbeterd welzijn……

Alert keek hij vanaf de schouder mee en zag de lange vingers van zijn baasje Die pikten weer, maar plots, ojee het haasje ze werden opgepakt, ja alle twee! De kleine crimineel vond dat wel fijn nu hoefde geen van twee alleen te zijn…

Alert, maar in gastvrijheid niet je dát Als een weigering van mij jou ooit tot staan bracht Deed ik dat in elk geval met volle aandacht…

Verweven in jou Verbonden met jou Alert in het inzien: In jou Jou bijstaan Mooi toch Lief toch Niet gezond Mij vergeten Mij kwijt Geen begrip voor mijzelf Weinig zicht Andere richting Kijken in mij Lief zijn voor mij Er ZIJN! Nu gaan INZIEN! In mij Ik mag er zijn Ik moet er zijn In alle vrijheid LEVEN!…

ingebroken uitgebroken aan jouw spullen gezeten rotzooi op de grond foto's van overleden dierbaren zijn stille getuigen van wie hier ongevraagd binnen is geweest golf van onveiligheid giert door jouw lijf dat extra alert is ondanks de vermoeidheid tevergeefs probeer je de slaap te vinden…

Fijn getekende vleugels Een schilder waardig Ongeziene kleuren Een uiting van sierlijkheid Ontastbare broosheid Breekbaar als glas Ontzettend gevarieerd Oplettend alert Fladdert op de wind Speels en aantrekkelijk Ook voor mijn nieuwsgierigheid Bloemen zijn het domein Waar hij zich settelt In alle glorie en ijdelheid.…

Maar dan is de alertheid weer herrezen . Die dagen moet je eerst wel overleven. Maar bijwerkingen worden overdreven. Volgens het Journaal van 12 november laat het ziekenhuispersoneel zich massaal inenten tegen de Mexicaanse griep…

fluistert het roezebeest zacht Bij het krieken van de nacht is hij pas wakker en alert, z'n halsje vol van een pan met snert Zo slijt hij nachten en dagen, door al etend zich aan de vergetelheid te wagen…

ver weg blaatte een kudde tegen de lage avondzon zij grensde aan de stilteoase waarin ik mij bevond weldadig streelde het ontbreken van geluid mijn niet verwende huid intensiveerde zicht en reuk met een alert anticiperen een paradijs vol rust de wind droeg een verdwaalde zucht en de geur van schapen…

De oud-minister oogt nog zeer alert, Denk ook aan haar Congres en het concert….. Els Borst stond écht nog midden in het leven. Elk kleinkind hoorde steeds haar lieve woorden, Wie gaat er nou zo ’n omaatje vermoorden ?…

je bent zo jong lijkt schuchter en verlegen je ogen willen achttien zijn ze hongeren naar leven je lijf telt veertien streken borsten zijn alert op zelfbewuste blikken heupen draaien zijn gewend om zich te schikken je lijf is klaar maar jij, jij bent pas veertien jaar…

de lucht is dreigend de bladeren stil geen zuchtje wind streelt de verstarde struiken de koolmees is alert kat gesignaleerd de merel op het dak maakt een duikvlucht de bui breekt los donder en bliksem veroveren het luchtruim ik pak mijn ambities in haal het arbeidspatroon uit zeg dag met het handje…

als houdbaar consument word ik inhalig en alert bij zegels voor een kerstpakket of stickers voor de kinderen want 't album moet compleet vergeef mij dus het sparen van een lach, een ogenblik het zingen van de stem of anders, zachte streling van de woorden ik leg ze vast, verzamel alles wat ik kan kom vaker bij je langs hou ook…

De eerste keer is altijd weer een feest Er zijn vaak van die hele bonte bij Ze doen een beetje raar en heel erg blij Maar carnaval, dat is toch al geweest? Toch zijn er veel gelijken tussen beide Het eindigt altijd dronken in een weide…

Op een wankelend been en een fiets zonder bel fladder ik de ruimte rond razen rondkijkend en alert. Tierend en teleurgesteld draaf ik langs mij heen. En uiteindelijk uiteindelijk uiteindelijk. Tuimel ik over mijn veters. Tuimel ik over mijn duimen. Tuimel ik, ja, tuimel ik.…

ik heb tussen noten gelopen partituurde de tijd kende hun hoogte wist de melodie altijd vooruit in alerte blik speelde zonder geluid de klanken waaierden uit ontmoetten gelijken zonder te strijken vormden fortissimo in akkoorden piano aan om een vitaal accent te horen die muziek is niet vluchtig verdwijnend maar vult de lucht…

Al ben je nog zo vreselijk alert. Kinderen zijn gevaarlijk als ze weten, wat zo mooi verzwegen werd. Kinderen zijn akelig waneer ze zeuren , Dan doe je gewoon je hart op slot, Kinderen zijn te veel als ze zeggen. Jullie maken alles kapot. Daarom hebben ouders kinderen, en kinderen geen ouders meer.…

ik schrijf met bloed nog krullen letters mijn laatste levensmoed niet op geschept papier maar een simpele a vier de verhalen uit mijn leven op de lijn bibbert de pijn eist in felle uitschieters steeds alert te zijn nog is het te lezen al vlekt het rood op de plaats waar ik voor even ben gebleven zal de ondertekening niet halen…

hoe alert moet je zijn om alles wat zich alleen al hier in Twente voordoet in tastbare woorden te vatten er is helaas al zo'n teveel aan dichters die zich manifesteren als dorpsdichter stadsdichter streekdichter provinciedichter...…

drie paar ogen immer alert op wat het dagje stappen hen zoal zal brengen…

wereldburger-sociaal-wijs- alert-behulpzaam-aandacht- luisteren-liefdevol Verdriet wie kent dat niet weg je dierbare die je al één jaar niet meer ziet Een traan laat ik gaan ik mis hem gemis blijft bestaan Hij was er altijd voor een ander,voor mij die gevoelens zet je niet opzij Herinneringen koesteren dankbaar om wat er is…

ze wenkt naar de zon haar lach kleurt fel de corona van het avondrood strijkt elegant naast mij neer in een wolkje bloemenparfum bezempje nog strak in de hand zij is mijn punt gemutst heksje al levenslang alert bij volle maan en evenementen maar de stelen staan achter slot takkenbossen worden stug door verdroging zo…

het is er nog steeds komt langs op vergeten momenten de onrust het verdriet de verwarring is er nog steeds stiekeme tranen wachten op mijn zware hart maar niemand die het zien mag, of horen een brede glimlach lopend over straat altijd alert om niet te vallen de zorgen die mijn zuurstof stelen me doen verstikken ik ben radeloos…

jij hebt je neergezet wij met ander licht je schaduw afgedekt om dat haar werkelijkheid maar een duidelijke dimensie kent waar jij goed uitgelicht weer feestelijk figureert zou dit klein bagatel anderen nog mateloos kunnen storen in afgeleid worden waar licht de aandacht centreert verliest alert zijn scherpte in donker zonder…

ze knipte heel zacht met haar vingers en meteen spitsten de oren zich in de zaal waar door het geroezemoes de aandacht was verloren ze zwaaide en zag alle ogen haar armen en handen volgen als zij draaide en liep wist dat de alertheid zich weer had verdiept in de goede stemming en sfeer zette zij zich neer verwelkomde haar…

ik heb met hem gesproken de interviewer in zijn nette pak een nonchalante lach alerte oogopslag die alles in de gaten had vingertjes gespreid mijn vuurwerk met brandend lontje binnen handbereik hij leek niet gretig sprak met lange tanden snackte in het proeven van mijn angst feilloos legde hij mij aan zijn banden waarin mijn…

Het sneeuwt over de kristalen herten aan het ijsmoeras, wat maant tot stilte, bewegingen verstillen in kilte, warme harten ademen alert op elk gebaar en blaast kapok uit neus en ogen, kool van transparante inkt maar even zichtbaar, onhoorbaar in de slag van snelle vleugels afgeworpen, verdwijnen schaduwen op het parelscherm van de avondwind…

voor de koude teruggetrokken in mijn leger shutting down alleen vitale functies opereren droefwoelig kroelen houdt mij alert, de winterslaap laat wachten, funest zo zal blijken mijn systeem heeft de slaap nodig om op te laden, achter te laten, herboren tevoorschijn kunnen komen als de Venus van Botticelli wereldveroverend…

Blijf vooral daarop alert in maximaal open respect naar jezelf en je omgevingen in de wetenschap dat veranderingen van alle tijden zijn.…