Alle inzendingen over alleen OR afscheid

Alleen dat jij niet meer komt is voor mij nu een zekerheid. Dag Mooier kan het niet, Weinig woorden zeggen veel, Geen mooier woord dan afscheid. Dag Voor de laatste keer, Tranen geven je alleen meer dorst, Ik heb mijn les geleerd…

In stilte heb je afscheid genomen, alleen je ogen hebben gesproken: Wat ze vertelden, zei me genoeg. Nog een leven vol met dromen, met beloften die zijn verbroken. Vriend, je stierf veel te vroeg.…

Hoe kan ik slapen in dit lege bed Het is bijna 4 uur 's nachts en ik zit hier achter het internet Ik wordt wakker bij ieder geluid en hoop dan dat jij het bent, dat je naar boven komt en naast me kruipt. Morgen nog zo'n nacht. Hoe kan ik slapen als ik je komst ook in angst afwacht?…

Voel je je niet vreemd wanneer je zo alleen bent zo anders dan de rest. Voel je je niet alleen wanneer je vlucht naar eens plaats die niet en door niemand te bereiken is Wanneer die dreigende tonen van de eenzaamheid op je inslaan Vlucht je dan voor jezelf of voor de harde realiteit?…

het is broos flinterdun en voelbaar een gevoelige avond alleen tussen de levenloze stukken eikenhout en ook het venster biedt geen opening het is breekbaar jij noemt het eenzaamheid ik een afscheid van zonnige dagen tussen de jonge dennen grenenhout lange, blauwe golven jij en je meisjeshaar het is een ramp hier te stranden…

ik zag de ogen van de schreeuw haar blikken woordloos van verlaten de laatste stap brak af bewegingloos ervaarde ik haar zwijgend praten een mokerslag die mijn gevoelens niet ontzag die mij verwondde tot in de diepste gronden maar ik loop door nee struikel over al die sprakeloze monden vol aangeprate zonden door schuld gestild…

Ik herinner mij jou. Die schuine ogen van je die ondeugende blik met daarachter dat immense verdriet. Hoe ik mij steeds verbaasde, over die vreemde combinatie van levenslust en levensmoe. Dat dwars door de pijn heen leven terwijl je bezig was te sterven. En nu, zonder jou gaat de tijd gewoon z’n gang zonder jouw oren om mijn verhalen…

oudjaar, het is over het is bijna gedaan er resten je nog enkele uren afscheid doet lijden mijn hart doet pijn velen hopen reeds op het nieuw laten het oude onterven ik kan het niet meer aanzien zoals bij alles in het leven is het ook voor jou zo… alle schoonheid moet sterven vaarwel … tweeduizend zeventien!…

Haar kinderen stonden samen aan haar bed ze was benauwd, en ademde zwaar en wanneer ze afscheid moesten nemen dan vond ze dat zo vreselijk naar Ze was bang alleen te blijven in zo'n kille kamer zo alleen maar elke dag bij het bezoekuur stond iedereen weer om haar heen Ze heeft een zware strijd gestreden en met slechts twee kinderen aan…

het is als bij een afscheid van iemand die er al niet meer was leemte blijft leemte alleen is het nu blijvend in een symbolische tombe begraaf ik al mijn leed en dek het af met een dikke steen die mij te lang en te zwaar op mijn hart drukte…

Ik hoor alleen de stilte die om je heen hangt Zeg jij mij vaarwel? Mijn kleintje maak je niet druk geen verdriet meer in je ogen Ik laat je niet alleen al denk jij dat misschien. We dachten niet aan afscheid nemen Niet eens de tijd voor een 'tot ziens'. Hoe moet ik verder zonder jou?…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

Afscheid nemen doet pijn... Omdat ze er niet meer zijn. Kon die tijd nog maar terug komen. Je kunt er alleen nog maar van dromen.…

Afscheid doet altijd pijn Zeker zo onverwacht Afscheid nemen is nooit fijn Afscheid nemen is zwaar Maar het leven gaat door Het is hard maar waar... Maar dit moet u weten Ze was een geweldige meid We zullen haar nooit vergeten...…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Je foto, geprint in mijn hoofd, Zie ik steeds als ik mijn ogen sluit Alleen aan jou denken geeft me moed om verder te leven Die steek in mijn hart van toen we afscheid namen kan ik alleen genezen door weer bij jou te zijn Door liefde omgeven wil ik zweven naar een plek waar ik alleen met jou kan zijn Waar ik mijn gevoelens met…

Ik zou wel met je willen ruilen, Kan om dit afscheid alleen maar huilen. Jij was voor mij een echte steun en toeverlaat, Net als jij maak ik mij om dit afscheid kwaad. Wat kan ik zeggen, en wat kan ik doen, Mijn vriend ik geef je voor jouw reis nog een keer een afscheidszoen.…

Ongebroken wit wou ik zien zolang ik hoopte maar zwijgend zag ik de vernietigende kleuren in je ogen die je woorden verbrandden en alleen ongewenst as achterliet in de schaduw van ons gebroken afscheid.…

Het is stil vandaag bij de uitvaart velen kunnen pas achteraf afscheid nemen van de doden alleen de vogels blijven zingen als eerbetoon voor het leven de lente kwam en ging maar de zomer overwon…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…

En voor altijd is dit afscheid nooit meer zie ik haar terug In een mist van tranen staan haar geliefden helemaal alleen met hun verdriet. Het leven kiest zijn weg zoals het altijd heeft gekozen en van die weg bestaat geen plattegrond En voor altijd is dit afscheid nooit meer zie ik haar terug.…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer…. stil kijk ik uit over het meer het is of ik de echo hoor van kinderen die hier lachten zwemmend in het koele water op de klapstoelen…

Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…

een stukje van mij is achtergebleven bij ons afscheid diep geworteld in jou een deel van mijn leven is meegegaan met jou ik voel het elke dag de leegte alleen zonder jou mijn hart doet pijn een deel van mij is bij je ik mis je zo…

In mijn dromen Kan jij heel dicht Bij mij komen In gedachten Kan ik naar je Smachten Maar, Zien wij elkaar Dat is heel raar Dan is alles gewoon Heel vertrouwd Alleen Bij het afscheid Krijg ik het Een kein beetje benauwd!…

Afscheid is niet het gemis dat je elkaar niet meer zult zien want zien doe je ook blind in het oproepen van beelden, en gedenken doe je alleen als je niemand te dulden hebt.…

Afscheid nemen in de tijd van het coronavirus brengt veel verdriet en pijn. Geen afscheid kunnen nemen zoals je het zo graag gewild had. De regels die er nu zijn, zijn verschrikkelijk, maar het moet wel zo zijn, er is geen andere keuze. Mensen sterven alleen, zonder dierbaren om hen heen, hoe erg moet dat wel niet zijn.…

Dag oud, welkom nieuw, dag 2010- welkom 2011, dag oude dagen, welkom nieuw begin, dag geliefden die ik verloor, welkom nieuwe vrienden, afscheid doet vaak barstens zeer ’t went niet, geen enkele keer. Afscheid van het oude jaar bevestigd nu alleen nog maar: dat we ook dit jaar weer een jaartje ouder worden.…

Afscheid dat bestaat niet…