Alle inzendingen over angst OR eenzaamheid OR leven

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Als toeschouwer van het leven sluit ik mijn ogen. Gevangen in een web van angst onder een nevel van verdriet voel ik mij eenzaam en leeg. Ik adem, maar ik ben er niet.…

Laat de maan en sterren uw zonlicht zijn Laat mij u begroeten licht uit de duisternis zijn Laat mij u verzoeken u die redactie zijt woorden van leven verzoeken bepaald wat geschreven blijft Over deze songtekst: Het is een vertaling van het bekende lied Yerushalayim Shel Zahav.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Grote trieste kinderogen kijken de wereld in ze weerspiegelen de angst van vergetenheid de eenzaamheid knaagt aan hen net als de honger verschopt en verlaten leven zij laten wij hen niet vergeten.…

en soms als dan ineens die ijzeren band beklemd zo onverwacht mijn hart omsluit voel ik me zo geremd de angst die ik niet toe wil staan niet in mijn leven wil ik voel me eenzaam dan alleen en soms zo koud en stil...…

Toch Koesteren mensen eenzame gedachten. Strijd over mijn en over jouw gelijk. Angst voor leven in de goot. Over oorlog. Over vrede. Over leven na de dood. Met kerstmis heerst een geest van samen. Moge het altijd kerstfeest zijn.…

Toen de angst Het toch gewonnen Had van wat Ooit mijn leven Was, eenzaamheid Die mij het gevoel Gaf alleen op De wereld te zijn, En zelfs de tranen Die ik schreide Niet meer wilden Leven, werd ik In het lood gezet Door het glas Dat ik beschilderde Met Moeder en Zoon Dat mij troost gaf En mij weer in Het reine bracht…

Jouw leven is geweest.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Zakje weed griepinjectie vivisectie lekker, vies lelijk, mooi gelul in de ruimte leven in een gouden kooi lsd zwevend in de wolken laag bij de grond te hoge drempel hou even je mond een goeie sample veel covers of het Urker mannenkoor voor ieder wat wils kleintje pils of een vaas?…

op de bühne in het groot voor de massa als de dood presenteer je eenzaam levenslied angst voor buiten niemand die je ziet in de schaduw van verlangen twijfels naar verloren tijd de wil blijft altijd hangen op zoek naar ziel en zaligheid…

Onopvallend verborgen in mijzelf gekeerd net zoals op het spoor tussen de rails en voor de trein ik was er wel maar ook weer niet men zag mij niet en dat zie ik wel, Onopvallend verborgen -voor een ieder-.…

Veelal ingesloten in gedachten in het verleden nergens echt veilig ingesloten opgeborgen verscholen -weg van hier-…

het is de alleen zijn pijn die nachts uit schaduw zijn tanden krijgt vol venijn aan zekerheden vreet als ik zweet van angst zelfs licht kan niet verdrijven wat uit donker naar me toe komt schuiven een radeloze schreeuw kan ik totaal verlamd nog panisch uiten voor ik wakker schrik gedesoriënteerd dacht bezig te zijn aan mijn laatste…

cement maar voelde op dat moment geen enkele vibratie zag wolken en zon in hun herfstig gaan de wereld vluchtig passeren alleen ik bleef daar staan tot een beweging mij riep in het verstoren van stilte door een paar ogen met de soepele gang van geniep een jagende kat bracht mij godzijdank terug naar verbondenheid met het warme leven…

Ooit was het mooi Een leven zonder verdriet Toen gebeurde het en nu kan ik het niet Die verschrikkelijke dag Begon de doodstrijd Het was over ik was mezelf kwijt Ik heb mezelf gevonden Diep in mijn hart Tussen angst en eenzaamheid Een plek zo zwart.. Deze nachtmerrie Die nooit stoppen zal Mijn leven Eindigt in een diep dal…

Een eenzaamheid die niet alleen aan jezelf doet denken als een monnik die staart naar de ego van een eeuwig tal. Maar die even zijn passen wenst te tellen over de waarde van het leven in één geval.…

En toch zijn er zoveel eenzamen Verspreid over heel deez aard. Maar hoe leg je na zoveel maanden Met een medemens contact? Je leeft teruggetrokken van iedereen Je komt niet uit je schulp, Uit angst voor wat ze denken, Uit angst voor wat ze doen!…

Als eenzaamheid een geur zou hebben Dan zou het naar vervuilde lakens ruiken naar lege flessen en oud brood naar angst en leven en naar dood mijn bed is troostrijk onderkomen om tijdelijk de herinnering koesterend te herhalen in zoete pijn waar zilte tranen niet toereikend zijn…

Is pijn, teleurstelling en verdriet dan alles wat het leven biedt? Nee, gelukkig niet. Ook onrust, angst, eenzaamheid, verveling, doelloosheid en spijt. Alles op z'n tijd. Soms bij 'n herinnering wat weemoed. En later de aanvaarding, bitterzoet: Het is voorbij, voorgoed.…

De achtervolging blijft plagen, Elke vluchtpoging is tevergeefs Onmacht tot afschakelen, Destructief voor de dikste muur Onrust knaagt zijn weg, Sluipende onzekerheid Angst regeert … Angst voor teleurstelling, Falen, mislukking Angst voor verlies van eigenwaarde, Afkeuring, schaamte Angst voor leegte, Eenzaamheid, verdriet…

Onzekerheid, angsten en vele twijfels Is 'dit' de zin van het bestaan? Trillen, beven, zweten, eenzaamheid en pijn Dood gaan, dat moet zowat hetzelfde zijn. Verkrampt, vastgeroest leven Is 'dit' de zin van het bestaan?…