Alle inzendingen over aquarel OR wolken OR moment

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

vanuit de knolneus, langs een verbindingssteel, die als climax krokust in paars, wit, geel en rozig - prolatie van de lente © Aquarel - Lieve Declerck (’t Holsbeeks Penseeltje)…

De sterren glommen stil en breder Als parels in der neevlen zee, Zilver-doorvloeid was 't maanlicht weder, Wij liepen zwijgend en tevree. Vol was de maan, wier stralen banden In zuivre kring de dampen grijs, Gelijk een meer in marmren randen Omcirkelend een hel paleis. De wegen lijnden blank door donker. Bomen geveld de bermen…

gelegerd in Horst boven de grassprieten uit – vier lange lepels het kasteel van Horst vandaag genieten van het verre verleden © Aquarel van Lieve Declerck ('t Holsbeeks Penseeltje)…

hevige herfstwind - het aanhoudend neen schudden van de lappenpop zijn gele strojas vol witte urinebrij van kersendieven de schuinse staakpop - pruimtabak en kapotjes in zijn natte zak opkomend onweer - de veldpop DiCaprio mét Titanic move…

het rauwe geschors van het mes rond de appel - zij luistert naar vo met zijn oogappel chilt vo de namiddag rond - niet één twistappel de wangen van zijn oogappel - pratende schillen nanoen op het hof - een appeltje tijd voor elkaar…

een kort moment deze morgen houdt wereld haar adem in, stroomt stilte in mij binnen. een kort moment deze morgen word ik boom, wolk, vleugel van wat vliegt een kort moment deze morgen…

Jij bent de wolk in het moment Een piano klinkt en drinkt mijn zucht In een teug adem ik uit en zweeft lucht Dit moment omhoog en terug…

Wolken drijven traag uiteen: De dag kleurt zacht een nieuwe morgen.…

Vannacht heb ik stofgoud verstrooid Over de treurbeuk die over de stroom hangt Een wapenschild met een vlinder geschetst Om blauwbloedig met vaandel en een loze kreet Te tronen door een luwe dreef Verder heb ik een aquarel af Een inktvis die zonnebaders van het strand plukt Tentakels die uitvloeien in zand Al beken ik ruiterlijk Dat niemand…

Water en pigment juist geplaatst op het papier Zie... jij kijkt mij aan.…

Als kinderen kransen strooien in de augustus-zon, getooid met universele linten, geschetst in aquarellen van lavendel, in onbelaste onschuld zullen dragen als de kleinste danseressen op de spitzen, stelen dansend madelieven uit het vers gemaaide gras, speelsheid met libellen delen op een geaard gazon, gedragen op kristallen vleugels…

Aemilia Aquarel mijn evenknie Dat is te zeggen ooit desanderendaags Verwaardigde zich in het quouterwaals Haar alter ego stevig te placeren Zij emitteerd' een lied in sms Hetwelk in haar sacoche was weggemoffeld De hof van eden lag er aangeschoffeld Om zo in deemstering te glariëren Alwaar mijn paladijn zou visiteren Met in mijn…

Vingertjes gracieuzen rond het lijfje groene zijde goudbrokaat van het porseleinen meisje dat trippelend het zicht uit gaat de waaier en het knippen van haar blikken laten briesjes na wil van zoete lippen nippen grond vergaat me waar ik sta als zij tingeltangel dansen gaat lokken ook haar mooie ogen hang ik aan een zwakke draad zij heeft…

je bent er niet dan ben je er weer wel niemand die je ziet ik voel het aan mijn vel vandaag ben je er nog niet straks misschien toch wel alvast zing ik dit smekend lied ik wil je kussen, kom maar snel het werd tijd, je bent gekomen je maakt me zo blij en wel want zon laat mensen dromen... ik hou zo van je warmte op mijn vel…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

thee, moment van rust kijk diep in je glas, en zie de wolk, en glimlach…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Je stem schildert een moment van mijn dag zij tovert dingen die ik niet zag ze geeft me een regenboog om onder te spelen vleugels om hoog, hoog, vliegend de wolken te strelen.…

De schaduw van de nacht trekt mijn aandacht een schim op de muur dat is het begin van mijn avontuur samen spelen wij een spel mijn handen veranderen je in een aquarel glimlachend krijg ik plezier nu ben je in mijn ogen een dier bedankt schaduw van de nacht voor al mijn verbeeldingskracht!…

zoek in de mist naar kleine sluierdruppels voor mijn aquarel de fijne lijnen en de krullen van de letters heb ik wel in lichte kleuren vloeien woorden uit hun stilte tot een mooi couplet ze bloeien helder zicht declameren op een vage achtergrond mijn aquarelgedicht…

Daar richt men spotlights op het water eerst op scylla en charybdis dan op aquarel malenka zondoordrenkt licht zij haar voile Wijl phaeton zijn paarden ment dwars door diana's ozonlaag in ijle luchten, atmosferisch volg ik malenka ademloos als aura, transparant etherisch…

ik leg mijn gevoel op flinterdun papier de pen ontbreekt evenals een vaste hand om te schrijven woorden verdwijnen voordat letters elkaar vinden als een aquarel kristalliseren emoties in kleur op het witte vel ik geef je een vlek om te lezen de neerslag van mijn leven…

in de scherpe bocht oog in oog met de mythe van de Loreley © Digitale Painting van René Pauwels Painter…

Geluk zit tussen twee wolken; verschijnt een poosje en zo vluchtig als het moment dat alles samenvalt uiteenvalt in buiige bewolking.…

Wolken drijven vloeiend Langs de blauwe lucht Niet wetend waarheen Wolken samen of alleen Gedreven door de wind Wolken als plukjes watten Rafelen ze zich uiteen En pakken ook weer samen Het spel van de wolken Niet wetend waarheen Wolken ver langs de lucht Donker kunnen zij verschijnen De aarde wordt zwart gekleurd Het moment van verlatenheid…

in de mist met beide ogen open overnachten in de hemeltent ontdekken waar de tijd toch blijft onzichtbaar is aan ‘t firmament met ons tussen de wolken drijft als raadsel door de ruimte rent…

Geïnspireerd door een aquarel van Anco Wigboldus…