Alle inzendingen over aura

ik mag niet spreken over een getal er zijn er veel ze zweven rond mijn aura, binnen purperen dimensies, in de terugkeer van het stuk heelal dat rond mijn vrouw-zijn beeft er zweeft nog meer het heeft de schitteringen van kristal de ogen van de nacht het glimlachende kind en negen aureolen daarom heb ik deze dag bevolen er te zijn…

in feeërieke kleuren wolkt lucht voor je uit waar je ook gaat wordt positieve energie geladen zij die jou raken ervaren de tintelingen die het begin zijn van een nieuw bewustzijnsniveau waar leven zich met liefde in alle facetten bij neer zal leggen daar waar de lach zijn schitteringen al draagt kom jij in het spetterende…

Mij aura is niet heel vandaag, mensen dringen verder door waar ze gewoonlijk stoppen, het is binnen zonder kloppen... Zwakke momenten onbeheersd, ze voelen het en treden binnen in mij geest en komen ongevraagd en onbevreesd binnen zonder kloppen...…

De kijker mag raden naar een rotsflank Een wilde wei met klaprozen In een aura omgeven door aureool Door zijn rug verbogen Zijn ze tot één versmolten Van het elders afgeschermd Hun verschil tot een motief herleid In een starre omhelzing Hij Met afgewend gezicht de afstand bewarend In een opzichtige kamerjas In hoekige vlakken zonder…

Eén zijn is niet alleen zijn is in een cirkel wonen van wit licht Aan de buitenkant is een liefdesband die naar binnen rinkelt, als men moe is bedroefd, be-roerd is Het oog opent bij een stille trom Aan de koningslach herkent men bewaarkracht Want één zijn is niet alleen zijn is in een cirkel wonen van wit licht Wanneer de…

De regen breekt je laatste weerstand en je staakt het rennen, door moedeloosheid overmand laat je het water in je haar in je kleren trekken. Trekt een paar gekke bekken omdat je nu eenmaal een clown bent, maar inwendig kun je het niet verwerken, ze heeft je verlaten en je schreeuwt een paar harde woorden, niemand die je hoort door de wind…

geronk van motoren ontsieren de stilte verjagen de vogels van hun territorium verbroken tederheid de nacht is een boze droom dat zonder schroom de aura binnen wil dringen een grommende hond ik zing met de vogels vanuit het tranendal tot de morgenstond met het licht op mijn gezicht en de zoete adem van het gedicht voel ik de warme wind…

's winters koning winter paaien in de lente lissen laaien met trompet en narcissen Daar richt men spotlights op het water eerst op scylla en charybdis dan op aquarel malenka zondoordrenkt licht zij haar voile Wijl phaeton zijn paarden ment dwars door diana's ozonlaag in ijle luchten, atmosferisch volg ik malenka ademloos als aura…

ik heb je in vervoering zien gaan er fysiek nog zijn maar geestelijk uitgetreden geen kortsluiting een verplaatsing van krachten waarbij lichaam stand bye in rust zal wachten contact maken gaat het raken aan de schepping zijn om zo voor even te delen in het goddelijk volmaakt dan weer terug compleet met een aura dat…

ik voel de zon bijna sacraal ontvang ik zijn warmte ervaar hoe hij spirit geeft aan mijn al zo lang wachtend lijf met gesloten ogen zie ik sterren dansen in zijn helder stralende aura er is geen onderscheid meer tussen binnen en buiten geven en nemen zijn een geworden in het delen van eeuwig leven…

Ik heb je gevonden mijn zeldzame schat Jouw hart van goud wat een rijkdom is dat Ik heb je gevonden opeens was jij daar Aura,s die kleefden als stroop aan elkaar Ik heb je gevonden en op dat moment Voelde ik jouw liefde heftig en ongekend Ik heb je gevonden geluk viert hoogtij Een liefde zo intens tussen jou en mij……

weet je dat, je bent zo mooi van binnen en van buiten als ik jou voorbij zie gaan ben ik uren aan het fluiten weet je dat, je bent zo lief van top tot aan je tenen als ik in jouw aura ben voel ik veertjes in mijn benen weet je dat, je bent zo leuk van achteren en van voren als ik naar jouw hartje…

Ik staar in het water Een bevroren gelaat Tranen als ijspegels Voor troost nu te laat Ik staar in het water Spiegel van mijn zijn Verwoestend en kil De schaduw van pijn Ik staar in het water Aura vol met verdriet Voel enkel nog leegte Ik ben er en toch niet Ik staar in het water Laat mijn leven varen Golven van wanhoop Die de dood…

zacht golfde haar warmte over zijn gevoelige huid het kouwelijke had hij mee nog van thuis waar velen geen echte warmte kenden en eerder voor overleven stemden in die tijd hij keek haar aan zij lachte toen haar flow zijn aura raakte en daar een energetisch contactpunt maakte muziek zong door zijn lijf op een wijs die…

Kijk naar de maan wat is zij weer vol ver weg en toch dichtbij afstand speelt geen rol kijk in het water grote en kleine gedachten spiegelen het heldere schijnsel duister is je gezicht maar langs de omtrek verlicht als een soort aura de nacht is nog lang het leeslampje de maan in een aantekenschriftje verschijnen alle gedachten…

ik kende de kracht van je handen wist hun warmte voelde hoe energie overliep in raken laadde jij mij positief op mijn aura kleurde vitaal rood ver van dood waar in koele tinten eigen pigmenten klinken jij interfereert met licht en zon naar hogere niveaus direct uit de voor eeuwig onuitputtelijke bron…

Je zweeft rond elke nieuwe dag Je zweeft rond in herinneringen Je zweeft rond stil onzichtbaar Je zweeft rond om mijn aura Je zweeft rond steeds weer.... Je zweeft rond onuitwisbaar Je zweeft rond dicht bij mij....…

Je zweeft rond elke nieuwe dag Je zweeft rond in herinneringen Je zweeft rond stil onzichtbaar Je zweeft rond om mijn aura Je zweeft rond steeds weer.... Je zweeft rond onuitwisbaar Je zweeft rond dicht bij mij....…

Vandaag opnieuw beluisterd wat gisteren opgenomen is, woorden zinnen van jou en mij, en zelfs hele gedichten, jouw aura gevangen en die van mij, zit nu in ons bot Geprobeerd om de vlekken op jouw huid te hertalen in hoe toekomstvoorspelling zich vervullen laat, de symmetrie van links en rechts uitgedrukt in evenveel, want het hart maakt het…

Fantasie Is veelomvattend Fantasie Is verruiming van de geest Is het grote hoofd Met het ronde aura Fantasie Is kleurig Zonder fantasie Is het leven treurig Zonder fantasie Is er geen harmonie Harmonie Tussen alle tegenstellingen Het leven is groot De fantasie van de mens is enorm De geest Bevat vruchten Waardoor je van het echte leven…

In stilte zie je haar staan Door blauwe lucht omgeven Ze laat haar licht vredig gaan De ogen zullen rust beleven De maan Als haar aura weergegeven Wolken zie je langs gaan Gedachten die het moment beleven Laat maar gaan Als een ornament van rust Als je haar ziet staan En een gedachte zich focust Laat maar gaan……………………

nooit meer, m ’n lief zal je nog gedichten in mijn ogen lezen woorden en een nieuwe dag een avond die nog eenmaal naar je toe zou keren op hol geslagen is de stilte het ongeboren kind, midden op de weg gekromd, het schrijven naar het licht de aura die als een vlinder door de kamer speelde wij hebben geschreven, m ’n…

de messen zijn gewet een laatste gebed voor het werpen zij is geen doel maar haar aura moet schitteren in licht pijlsnel doorklieven zij flitsend de lucht in dodelijke vlucht roerloos staat zij tussen lemmeten gevangen laat langzaam de armen hangen onder daverend applaus sluit ook voor haar het rode gordijn dan knikt haar…

Het knarsetandend wit Dat in mijn adem fluistert Mijn trouwe metgezel Als hartslag in de schemer Tegen een oranje aura Prik ik in het laken Groots en nietig tegelijk Weet ik mij verbonden Het zuivere koude water Valt hard naar beneden Ik lest mijn dorst Proef het zout van mijn huid Hier op dit hoogste punt Stroomt de aarde door mijn…

ode aan de doden uit een ver verleden onder grijszwarte stenen kolossaal de gele brem verbergend naar God zoekend dwaalt hun ziel boven korrelig zand de hei kleurt paars hun aura verdwaasd hun geur kwijt zonder lichaam verdoold vechtend vol afkeer tegen verder verval leven is zolang geleden Hun eeuwige vraag waar…

gedachtes dwarrelen rond in abstractie van mijn dromen pulserende emoties in aura van kwetsbaarheid ik leef het léven, ik leef in verlangen in kleuring van het pad waar mijn geest mee geplaveid is observerend de volheid van mijn bestaan waar soms stukjes afspringen in golflengtes van mijn onwetendheid vallend…

in je aura wil ik wel zweven aarden als engel, in je hoofd wil ik vanzelf in je hemelen leven, en nergens de duivel - maar jij die me looft aan je adem wil ik me warmen branden mijn handen, aan je borst wil ik vanzelf je in vlammen omarmen, en nergens is water - dan houden we dorst in je ogen wil ik verdrinken nat onze monden, op…

ik heb altijd de echo’s van je woorden gehoord met de nadruk op het leven maar nu lijken je zinnen alsmaar iets van hun kracht te verliezen diep van binnen ook de spirit in oogopslag en weerwoord het helder blikken gaat wat inschikken nochtans is je aura buitengewoon vitaal gekleurd spreekt lichaamstaal nog altijd voor haar…

we hebben de vingers gekruist elkaar in de ogen gekeken zijn daar gebleven zonder afscheid te nemen ik heb jouw energieën gevoeld in een aura van liefde de hemels bewoeld in een respectvol eindeloos genieten wij zijn niet voor elkaar geschapen in samen slapen kunnen wij als rolmodel er iets heel fantastisch van proberen te maken…

ik voelde in warmte de energie die jij met mij wilde delen ooit heb ik in kleur de krachten van je aura even mogen aanschouwen op de rand van jouw overgang naar een andere levensfrequentie er was altijd al iets om je heen dat buiten het normale viel met een hang naar vreemd in je lach scheen het derde oog dat zag hoe binnenkant…