Netgedichten

netgedicht (nr. 6.390):

Het kleinste verschil

(Naar de kus van Gustav Klimt)

Beroemd voor zijn schakeringen van bladgoud
Verspreid op wenskaarten en kalenders

Vergeet men al gauw
Hoe hij waarde hecht aan betekenis
De diepte in het doek vermijdt

Bezwerend van glans en toon
Stoffelijk zoals men het met rode ogen bewaakt
Spiritueel zoals hij reikt naar een zedig orgasme

Het kan altijd en overal zijn.
De achtergrond is uitgevlakt.
De kijker mag raden naar een rotsflank
Een wilde wei met klaprozen

In een aura omgeven door aureool
Door zijn rug verbogen
Zijn ze tot één versmolten
Van het elders afgeschermd

Hun verschil tot een motief herleid
In een starre omhelzing

Hij
Met afgewend gezicht de afstand bewarend
In een opzichtige kamerjas
In hoekige vlakken zonder kleur
Grijpt haar hoofd
Keert het naar zich toe
Kust

Zij
Met ronde, bonte stippen verbloemd
Haar bloementooi als stralenkrans
In een sluimer gevangen
Alleen de voeten bloot
Reikt haar wang
Knielt

Het tastbare is vervlogen
Zoals de meisjes die hij schetst
Hun vlees verborgen
Onder nauwe, hoog opschietende gewaden