inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.421):

het geluid van heimwee

nooit meer, m ’n lief
zal je nog gedichten in mijn ogen
lezen

woorden
en een nieuwe dag
een avond die nog eenmaal naar je toe
zou keren

op hol geslagen is de stilte
het ongeboren kind, midden op
de weg

gekromd, het schrijven
naar het licht

de aura die als een vlinder
door de kamer
speelde

wij hebben geschreven, m ’n lief
van ziel tot ziel


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 13 december 2007


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 495

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Hazen, 18 jaar geleden
Schitterend.
Gerard, 18 jaar geleden
Je hoort het gemis bij het lezen.
hebus, 18 jaar geleden
Hoe woorden weer wolklicht opstijgen en op ons netvlies blijven glinsteren.
Fari Sohi, 18 jaar geleden
Zo zacht en mooi.
Roland Hainje, 18 jaar geleden
het gemis, het overdenken...
prachtig, dichtster!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)