inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.275):

Verlaten

De regen breekt je laatste weerstand
en je staakt het rennen, door moedeloosheid
overmand laat je het water in je haar in je kleren
trekken. Trekt een paar gekke bekken omdat je

nu eenmaal een clown bent, maar inwendig
kun je het niet verwerken, ze heeft je verlaten
en je schreeuwt een paar harde woorden,
niemand die je hoort door de wind die

die woorden afbuigt ze verwaait en hoog-
uit iemand die je lippen leest van afstand.
Er is niemand te zien voor zover je kunt zien
en je mist de laatste bus. Regendruppels

vertekenen het beeld, ronde bollen zijn
de koppen van de lantaarnpalen als aura's
rond heiligen en je gaat je langzame gang,
met pijn in je hart ga je de eenzame weg.-

Schrijver: c. paris, 15 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 378

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
ingridvoerman
Datum:
16 augustus 2010
Email:
steveniingridhotmail.com
mooi beschreven

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)