Alle inzendingen over bankje vroeger nu

Zaliger kan ons leven niet worden, dan zitten op een bankje, in de zon. Spontane gedachten zien komen, en als wolken voorbij zien drijven langs een wolkenloze hemelweg. Zaliger kan ons leven niet worden, dan mijmeren en weer vergeten. Dan ophouden met weten zonder vergeetachtig te zijn. Zitten op een bankje in de zon.…

zomaar zitten op een bankje geen gejoel en geen gejaag mijn handen in de zakken en m’n oren in de kraag dat is alles…

op 'n bankje Dank je.…

Twee meisjes slurpten op een bankje met twee rietjes aan één drankje men zag hen altijd samen als zij de schoolbus namen een jongen uit die bus vroeg altijd om een kus.…

De angst slaat me soms om het hart, als ik denk aan zoveel keren, toen ik het ook zo breed niet had. Ik haal me zo weer voor de geest hoe het bij ons ook is geweest. Kind'ren op versleten schoenen, veel te kort, hun lange jas. Elke keer die snoetjes boenen, altijd veel te krap bij kas. Nooit eens kunnen zeggen: kind je krijgt van mij een…

Verlangend naar vroeger Verlangend naar wat ooit was Alles leek toen beter Maar vroeger is nu as Over tien jaar van nu Zal ik weer weemoedig staan Dat vandaag geweldig was Maar ook dat is dan vergaan Vroeger is slechts as…

Ik weet nog moeder vroeger als ik de slaap niet vatten kon omdat de regen aan de ramen ruiste de avond door de kamer liep dat jij kwam zitten bij mij en zacht een liedje zong totdat de slaap begon te knagen aan mijn ogen en dat heel traag een droom uit klanken steeg die ik nu nog kan horen wanneer de regen ruist en jij weer bij mij zit…

Vroeger had ik later nog De toekomst was van mij Ik had het leven voor mij Nu ligt het achter mij Vroeger had ik later nog Ik heb al wat ik bezat Maar alles wat ik heb Ik heb mijn tijd gehad…

Samen reden we over het strand zagen we mensen lopen hand in hand overal hartjes getekend in het zand Overal was liefde nergens was pijn maar nu jij hier zo ligt je niet beweegt zie ik geen hartjes meer nergens mensen hand in hand maar jij in dit bed en niet op het strand…

Alles nog als vroeger: de waaier van licht op de horizon, de bonte strandloper op drift langs de golven, schuim dat zich buitelend uit de voeten maakt. Als vroeger galopperen over de lage duinen gepluimde legioenen, etst als vanouds de wind zijn geheime tekens. Ja, alles nog als vroeger maar in de fles geen brief, de duinpan leeg.…

toen alles beter was toen was ik er nog niet de Grote Buitensluiter en straks, als alles beter is dan ben ik alweer weg wat rest mij nog dan glimmen om het feit dat bont het wint van wit de handwas is helemaal een lachertje – ik geef het maar een draai…

toen was niet alles beter je was eraan gewend er was een tijd voor de melkboer een tijd voor de bakker ze kwamen aan de deur moeders wil was wet en soms die van vader regeerde als een huisdespoot het verlangen naar later wordt nooit meer zo intens beleefd de zondagen nooit meer zo lang de kussen van Annemie roepen nog gras en stenen tot…

Vroeger, wat was er vroeger, hoe was het vroeger, wat deed je vroeger, weet je het nog... of het anders was, of het beter was, of je tevredener was, kijk niet terug je leeft nu, maak er wat van!…

ik weet nog moeder vroeger als ik de slaap niet vatten kon omdat de regen aan de ramen ruiste de avond door de kamer liep dat jij kwam zitten bij mij en zacht een liedje zong totdat de slaap begon te knagen aan mijn ogen en dat heel traag een droom uit klanken steeg die ik nu nog kan horen wanneer de regen ruist en het mij lijkt of jij…

Lang geleden, maar wel na de oorlog - Want die ken ik slechts van horen zeuren -, Die tijd die heette toen het heden nog, Kon het navolgende octaaf gebeuren: 'De huizen klappertandden met hun deuren, In elke hoek zat een ontstellende Moloch Jongens van mijn leeftijd te verscheuren En aan mijn bed waakte een krom gedrocht. Sliep ik bij toeval…

Wanneer je vroeger schaafplekken opliep bij het buiten spelen tranen met tuiten huilde van de pijn was er altijd weer de moeder, die het weg kuste want ze zou er altijd zijn Als je vroeger iets te laat was, zodat vader bromde foute meid zei ons moeder altijd laat maar, ze is eigenlijk altijd op tijd.…

met mijn vader ging ik graag koetjes kijken tussen de middag op weg naar een weiland zongen wij niet soms ga ik zachtjes zoemend op zoek naar dit gebied…

lopend langs het water mis ik jouw arm die om mijn schouder lag jagend in het bos mis ik jouw schot dat doel trof levend in dit leven mis ik jouw liefde die mij verwarmde…

Altijd denken, nooit vergeten, Niemand zou het weten. Verzwolgen door zelfmedelijden Niet denkend aan degene aan je zijde Altijd aan de tijd samen, het verleden Angst om het los te laten, terug naar het heden Liever een zonderling, een onbekende, niemand Want nu is alles beter dan iemand Angst om voort te leven zonder, Nog steeds hopend op…

Mijn ogen vallen in het rose en zo te zien aan jouw zachte haar van vroeger moet ik jou hebben herschapen de koffie verkeerd staat op en rats aangebrand je gouden teller ik hoor hem nog het afscheid van je nonchalance je ogen op stokjes ze bevallen mij nog maar de macht is er af terwijl ik vast zit aan de beek en sterf met mijn visdraad…

Vroeger was mijn leven compleet. Een vader een moeder, wat wens je als kind nog meer. Ik voel me waardeloos, een meisje dat in de steek wordt gelaten door haar vader. NATUURLIJK doet het me wat. Maar voor je gevoelens uitkomen, nee dat kan ik niet, bang om in tranen uit te barsten, nee dat wil ik niet. Ik laat het rusten.…

morgen bleef verborgen in het mystiek Onmetelijk langzaam vergleed de tijd een dag kon bijna wel een week duren Tot je zestiende was ‘t een eeuwigheid maar bij je lief duurde een week, uren Sneller en sneller vloog de tijd daarna tijd om te leven moest ik maar nemen Want zo snel begon die nieuwe pagina met daarop alweer grotere problemen Vroeger…

Nu is vroeger maar dan kouder en wit-zwart. Alleen je doeken ademen nog warmte, zingen in kleur. Tranen stamelen het onzegbare, raken maar niet uitgepraat... misschien later, maar niet nu.…

Als mijn vader het boodschappenlijstje voor Simon de Wit invulde, schreef hij achter elk artikel (goed en goedkoop). Hij is nu oud maar beschikt nog altijd over een grenzeloze fantasie. ---------------------------- uit: 'Van 8 tot 5', 1975.…

Vroeger was ik knoppenkind Nauwelijks van mijn kleur bewust Maar nu ik groter ben gegroeid Ben ik gerust...…

lees wat filosofie van vroeger dagen en je vraagt je af hoe ze zo konden denken maar dat is ook zelf een filosofische vraag je denkt aan het denken terwijl de avond valt en veel later aarzelt het ochtendlicht maar zie daar is de regenboog en in een donkere regen de zon…

Vroeger, het lijkt zo lang geleden. Toch kom ik meer en meer vroeger tegen. In het verloren huis de kartelrandkiekjes van oude vrienden, onafscheidelijk, maar buiten het lot gerekend, neemt de tijd een achterwaarts loopje en van lieverlee hoop je dat het ooit terugkeren zal...…

Vroeg ik je naam, Waar je woonde, Je nummer Met dubbeltjes Belde ik Om je te horen En te vragen, Of ik je Mocht weerzien.…

het waait.., zaden dansen rond mijn voorwiel ik kijk ernaar terwijl ik fiets, op weg naar school ik adem de frisheid in, die zonder dat ik het weet mijn gedachten koestert, voor wat leven voor mij in petto heeft daar moet ik zijn, ik zie hem al, dat oude gebouw en dat eeuwige geschreeuw in de verte ben nu nog hier, ik fiets, en verwonder…

groter steeds dichter bij het dal wordt het voor de bal ook steeds heter en heter en de bal alsmaar zwaarder door haar razende vaart wordt het dal geplet geveld door de hitte is de bal als een pakje boter dat wordt verwarmd en smelt haar einde is nader misschien is het ook zo wel met de mensheid gesteld de vraag rest dan ook was het vroeger…