Alle inzendingen over baudelaire OR poezie OR gedicht

Al lukt de poëzie u voor geen meter, Maakt u zich daar vooral geen zorgen om: Om kromme verzen lachen wij ons krom, Hoe slechter uw gedichten zijn hoe beter. Zit dus vandaag niet bij de pakjes neer. De inkt vloeit toch wel uit de ganzenveer.…

In de overtuiging van een verhaal, De zeggingskracht van een gedicht, Is de verbeelding meester Over haar eigen werkelijkheid - De fantasie gaat er met De maker vandoor, gedicht Dat niet door hem, maar Door de poëzie zelf geschreven Wordt, en de schrijver de Hoogste toppen laat bereiken, En daarna laat vallen in bodemloze Diepten…

Er is geen poëzie in een te helder leven. Op het behang is altijd een plek die wacht op het vocht. Een vuile bek zoekt in de laden naar onzegbaarheden. Alles wat toonbaar is moet overschreven, ieder gedicht gewassen in inkt die blind van de moerassen zingt, waarvan men ziende niets kan weten.…

Ook de Fransen interesseren mij literair: Rimbaud, Sartre, Baudelaire! Genoeg intellectueel gezwets en genoeg leeswerk, Maar het bezorgt de lezer bovenal een stijve nek. Hoofdschuddend staar ik naar mijn boekenkast, Waarom zetten die Fransen de titels toch andersom op de kaft?…

." Als u dit leest, denkt u beslist verwonderd: Verdraaid, dit is moderne poëzie! Nee, dit gedicht mist alle zin en vorm, want ook in uw pc woekert een worm.…

van Heilig Moeten en Groot Verlangen afdalen naar Wilskracht en Strijd maar nee ook die kosten teveel energie wat rest is echt alleen wat is en stroomt en poëzie (met dank aan Emily Dickinson, gedichten nr. 536 + 569)…

ze belde me op over m'n gedichten ging het wel goed met mij want ja je schrijft over het leven dat voorbij gaat de ruisende regen en aalscholvers die vliegen in een stilte zonder antwoord gaat het dan wel goed met je schatje en ik zei dat is poezie…

Zoals je tegen een ziek dochtertje zegt: mijn miniatuur-mensje, mijn zelfgemaakt verdrietje, en het helpt niet; zoals je ze een hand op het hete voorhoofdje legt, zo dun als als de sneeuw gaat liggen, en het helpt niet: zo helpt poëzie. ---------------------------- uit: 'De gedichten', 1998.…

Dat het velletje wordt gevuld met verschillende lagen rijm en ritme, regel van verlangen, zin in liefde en toch is het de kunst om er iedere keer weer een andere betekenis aan te geven, hoe lyrisch uit het hart of uit het hoofd een nieuw stukje poëzie is geboren van waar haar schoonheid doet verstillen.…

volgens mijn leraar filosofie is ´het existentialisme tromgeroffel op een leeg vat´ daarbij glimlachte hij intens rimpels in zijn gezicht van poëzie vond hij dat daarmee alle gaten in het menselijk denken te pas en onpas worden gedicht een beetje dankzij hem ben ik geworden die ik ben…

niet, niet, niet dit gedicht is geen poëzie maar de dood die me onbekend laat sterven…

Tenen krommen het boek, geplooid in zinnen schuift poëzie even op en valt terug aan wielen, de banden kunnen zelfs een tafel op voeten zijn Gedichten reiken te ver voor begrip en beelden raken slaap aan, één bladzijde wil rusten.…

Wat is dichtkunst Anders dan het Hergebruiken van Woorden zodat deze Van een extra lading Worden voorzien - Niet voor niets Kiezen we vaak Voor de benaming Poëzie, want dat Is het doel Van een gedicht: Zie de dichter, Zie zijn pogen En falen, zie De waarheid die Onder zijn woorden Besloten ligt…

waarmee maar weer eens duidelijk wordt bewezen dat poëzie & aardappel in de strijd om het dagelijks bestaan nog altijd onontbeerlijk zijn…

Waar zou ik mij aan houden in gedichten als schone poëzie niet klinken mag of ‘t fraaie metrisch ritme zeek’re dag voor toonloos hersenspinsel zou zwichten. De glans van “t leven zou in sleur vervlakken geen zangen zouden nog te horen zijn gesprek eentonig strak en stijf van lijn het hele leven zou verveeld verstrakken.…

ik was zestien en vol geloof in al het leed van poëzie en ik dacht nog als ik nu maar lang genoeg staar naar de maan dan zal er wel een gedicht voorbijdrijven of misschien een man, een kano het gezicht dat ik gebouwd had uit de rotsen van een rivier ik keerde woorden om, strooide letters in het wiegelend licht, ging naar zee om…

ze aten met graagte je gedichten, ik wens je een goede reis…

In koelte van de avond na een warme zomerdag klinkt ergens een saxofoon en ontlokt een blijde lach luisterend naar de klanken hoor ik woorden en geniet een gedicht vanbinnen de schoonheid van een lied als spreken in gedichten over liefde en poëzie een briesje in de natuur die verre zachte melodie terwijl stralen van de zon achter…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

poëzie, voor sinten Valentijn en poesies, de boodschap staat in de vorm z’n gezag daarom zeg ik normaal de gedichten ge-dag vandaag, echter, overwin in mijn aversie doordat ik zo mijn gedachten op papier zet maakte ik zonet, mijn eerste snelsonnet…

je houding straalde wijsheid met een warme lach in milde tolerantie omarmde jij gedichten bij het oplichten van gezichten maar ik zag je vinger krullen en je magistrale armzwaai kon de deceptie niet verhullen ik werd naar de hoek gestuurd om te overdenken hoe ik over platitudes een vleugje poëzie kon schenken…

heb mijn woorden op je altaar gelegd kaarsen aangestoken in het bewierroken van zinnen mijn gedachten aan jou gezegd zacht kringelen de strofen in de grijze mist van ons gedicht naar boven langs muren en pilaren van gebed pijn en verdriet openbaart zich dan de pure poëzie…

dan pop en bal laat herinnerd u laten weten dit was ik en dat was het heelal ---------------------------------------------- uit: 'de Nederlandse poëzie van de twaalfde tot en met de eenentwintigste eeuw in honderd en enige gedichten', 2001 en als muurgedicht in Leiden.…

hen zal grijpen om dat alles werkelijks heen snellen we naar huis om poezie te lezen of te schrijven met een zekere haat in de liefde kan niet anders is verplicht…

men zegt dat poëzie verblindend is kristal van schoonheid toegankelijk is spiegelt in het water vloeiend in woorden over de ophaalbrug van een gedicht maar soms trekt het als een labyrint door het leven vol vraagtekens bouwt een doolhof van mysteries in de taal en legt een hypotheek van onwetendheid op…

Poëzie is meer die barst zien, verifiëren, en dat dan zeggen. Barst. --------------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1988.…

de zoeker naar de aard van een gedicht en van des gedichts dichter hij zal doof zijn voor het ijlingse loven en laken van modejager & modeverguizer de dichter hij eet de tijd op de beleefde tijd de toekomende tijd hij oordeelt niet maar deelt mede van dat waarvan hij deelgenoot is mijn gedichten zijn gevormd door mijn gehoor en door de…

een vrolijke literaire maaltijd we vroegen ons af welke poëzie we zaten te eten en te drinken en we zochten naar gedichten in ons hoofd die we een volgende keer op tafel zouden willen zien ik zeg niet welke dat waren iedereen kan ze bedenken ---------------------------------- uit: 'Een man in de tuin', 2004.…