271 resultaten.
Bekentenis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 De biecht van Lance dwingt mij u te bekennen
Dat ook in onze zware tak van sport
Het een en ander ingenomen wordt
Je kunt niet zomaar snelsonnetjes pennen
Ik heb elk vers dat me is ingegeven
Op pindaflips en rode wijn geschreven
Lance Armstrong bekent dopinggebruik.…
Als de bomen blozen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 Als de bomen blozen
kan ik maar niet wennen
of kleur bekennen
dat de natuur hier voor kiest
afsterven maar toch niet
huilen om wat je verliest
dan als de bladeren vallen
tussen het krakend hout
komt een pad van goud
nu ik daar op loop
doe ik mezelf een wens
blijf veranderen mens…
Duel
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 1.676 Ogen als smaragden
Lippen van puur goud
De buitenkant is mooi
Van binnen ben je koud
Geen warmte te bekennen
Geen liefde in je hart
Maar nu…die tranen in je ogen
Dat is iets wat me verwart
Zijn het gemeende tranen
En win ik dit duel
Of doe je alsof ik je kan raken
En is het voor jou alleen een spel…
Ik jou ook
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 209 Ik heb een geheimpje
het is iets met ons
je mag nog eens raden
ik hoor jou ook graag
Vertel me het jouwe
dan hoor je het mijne
of moet ik het raden
ik denk jou ook graag
Ik wil je graag bij me
alleen is alleen
want moet je bekennen
ik zie jou ook graag
Ik moet je iets zeggen
wat echt is, is echt
ik kan niet meer wachten
maar voel…
Betrapt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 118 Helaas heb ik u ook wat te bekennen
Elk versje dat ik schreef is gebaseerd
Op feiten die ik deels heb gefingeerd
Toch ging ik schaamteloos maar door met pennen
Prestatiedwang, zo moet het zijn begonnen
Ik heb ze allemaal gewoon verzónnen.
-----------------------------------------------
Hoogleraar Sociale Psychologie Diederik Stapel
is betrapt…
ORGELVIREND!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 243 Het orgel
dat orkest
wat hangt
aan ´n kerkmuur
met ornamenten
veel beelden
zelfs engelenlijfjes
maar vooral
veel pijpen
van supergroot
tot piepklein
voor orgelklanken
zo improviserend
zeer muzikaal
diep emotioneel
mijn levensziel
intens raken
en
doen bekennen
'k heb vriend:
het orgel!…
Over excentriek
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 122 Even wennen
Kleur bekennen.…
Rijpen in de schaduw
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 378 hier ben ik weer
terug
van weggeweest
was spelend op zoek
naar een andere sfeer
bad mijn muze
opnieuw
kleur te bekennen
of op zijn minst
rijmloze ingevingen
zo te schikken
dat ik mijn inborst
mocht herkennen
de bloesem
was niet inferieur;
van mindere kwaliteit
maar het zaad
bleef ik zelf
het heeft niet
tot…
Toch ben ik een Wielewaal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 201 heb een verenkleed
dat helder is
niet geel maar zwart
omdat het mij staat
behoef geen kleur
bekennen
zelfs niet op wangen
die er toch wel is
fluiten doe ik weinig
zingen wel
mijn lust in leven;
van je oriolidae
ondanks hoogtevrees
duizel ik in hoge bomen
waar mijn hooglied klinkt…
Ingehouden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 groene oase houdt haar adem in
zij wacht op de streling van de zon
die hen zal doen blozen, kleur bekennen
in deze groene wereld
specht moedigt torretjes aan
om tevoorschijn te komen
zodat zijn honger gestild zal worden
in hoeveel bomen hij zal moeten boren
weet niemand…
verboden liefde
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.698 natuurlijk stond hij
naast haar
maar zij hunkerde naar die ander
aan de overkant
haar leger zou zij opofferen
om hem te overwinnen
alles onder het toeziend oog
van haar eega
wiens beschermvrouwe zij was
torens moesten eraan geloven
lopers werden neergelegd
om het pad naar hem vrij
te maken
paarden sprongen rond
met onverwachte wendingen…
dit gedicht als antwoord op een vraag...
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 386 is dit poëzie
vroeg zij voorzichtig
ik las de tedere keuze
aan geordende woorden
en moest bekennen
dat ik hier te maken
had met een natuurtalent
geen letter teveel
woorden in cadans
en zinnelijke zinnen
die er om vroegen
gelezen te worden
zelf zocht ik in opperste
verwarring vergeefs naar
woorden dus knikte
ik slechts bevestigend…
Voer ik je mee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 247 de fleur van woorden
raakt diep van binnen
de vurigheid van mijn betoog
verblindt jouw zicht
langzaam voer ik je mee
naar onontheemde gebieden
waar nimmer 'n voet
de bodem heeft gekust
daar laven we ons
aan de schoonheid
van hemellichamen die
uiteindelijk kleur bekennen…
Einde en begin
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 579 Voor Hennie
Terwijl wij stukje
Bij beetje afscheid
Van je nemen, en je
Geleidelijk aan in liefde
Laten gaan, zie ik buiten
De zon traag door de
Wolken breken, en de takken
Van de voorjaarsstruiken
Eindelijk tot leven komen -
En zie 'k ze kleur bekennen
Voor het nieuwe leven…
Roma Lupa
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 Aangespoeld op
De vlakte van
Wildernis en
Eenzaamheid -
Geen mens meer
Te bekennen
Op deze beide
Jongens na
Die nog moedermelk
Behoeven om voor
Het leven voldoende
Te worden uitgerust
Jij bent geen mens,
Maar je hebt moedermelk
Waarmee je deze
Vondelingen kunt redden
Onwetend sticht je
Een sterk geslacht
Basis voor…
Gelijk een bange wezel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 slalom jij je leven lang al
om de waarheid heen
om maar geen kleur
te hoeven bekennen
in een doolhof vol leugens
waan jij je thuis
op dat niemand ooit
te dichtbij zal geraken
ontwijk je je spiegelbeeld
om jezelf niet in de ogen
te hoeven kijken
stel dat ‘ie barst…
Zomergasten
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 55 Hoogseizoen zomert
dromende gasten
loom achterover
geleund in fauteuils
schudden onbeschaamd
veren van 't kleed
tussen intro
en retro gemangeld
etaleren hun
intimiteiten
in camera-ogen
gevangen
bekennen openlijk
familiariteiten
Freud voor miljoenen:
kijkcijferhit…
Wilgenroosje
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 354 Zwevende oogjes
om je te lezen, duizenden
bellen van bewustzijn en in
iedere ademtocht wil ik je kleur bekennen
je weet de naaktheid van het blad
naast elke voetstap weg te leggen
een overlevering van kracht
wanneer het maanlicht samenvloeit
met het hemelwater in je hart
dansen de vlinders
een ode van sierlijkheid.…
Niets
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Ongehoorde woorden
lawaai dat er op volgt
Diepte in de duisternis
gedachten worden verzwolgd
Een ongemerkte pijn
in diepe lagen verborgen
Ze mogen toch niet zijn
dus het gaat verloren
De liefde die er was
is nergens meer te vinden
Niet meer te bekennen
om je te verblinden
Dus alles is hier kwijt
om niet meer terug te keren
Overal vind…
geboortegrond of reisdrift
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 340 zo ik een Hagenaar ben (geweest)
getuigd mijn identiteitskaart
daar nog altijd van
maar wat is zaligmakend
de stad in het westen
of het dorp in 't oosten
wie het weet mag het zeggen
voor mij is het een keuze
tussen tumult van ginds of
de betrekkelijke rust van hier
en ik moet bekennen dat met
het klimmen der jaren
ik meer ben gaan…
Zonder grijze waan
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 66 zij dansen
het grijs uit de
wereld van bewegen
tussen wit en zwart
gaan onder en
komen op in een
niet aflatende vitaliteit
en pure levenskracht
stoppen is vergaan
de ander laten staan
in kleur bekennen
zonder grijze waan
waar kleuren
opponeren zal grijs
die netjes seponeren
omdat er nog tig tinten zijn…
Dood
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.624 Ik wíl het niet bekennen.
Ik kan je haast niet herkennen,
je ziet er zó anders uit.
Ik brul en schreeuw zo luid,
Dat de buren het nog horen.
Ik weet niet waar ik heen moet,
Ik weet niet wat ik nu doen moet,
Jij hebt me zowat opgevoed.
Ik ben bang voor het kerkhof en ook voor het graf,
Jij moet daar nou heen, maar je verdiende geen straf.…
hete dag.
netgedicht
2.0 met 43 stemmen 2.975 de lucht is benauwd het
ademen valt je zwaar
alweer geen regen te
bekennen en het wordt
er niet beter op volgens
buienradar tja, ik
denk dat ik maar naar
het buitenland verhuis
om te verlanden in een
buitenhuis of zo en
anders de koelkast in-
loop om daar te chillen
ja, je moet toch wat,
je moet toch wat met
je spaarzame tijd…
soms nog
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 291 soms boeit mij nog de zelfkant
het rauwe in de mens
zoals de onverhulde sex
schuw voor de liefde
soms is het zachte hard
op zoek naar al wat echt is
of uitgesproken plat
een lastig ruime grens
voor jongeren om te verkennen
het duurde mij een leven
die zwarte kant in mij
ook te bekennen
blij om te kunnen kiezen
voor menswaardigheid…
De natste buien
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 105 ik weet
dat de natste buien
al gevallen zijn vannacht
kom maar
met handenvol zon
uit je al stralende ogen
dans lente met mij
op het eerste licht
dat fonkelt en flitst in je haar
met een hoofs gebaar
nodig ik je uit
je lach is ons al ver vooruit
we bekennen elkaar
in de prilste kleuren
geuren voorjaar als liefdespaar…
Te Oud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 Afkeurend vele blikken
Scannend van top tot teen
Priemende speldenprikken
Geniepig en gemeen
Ik weet heus wel mijn benen
-Hun schoonheid is ver zoek-
Die zijn om te bewenen
Zo in een korte broek
Ik moet het wel bekennen
Het is dus geen gezicht
Maar oh wat is het wennen
Aan zo een volksgericht
Bij ouderdom hoort ongerief
Stilzwijgende…
De kleine scenes
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 117 heb de laatste stukjes gelegd
de puzzel van mijn leven
zijn uiteindelijke vorm gegeven
maar alles voelt emotieloos
heb nooit de goede kleur
kunnen bekennen in wennen aan
de kleine scenes gaan
daar smeult en vonkt de liefde nog
plaats en tijdloos zonder gêne
maar het vlakke
overheerst zwart wit
in een bestaan met grijs gezicht…
Boogkromme
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Het is lotgenoten gegeven
aan de grillen te wennen
zonder in velden of wegen
een medeziel te bekennen.
Aan de rand van verlangen
daagt een sluimerwens,
aan het zicht onttrokken
door de inpandige mens.
Het ligt zeer voor de hand
om verlichting te vragen
aan de zielsgetrouwen
die al het gewicht dragen.…
Wereldwijs
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 284 Ik lijk steeds meer op jou
Ik moet je dat bekennen
Mezelf in jou herkennen
Jij deed het toch nooit goed
Ik wilde nooit jou zijn
Nooit doen wat jij ooit deed
Nu ik zo oud als jij ben
Door het leven veel meer weet
Besef ik dat niets zwart-wit is
Er moet water bij de wijn
De wereld draait niet om mij heen
Ik mag hier slechts maar zijn…
ISOLEREN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 182 Ik blijf me voortaan volledig isoleren
zij zien me als een heel gevaarlijke cel
't liefst zouden zij me willen elimineren
of stevig vastzetten in een heuse isoleercel
Of zij gaan me volstoppen met medicijnen,
met pillen, poeders en plakkers en de spuit
zij zullen dat niet bekennen, wel denken zij:
Jij, goed- of kwaadschiks: bij ons eruit!…