Alle inzendingen over beleving

entropisch woekert is het eigen gelijk zonder bijval hard als ijs maar massaliteit is geen bindende kracht waar ieder voor zich gaat en de god voor ons allen helemaal niet bestaat ook uniformiteit als veel geprezen dwang plakt al jaren achter behang van lang vervlogen tijden het zijn vandaag de hitters en fixers die gouden tijden beleven…

Ik heb je dit gegeven Niet wetende wat me te wachten stond Gevoelens staan me in de weg Zal ik het nog een keer beleven? Het is toch kil Zonder jouw stemmetje Zonder jouw lichaam en zonder je gezicht Is dit nu eigenlijk wel wat ik wil?…

Het wil zich nog niet overgeven, het wil nog zoveel mooie momenten met jou beleven.…

nauw Hij sloeg haar met woorden Verweet haar iedere daad Het heeft haar vele jaren Tot in haar ziel geschaad Ze had 'n ander moeten zijn Ze was niet schoonpa's ideaal Zijn starre, stuurse houding Werd haar uiteindelijk fataal Ze raakte in zware depressie De vreugde was uit haar leven En schoonpa zei, ik wist het Niks goeds mee te beleven…

Voor één dag wil ik jouw Valentijntje zijn Gewoon heerlijk samen bij elkaar Zonder verplichtingen ben ik er voor je Voor één dag wil ik jouw Valentijntje zijn Rode rozen neem ik voor je mee Strooi de blaadjes zacht over je heen Voor één dag wil ik jouw Valentijntje zijn Gewoon heerlijk genieten van het moment Deze speciale dag met elkaar beleven…

En blijft simpelweg het grenzeloos beleven Wie zal het zeggen……

de ruige stad waar ik ter wereld kwam weende een man zeeën die hij bevoer vertellend over zijne beleving een plaatselijke rooie havenhoer dat kon niet anders dan in Rotterdam een oriënt zag men aan zijn knipoog leek vergeeld maar voelde zich…

Een jonge ziel, heeft nog niet veel kunnen beleven, fouten nog niet kunnen begaan, vind geheid geluk in zijn leven. Een oude ziel daarentegen, heeft fouten kunnen begaan, moet daarvoor boete doen, in het volgende bestaan.…

Ik geloofde heilig dat er nooit wat naars gebeuren zou, maar wat kun je in een droomwereld beleven, als je er maar genoeg in blijft geloven? Je groeit op, wordt wijzer (meestal dan) en komt tot de ontdekking dat sprookjes niet echt zijn, dat de Sint niet bestaat, de Kerstman fake is...…

afscheid de klauwen ver gekend breed gespreid, hier ligt de sprong voor- of achterwaarts te wachten op de mens en zijn vergissing een momentum van de eenzaamheid of wat warmte in de kleinste hoek ben je mens geweest, het antwoord en de vraag een groteske rondedans hij weet het niet, nog niet een herkansing is zijn droom voor een meer beleefd beleven…

herinnering blijven hangen mooi afgerond in het zilveren grijs van het uiterst neutrale lood dat gedegen tegenspel bood aan het weer in jouw hart vlamden de sferen van gebeden in devote overgaaf en wolkte wierook gebrand in het vat jij hebt nog het hemelwaarts stromen gevoeld van de roep om hulp en vergeving als religieuze beleving…

Ze is veel meer dan alleen de manier Niet slechts de belofte van pen en papier Maar vooral wat daar voorbij ligt Een meeslepend verhaal, een ontroerend gedicht Ze is veel meer dan een brochure voor een vakantie Niet slechts een een-dimensionale garantie Ze is vooral de beleving van de reis Een zonsondergang in Kenia, noorderlicht boven het…

Sommige dingen kies je voor En sommige juist dingen niet Soms wil je een gevoel hebben En soms heb je dat liever niet Soms wil je liefde in je leven En soms wil je dat niet Soms wil je alles met iemand delen Maar soms doe je dat liever niet Soms heb je veel gevoel En soms voel je helemaal niets Soms wil je graag iets beleven En soms beleef…

verdriet en pijn Niet kunnen weggaan bij die ene En nooit eens echt gelukkig zijn Maar duizend tranen wenen Kwam jij mijn lieve schat En leerde mij wat liefde is Slechts heel kort kwam je op mijn pad Nu ben je weg, het voelt als groot gemis Ik was bang, durfde me niet te geven Kon niet geloven dat iemand zoals jij Echte liefde met mij wilde beleven…

Ik heb haar even mogen beleven Geschrokken van haar kracht Heb ik haar opgegeven Afgesloten van de wereld Heb ik mijn liefde doen verdwijnen Achter mijn muur verscholen Heb ik haar doen wegkwijnen En met mijn hart in mijn handen vraag ik: Mijn liefste waar ben je nu?…

Ik moet je wat bekennen Met het schaamrood op mijn kaken Zou ik je nog eens graag willen kussen Je nog eenmaal liefdevol aan willen raken Je de wereld doen laten vergeten Op mijn vleugels neem ik je mee Samen zweven totdat we verdwijnen Het hieros gamos beleven met z’n twee Jouw liefde heeft mijn hart geraakt Mijn lippen hebben je doen…

net zo bang als jij en toch ben ik bij je uren heb je gepraat en overwogen en ik ben bij je afscheid nemen van jezelf is een eenzaam gevecht moed overmand door verdriet want een ander uitzicht zag je niet en ik ben bij je om de ziekte had je niet gevraagd maar spontaan gekregen wel nam je in je handen hoe je het einde kon beleven…

park in ijver onbevangen, een dagelijks feest, de dag verloren, als ze daar niet is geweest zilveren kringen in de vijver, kinnetje omhoog geheven, straalt verlangen als pulserend licht in stromend water, gelokt door de eenden met hun lokkende gesnater, blijft geen kruimel aan haar vingers kleven, dit beeld uitgelicht, om altijd te beleven…

we waren het en mochten het graag wezen en voor velen van ons bestond het leven uit vaak ongedwongen spelen weinig angst er was immers nog zoveel moois te beleven het ontrafelen van de grote mysteries kwam wel met de tijd toen kwam de waarheid nog langzaam vanzelf naar ons toe een kind kende geen depressie en was nooit moe tegenwoordig…

zonnige kroegraam samen met wijde beuken versnipperd wordt _ opnieuw gebeeld door zonnige lichtvlekken: een blinkend helder meer de doorzichtige bodem uit dun avondrood gemaakt het ijle platinawater wiegt drijvende eilandjes van sterke heuvelgrond vol tere dichte begroeiing die onvatbaar verlangen bergt wat hij reeds zag bij bedacht beleven…

De stoutste dromen die ik droomde bleken fundamenten van een oud verhaal, in de beleving opgeklopt tot Kathedraal, die oprijst uit de schimmen van vergetelheid en van de tijd, dié onverzadigbare gastronoom, met zijn meedogenloze paukenslagen van herinneringen aan chocolademelk, wat uitsterft in een troebele tempel van mijn horizon, in contouren…

De nacht voelt als de dood ´t inslapen als bijna sterven dat voelt soms aan als angst niet meer wakker te worden de nacht kent ook haar angst als de dood voor ´t ontwaken helder en heel uitgeslapen een hele nieuwe dag beleven Uiteindelijk zorgt de nacht voor het beste evenwicht de nacht heelt je wonden de nacht maakt je beter de nacht…

Hoe ga jij dat uur besteden Puur beleven in het heden In je slaap in dromenland Vier je een feestje in het ladykant Dansje in een discotheek Rust inhalen van de week Investeer jij in de morgen Door voor je eigen rust te zorgen Hoe ga jij de tijd verzetten Doe je dat exact op het uur Slik jij vandaag en morgen De pil voor een biologische…

Zonsondergang wordt waargenomen en glijdt via het netvlies als elektro/chemo activatio het occipitale monumentale in De herinnering hieraan -zonsondergang wordt omgezet in een subjectief beleven- fingerspitzengefühl getransformeerd tot beschrijving van de zon in woorden op het digitale scherm.…

wordt alweer twee jaar maakt een ontwikkeling door zo bijzonder, zo wonderbaar Zij leren van elkaar met ieder toch een eigen gezicht een eigen karakter maar op de toekomst gericht Ze houden zoveel van elkaar ik hou zoveel van hen het is onvoorwaardelijk dat ik er voor hen ben Mijn zoon en mijn kleinzoon ik hoop nog lang te mogen beleven…

Inspelend gevoel door je genen Natuur zo mooi voor je verschenen Zonnige ochtendbeelden beleven Natuur kan zoveel goeds geven In natuurstilte kun je zuchten Je ziel laten opluchten Het opkomen van de zon begeren Ballast elimineren Natuurtheater met diepgaande belevenis Wat tranendauw en ochtendfris Kleuren strelen de ziel Alsof alles…

Van de baan Nu zit ik dankzij Asscher met de brokken Had ik me net als kandidaat gemeld En u dat in een snelsonnet verteld Wordt plotseling de zaak weer teruggetrokken En dat ik dit op maandag moet beleven Beschouw mijn vers dus maar als niet geschreven. Vanochtend heeft de PvdA het hele flitslidverhaal teruggetrokken.…

Zestig jaar dan komen de gebreken nou ik heb het al vijftien jaar zevenhonderd en tachtig weken Vijf en veertig nog volop in het leven ineens voorbij een ziekte beleven Jaar na jaar verminderd kwaliteit van het wie je bent nooit meer bevrijd Heb er mee te doen opgesloten in je lijf allerlei klachten maar vooral traag en stijf…

paal 170 met kop EPM en RBF erop prinsbisdom Munster Verenigde Nederlanden verderop is het N en H van het koninkrijk Hannover oudtijds neergezet en gebleven grenspalen overleven tussen jongere markeringen gewoon van beton of wat ook kon pinnen van metaal in het wegdek allemaal om die grens aan te geven het begrensd zijn te beleven…

Struinend in zijn oude jas Vogelaspecten bepalend Lang haar, altijd in voor een grimas Dan weer klimmend, dan weer dalend Hij heeft zich in de nesten gewerkt Menig jonge vogel gemerkt Ieder detail wordt opgeschreven Mensen hoeft hij niet te beleven Recreatiedruk weet hem te raken Doorziet inkrimpende natuurzaken Moppert over dalende tendensen…