13 resultaten.
Vlinders…
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.203 Als ik een vlinder zie,
zie ik zijn kleurenpracht;
de vreugde van het leven
prachtig belichaamd door een vlinder.
Als ik aan een vlinder denk,
denk ik aan zijn kwetsbaarheid;
de moeilijkheden in het leven
zichtbaar in een vlinder.…
Bontkracht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 161 Om haar schouders
draagt zij zijn huid
zielloos
doelloos
ging hij ten onder
klauwen verkrampen
en raken weelde
haar lichaam
tooit rijkdom
zijn pels
belichaamde
warmte
ooit
wasecht…
Door het lot omrand.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 157 Belichaamd door gevoelens en verstand, dit
alles door het lot omrand.…
Autonoom,
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 225 Je hebt je bewezen
in een volmaakt wezen,
gekleed of naakt, ik weet
niet wat me het meeste raakt,
een schoonheid, de eenvoud
van het ‘ zijn ’, verleidt
mij tot stilte, dieper dan
al de kleren van de pauwen
in hun drachtige veren, zich
uit als alle vogels te samen, in
vrije vlucht van bonte specht
tot Vlaamse gaai, veel herken
ik niet…
Bruidssluier
gedicht
2.0 met 20 stemmen 785 Je voerde een zachte guerrilla
tegen de gevestigde orde – samen
belichaamden wij een kruistocht tegen
de machohorden – alhoewel het
enige lichaam dat mij bekoorde het
jouwe was en ik de geest van je
feminisme hooguit zag als een
spannende bruidssluier die ik in bed
van je naaktheid mocht trekken.
----------------------------
Memento…
ommuring
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 99 vragen in ‘t zog van verwarring, halsoverkop
in ademnood gevangen, belichaamd
door ruwe rauwheid van ontelbare woorden
die elke winter weer overleven
dan volgt diepgevroren spijt, gevolg van
wederkerigheid ergens halverwege
een onbeslapen ochtend, een avond
zonder bomen, het einde dat geen kant op kan…
Jeroen Bosch
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 29 Weer een saaie dag
Alles is wat het lijkt
zonder fantasieën
ik ben geen professor T
die Jeroen Bosch laat schilderen
wat er aan de hand is:
alles belichaamd
als wat het is en dus
transparant
De stad is groot, maar klein
is mijn uitzicht, alsof
we ver weg van elkaar leven
in ruimteschepen, bebouwde
kommen zo klein als gehuchten…
Oogstte hemel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 84 je ogen spraken
maakten jou of
brandden je af
tot in de grond
er was geen
gulden middenweg
die had jij in een
vorig leven al opgezegd
je geest kneedde
tot je de vorm die jij
voor de geest had de ziel
van jouw tevredenheid gaf
jij hebt winden bezworen
stormen geknecht
talloze orkanen soepel
aan de leiband gelegd
je belichaamde…
Tranen in stilte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 311 Ook deze regels vormen vreugde
over evenwicht tussen debet en credit
gevonden in de nacht:
monnik vermogend, werk vorderend,
een web van woorden wevend
voor beide werelden
en daarin een leven te vinden,
want de één kan alleen leven brengen
(langzaam belichaamd)
als ook het andere hart klopt……
GEBOORTE EN KRUIS
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 207 vangt bij zijn geboorte
alleen hun lijden aan
‘k zal droefenis moeten aanvaarden
of is dit beeld een onjuiste waan
‘k zal mijn eigen interpretatie geven
die anders valt in te schatten
waarom zijn dood
als er niets is veranderd
hij alleen nog fungeert als klankbord
ten dienste van de mensheid
geloof, hoop, liefde
onzichtbaar in hem belichaamd…
Spermabank twijfel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 181 Dit is de gewetensnood
Belichaamd door de slang
Die lisstig van Eva genoot
Met appel in haar wang.
Houd je de spijt in bedwang
Als je lotsgenoot
Het nieuws ontvangt
Dat je in een potje spoot?
Hoe zit het met de malloten
Die je kust op de wang
En je leven aan devoot hebt?
Worden zij dan tweederangs?…
natte droogte
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 271 hoe droog
een mond kan zijn
bij hevige regen
doornatte kleding
doorlopen schoenen
bij angsten
die het lijf regeren
zodat men verder moet…
Sinds jouw dood
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 664 Innig was onze vriendschap
verbintenis van intellectueel mens
en gezellige belichaamde vriend
dat ik wel weet
dat jij mijn onderbroekennaam
denkbaar in de hemel
een leven lang verbonden
in heimweewind zal fluisteren
als de weerwolven luisteren
nachtmotten de maan duisteren
omdat ik
nooit meer zal vergeten
wat we elkaar in liefde aandeden…