Netgedichten

netgedicht (nr. 24.334):

Autonoom,

Je hebt je bewezen
in een volmaakt wezen,
gekleed of naakt, ik weet
niet wat me het meeste raakt,
een schoonheid, de eenvoud
van het ‘ zijn ’, verleidt
mij tot stilte, dieper dan
al de kleren van de pauwen
in hun drachtige veren, zich
uit als alle vogels te samen, in
vrije vlucht van bonte specht
tot Vlaamse gaai, veel herken
ik niet bij namen, ik ben niet
aan kleur en uiterlijk gehecht,
de macht zit in een autonoom
geluid, een belichaming van een
perfecte geur die mij permanent
laat blozen, steekt boven alles uit,
en dan kom ik tot een verlate bloei
tussen mijn doornige rozen.