Alle inzendingen over bemoediging

Bemoediging: Als het moeilijk wordt in jouw leven En je nergens uitkomst meer ziet Weet dan: De Heer verlaat je niet Hij wil je alle kracht en steun geven. Geef je moeite maar aan God door Wat ook je problemen mogen zijn Hij kent jou, weet van je zorgen en pijn Hij heeft altijd een luisterend oor.…

De kapel zendt over het dodenveld droeve, toch bemoedigende tonen: gezangen, bedacht door een geloofsheld. De boom, die honderd jaar hier mocht tronen, ontving en schiep muziek, ofschoon geveld, blijft als orgel rouw en troost kronen.…

verlangend zich te mogen geven aan omringende grond en landen van het Westen damp uit zwaar geschut geeft de aren kwade reuk angst voor verderf en schokkende vragen doen alle akkers beven hun bestemming wordt beloerd door spokende draken tussen de halmen die vol spanning wachten scheppen felle klaproos en glanzende korenbloem kracht en bemoediging…

Bemoediging mag slechts flauwtjes baten... Een vreemde gang in, wachtend _ gelaten, omringd door gefluister, onvatbaar en hees. Vastgebonden worden aan ziel en vlees. Stinkend gas ruiken: het bewustzijn laten. Pas ontwaakt, met een keel, die stekend brandt! Steeds dat gehate sap moeten drinken.…

Lampen vol glanzend groen bemoedigen hard het verlegen roze, dat teer wil branden naast lage schimmige loverranden. Helder blauw schijnt verspreid: een verblijd hart. De fraaie opwekkende verlichting tussen zerken is een plechtig afscheid van ieders verlopen aardse levensstrijd.…

Vergane Aarde werd tot leven gewekt, wat heden, ja, in eeuwigheid door klinkt: "Elke morgen is een reine schepping, waarbij schaduw vlucht, verrassend licht gloort, een frisse zon rijst vol bemoediging. Vergezeld van het verblijdende Woord de dag doorbrengen tot late schemering, leidt helder schijnend door duisternis voort."…

Het wapen keert zich om, staat op vaste grond, is een sterk kruis, omkranst door lichtstralen, strooit bemoediging en vrede in 't rond. Jezus' liefde en genade halen ieder venijn uit kwade hand of mond, doen bloemen bloeien in de dorste dalen.…

Haar sterke, mateloze genade gloort steeds boven berouwvol menselijk falen; zo eindigt blij bemoedigend Gods Woord.…

De sappige bollen hangen zwaar, toch loom, roepen opgewekt bemoedigend: "Vooruit, aanvaard de onvoorspelbare toekomstrit!"…

De Oekraïense aarde vol gezegende groeikracht dreunt onder zwaar geschut voetstappen van felle krijgers en bange vluchtelingen de bodem verlangt als altijd voedzame gewassen te mogen baren maar voelt klamme angst bij het krijgsgebulder oostenwinden uit de bergen van de woeste Kaukasus blazen bemoedigend over de vlakke akkers brengen…

Het Vlaamse land toont blij en trots zijn kust, die met wijde blik naar alle kanten tuurt, bemoedigingen over de zee stuurt, het eigen strand maakt tot een oord vol lust. De bruisende branding murmelt bewust, blaast haar stem langs haven en vissersbuurt, landinwaarts, tot steeds verder aangevuurd.…

Terwijl op brieven en in kranten het jaar achttienhonderddrieëntwintig zwart prijkt op helder wit of vage champagnekleur ligt de beroemde Beethoven dove schrijver van toonkunst onder bomen op klanken der toekomst te wachten geen geluid bereikt zijn oor boven hem zwerft de zefier luchtige kronen van pijnen wuiven licht en bemoedigend zware…

bezochte dorp Grou strijken vluchtig langs strenge muren waarachter papieren en kunstwerken verhalen van de geschiedenis der beminde Friese grond begeven zich tussen wandelaars krioelend en vol verrassing tenslotte zijn ze verloren boven het knipogende Pikmeer dalen doelloos kringelend neer vinden _ langzaam verdwijnend geborgenheid en bemoediging…

alle flessenpost razend schuim klonters taai teer en teken met braakhout van dromen verzadigd zijn naam in hart natzand waar vloed niet meer komt en je voetstappen een spoor vormen voor dit kind in je hart genesteld in je ogen met elke huivering wankelmoedig taal verloren en niemand die nog adem heeft of woorden van troost van bemoediging…

geef elkaar toch dat kadootje die geïnteresseerde blik steek een hart onder iemands riem geef dat bemoedigende schouderklopje die verzachtende vrolijke knipoog schenk die ander hiermee een fijne dag omdat ook hij dat verdient krik op dat neerhangende kopje als een soort van push up misschien gun dat toch aan een ander en echt het kost…

niet als wachter bij m'n gevoelens posten maar meer als mens in dit geval voor alle schouders om op te janken voor de bemoediging toen ik het niet meer zitten zag voor alle troost wil ik bedanken dat het U allen goed gaan mag.!!!!…

Zien ze niet Wat ze aan het doen zijn Zo maak je iemand Gewoon kapot Men let op jou Op al jouw stappen Het maakt onzeker Je voelt je rot Nooit eens gewoon Een complimentje Geen pep-praatje Of bemoedigend woord In plaats daarvan Vallen over kleine fouten Lullige dingen Randzaken Waar niemand zich aan stoort Maar weet wel Dat sneue volk…

----------------------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op als bemoediging aan alle andersdenkenden en voelenden nu nog verstrikt in de onvrijheid van jezelf zijn in geloofsgemeenschappen.…

reinheid en warboel gaan samen voort bewegen zich door elkaar worden beschenen door de blinkende Morgenster haar stralen treffen 't ontvank 'lijke oog dringen er in door als krachtig genezende wijn men ervare hierbij de smaak van de eed 'le drank uit het Spaanse Jerez soms strelend zoet dikwijls vragend wrang tenslotte pittig vol bemoediging…

bloem, in krekel en spin, zweef boven bergen en wouden adem zon en wind ik toef in de blinde en ziener, bedelaar en vrek speelman en zwijger, wijsgeer en gek schuil in het kind en de grijsaard, in de vrome en goddeloze, de levende en dode alom aanwezig blijf ik dromen van een hemel op aarde, laat alle dagen vredig komen en verglijden bemoedig…

terwijl ik hier zit zonder jou zit jij daar zonder mij zo reizen wij ieder voor zich door de achtbaan van deze tijd ondertussen speelt op de radio in vele landen tegelijkertijd voor iedereen die het horen wil ter bemoediging een oud lied dat ons helpt te navigeren door de dagen van isolement waarin wij op afstand slechts elkaar de handen…

met altijd ter bemoediging de zweem van een glimlach om de hoeken van haar mond staat zij dag en nacht klaar met soms de ogen klein van steeds vaker overgeslagen de slaap die rust moet geven blijft zij zorgzaam wakend in stilte huilt het lief hart de tranen die roodomrand haar ogen schaduw geven als de strijd verloren wordt kalmerend…

Wandelend over het strand Mijn schouders hangen moedeloos Mijn gedachten zijn troosteloos Jouw bemoedigende hand in mijn hand. Wandelend over het strand Hoeveel kan een mens verdragen Zonder pijn en zonder klagen Jouw troostende hand in mijn hand.…

De letterzetters en trendsetters van dienst luisteren instemmend en knikken elkaar bemoedigend toe. Wat verbeelden die woorden zich wel? Ze vergrijpen en verzetten zich, Opgetutte lege dozen, ze zwijgen als vermoord.…

je lach te laten glimmen verdrijf daarmee rondom voor jezelf en die ander de donkere schimmen geef de zon in je leven de ruimte om zoveel mogelijk schijnen en overdonder hiermee de negativiteit zodat die z’n biezen pakt en weet ik kan beter maar verdwijnen ga glimmen en ook al is het einde minder mooi probeer toch die eerlijke bemoedigende…

Uit : Het Requiem van Julius Dreyfsandt zu Schlamm IN PACEM vaarwel mijn vrienden allen om mij heen geschaard ik voel nog steeds jullie warme liefde en neem het mee, alles wordt in mijn hart bewaard het zal de tocht naar het onvergankelijke bemoedigen alwaar de Schepper mij zeker zal verwachten en engelen vol van Geest en zo fijn besnaard…

De brug ligt er wel, maar jij moet erover: herkennend, beamend, strijdend, verwijtend, in dialoog, vertrouwend, je laten richten, je laten aansporen, wijzen, maar vrij in je antwoord; In elke tekst is iemand aanwezig, is er een wereld van betekenissen, een verhaal, een vraag, een uitdaging, inspiratie, bemoediging, verwijt, correctie, is…

Uit de liturgie : Het Requiem vaarwel mijn vrienden allen om mij heen geschaard ik voel nog steeds jullie warme liefde en neem het mee, alles wordt in mijn hart bewaard het zal de tocht naar het onvergankelijke bemoedigen alwaar de Schepper mij zeker zal verwachten engelen vol van Geest en zo fijn besnaard zullen jullie aardse…

avondrood: ja, Julia is nog lang niet dood Het lijkt geen spiegel maar is er geen Spiegelen spiegelen spiegelen zo'n raar woord in zijn soort Op het menu in Jamie's boek staan Engelse burgers weer zo'n kabaal verhaal van die kannibaal Het weer komt en dan gaat het weer voor meer weerspraak ga naar vankastjenaarmuurpuntnl En als slot ter bemoediging…

elk kind kijkt met vertrouwen terug naar de man die een ware vader is zowel in jonge als in oudere dagen legt het de handen in zijn handen een vader kijkt met liefde die glimt trots en bemoedigend glimlachend om wat het leven de kinderen leert van het vallen en het weer opstaan een vader laat blij het hart kloppen steeds als kinderen zijn…