Alle inzendingen over bemoediging

Vriendschap is een open deur een huis om in te schuilen en als het soms eens moeilijk is een schouder om op uit te huilen vriendschap is aandachtig zijn en steeds opnieuw luisteren naar verdriet, weemoed, angst en pijn en tussendoor een bemoedigend woord fluisteren vriendschap is verbonden zijn in angst, verdriet en lijden en als de ander…

heb de graven bezocht urnen vastgehouden van hen die mij hun dood toevertrouwden in afscheid nemen hadden wij het steeds over leven het samen delen van tijd de herinneringen zijn gekomen heftiger dan ooit terwijl jij hier ligt te dromen in het jullie missen ben ik gaan gissen naar de zin van bestaan en weer gaan ik weet dat jij bemoedigend…

Aarzelend Onrustig voelend Kijk ik naar je Ik kijk je aan Maar ook weer weg Langzaam Mijn hart bonst Bijna pijnlijk Hard gaat het tekeer Ik beweeg Twijfelend mijn lippen Maar er komt niks Hopend Op een bemoedigend knikje Kijk ik in je ogen Mijn hart stopt Met bonzen Even voel ik niks Mijn mond beweegt Ik praat En…

Herman bracht geen rouw maar bezinning, bezieling, bemoediging en troost voor de oermomenten, kruispunten, overgangen van het leven en van de dood maar vooral de verzoening "midden in het leven staan we in de dood" daar is niets mis mee dat is goed dat is het allergrootste dat is ook liefde!…

in verlangen dichter bij elkaar een plek om samen te schuilen uit de benauwende drukte van de steden valt de nacht bemoedigend snel.. aan de grond stijgt weinig meer dan een sterk gesmoorde opwinding, trillen vleugels na..…

Morgen schijnt de zon die het donker zal verjagen voelen we weer dat het zomer is de wind ruist het lied van de hoop dat zingt in parelmoeren schelpen op het rulle strand het verliefde paartje al wandelende op de vleugels van het Woord gaan hand in hand zegevierend voort kinderen spelen hun spel bouwen torenhoge zandkastelen…

De wind glijdt door mijn haren bemoedigend en troostend tegelijk. Verdriet maakt een snede in mijn long je blijft bestaan, zelfs nadat ik je uit mijn hoofd verdrong. Als een gif, stromend door mijn aders en stollend in mijn hart.…

Ik kan bemoediging zijn voor de bangen, de klare stem die altijd rustig spreekt, omdat mijn hart dat geen angstvallig hangen aan wolken kent, ziet wat door wolken breekt. Ik werd geboren met een aard die sterk van zelf gaat naar de kern van alle zaken maar veel stond tussen mij in en mijn werk.…

Een geliefde dichteres moest deze wereld ontijdig verlaten zij schreef lange tijd haar ruime denkbeelden met vreugde of leed verschool zich deemoedig onder de vereerde naam van een Oosterse zangeres deze gedichten geven vele lezers bemoedigend hernieuwde zienswijzen blinden kunnen hen ontvangen als kundige klanken moge haar werk…

met blijdschap strooi je de broodnodige aandacht terwijl je vriendelijk spreekt glimlach jij bemoedigend het gezicht strelend aaiend jouw niet aflatende zorg is groter dat groots voor ieder leven apart tot in kleinste momenten een gebaar van liefde ook in de lastigste uren maakt jij het verschil door zonder onderscheid steeds bijzonder…

Er is op de aardbol - dat moet je geloven - een plek om te loven voor jong en voor oud Er is in de wereld - dat moet je vertrouwen - een plek om te bouwen waar grond zich ontvouwt Zoekt, gij zult vinden die plek om te zaaien, het graan te zien zwaaien omdat het van je houdt…

Als de wolken blijven hangen En de neerslag duurt maar voort En de bliksem kruist jouw gangen Donkere lucht boven jouw poort Weet dan dat die dondergoden ook wel weer hun kracht verliezen - Dan herrijzen lenteboden en die zullen zonlicht kiezen…

Vrees niet... dat er schaduw komt als de zon gaat stralen: weet dat in de lommerte ook warmte neer kan dalen Vrees niet... dat het onkruid wordt als het zaad gaat groeien: weet dat op de…

Twee avonturiers verlaten Bommelstein, gaan het bos in, vol verschrompelde bomen met mager herfstkleed. Uit de grond komen fonkelogen, zoeken spokend samenzijn. Een oude tovenaar bewaart zijn venijn, weet al loerend boze drang in te tomen, wil dat later naar buiten laten stromen, wenst de beide wandelaars alle pijn. Reusachtige zwammen werpen…

Een nieuwe fase zal er heus wel komen: De vorst slaat echt wel op de vlucht De warmte zal dan binnenstromen Bij maan en helderblauwe lucht Een nieuwe fase zal er heus wel komen: Nog zijn de wolken zwart helaas Daar valt nog niet aan te ontkomen Maar straks is weer de zon de baas Een nieuwe fase zal er heus wel komen: De bloei staat weldra…

haar uit liet roepen Gezegende der vrouwen gezegend is de vrucht in je schoot gevouwen gevolgd door haar roep die voor al wie het leest een teken van troost en bemoediging geeft? Gelukkig is zij die geloof heeft gehecht aan al wat haar door de Heer is gezegd vertrouwende dat het zal worden vervuld!…

Zijn sterren verdiende het door zijn Joodse 'gasten' en de strijders uit het illegale verzet, die hun cel- muren vaak verfraaiden met een bemoedigend gedicht in menig couplet. Pijnlijke langdurige onzekerheid bood het Oranjehotel hier slechts de hel.…

Lachend, trots op Je eigen haar Dat terugkwam na Wat begon als Een ongelijke strijd - Bij je afscheid Van onze school, Op de tijd die Jezelf gekozen Hebt, wissel je Met mij voor niemand Zichtbaar een blik Waarin al je mensenkennis Besloten ligt - je weet Door welk diep dal ik Ga op dit moment, en Toch lach je me Bemoedigend…

in de deining van de zee de geuren van de lucht de warmte van de zomer de geborgenheid van een gehucht de mijmeringen van een dromer in een gesprek van vader tot zoon die van een baas tot z’n knecht het alledaagse zo niks bijzonders gewoon de genegenheid tussen mens en dier wat onwerkelijk lijkt maar toch zo echt in jouw bemoedigende…

Ik kan bemoediging zijn voor de bangen, de klare stem die altijd rustig spreekt, omdat mijn hart dat geen angstvallig hangen aan wolken kent, ziet wat door wolken breekt. Ik werd geboren met een aard die sterk van zelf gaat naar de kern van alle zaken maar veel stond tussen mij in en mijn werk.…

even stil bij staan Na een poosje is zij uitgerust vervolgt haar weg langs de muur het zonlicht schijnt op een glazen raam kijk nou eens, daar is een deur Angst drukt de klink naar beneden de deur opent zich als vanzelf en wat er nu in zicht komt verrast haar bovenal Haar gedachten en wensen geprojecteerd op een scherm met een bemoedigende…

Ik loop langs haar, raak haar aan, aai haar, zeg iets tegen haar, iets bemoedigends klim op de resten van een treeplank. In de verte slaat een klok. Misschien ben ik wel een prins. Je weet het nooit! Misschien is dit wel Doornroosje. Locomotiefje, liefje... open je ogen..! Hoog aan de hemel staat de zon. 'Hé!' roepen ze. 'Ho!…

De schrijvende apostel Paulus meldt vermanend aan Corinthes christeneenheid brieven van bemoediging en verwijt, waarin over broederschap is verteld. Die groep behoudt dankzij hun geloofsheld twee sterke geschriften, bewaard voor altijd. Waarom raakte men er evenveel kwijt, weggewaaid als vlinders in een bloemenveld?…

lucht Strijkt langs mijn Wangen als ik het Raam geopend heb Op de tiende van Het anonieme beton Die ik met moeite Bereikt heb, op weg Naar de vrijheid Die voorgoed zal zijn - Als ik me klaar maak Voor de sprong door de Bitterkoude lucht Verschijn jij daar opeens, Met vrolijke ogen En zacht oranje snavel Knik je mij bemoedigend…

in de verwachting van 70 maagden honderden slachtoffers hebben gemaakt en miljoenen verdrietig, zeer verdrietig Mijn christelijk gedachtengoed gaat wringen, gaat botsen met ´heb uw vijanden lief´ ´heb uw naaste lief als uzelf´ ´a dirty mind is a joy for ever´ maar ik hoop natuurlijk op niets meer ook in niets wat mij nog kan sterken bemoedigen…

Ik zal je troosten, bemoedigende woorden toefluisteren, ik zal je steunen door dik en dun, op eender welk moment, Weet dus dat ik er voor je blijf staan. En wie weet zie ik je op een dag met een prachtige glimlach en je hebt alles wat je hartje beheert dan zal ik met je mee glimlachen.…

Ik heb mijn oog laten vallen Op iemand om mij heen Verboden gevoelens Helemaal voor mij alleen Er is helemaal niks gebeurd Gewoon wat blikken die Elkaar kruisten Een stille hand op mijn schouder Ter bemoediging En het laat me niet meer Los Flarden van gesprekken Borrelen in mij op Grijsblauwe ogen Een geur Vastgeklonken In mijn…

De laatste woorden zijn genezend brood uit de klinkende mond, bemoedigingen voor de Heiland: "Red Jezus uit de goot!"…

Heel bemoedigend natuurlijk al die therapeutische sparren: de een begrijpt je, een ander peinst met je mee, een derde slaat wat takken om je heen maar allemaal met dat sombere smoelwerk. Alles druppelt, druipt, snottert, wasemt, sopt. Hout dat wil verzoenen, helen, meeleeft, meewaait, maar vooral meemiezert.…

Haar wezen mocht eeuwige roem verweven, zal hier heden, ja, heel de levensduur van de stad bemoedigend rondzwerven.…