Netgedichten

netgedicht (nr. 42.661):

ROUEN

Gebouwen, eens bij hun wording geleid,
door zeer kundige kunstenaars, zien mild neer
op woonhuizen, oud en streng, vol trotse eer,
steeds bestand tegen de voortgaande tijd.

Geest van geld en nijverheid klinkt verblijd;
zijn roep verzwakt soms, verjongt zich dan weer,
samen met het lied, dat krachtig of teer,
het vertier der zeemanskroegen inwijdt.

Een bescheiden gebeeldhouwde gedenkmuur
toont Jeanne d'Arcs droef maar dapper sterven:
de heldin, verbrand door kerkelijk vuur.

Haar wezen mocht eeuwige roem verweven,
zal hier heden, ja, heel de levensduur
van de stad bemoedigend rondzwerven.