Alle inzendingen over bergen in een ruimere zin van het woord kunnen adembenemend zijn

de bergen maken me klein persen me samen terwijl ik snak naar lucht en lucht naar ruimte ze werpen me terug op een onleesbare kaart bergen kunnen beter zwijgen dan een samengedrukt ik steenarenden zweven biddend in de lucht speuren naar een prooi ik weet het ze zien me ik ben echt in de bergen kjie-kjie-kjie!…

Het weerbericht in mijn hoofd voorspelt, al vanaf het begin van het schooljaar, steeds : regen, mist, onweer en storm.…

de woorden beelden de vorm de woorden vormen een beeld ik en de wereld , zijn beeldende vorm…

Het mes dat de Meester Van de Literatuur bijna Had gedood, maar dat Hij gelukkig overleefde De Duivelsverzen zijn Waren en blijven aanleiding Ook in de zomer Van 2022, NB na 33 jaar Een nieuwe poging, de Meester van de Literatuur De onmiskenba- re Meester om zeep te helpen Wederom beslist, maar Geenszins (on)gelukkig, schrijft,…

Kleine Prins kreeg schaap Planeten hem dik fnuikend Prinsen onsterflijk.…

bergen beroering in een helderblauwe hemel ontstijgen het hart van de aarde zuivere ruimte adembenemend uitzicht stenige bodem doorsneden met riviertjes leven omgeven door zeeën rust ik visualiseer de schoonheid…

de tocht langs zwarte zeeën en vreemde rivieren voert niet naar de plaats waar alles weer goed komt waar zwaarte in gewicht te vangen is een handbreed aan dagen laat vroeger stapvoets over de brug verdwijnen naar de overkant van verloren tijd een bittere schreeuw vernielt de keel: bevestig ons…

Ik wil die zin is moeilijk dus spreek je 'm ernstig stil hij kan een berg verzetten die ene korte zin Ik wil!…

Zonder woorden een zonde voor zinnen. Zonder woorden, zinloos zo zinneloos.…

uit het spoelen uit het vloeien brak een eerste zin zich naar de oppervlakte. -------------------------------------- uit: 'Mijn duizendbladig boek', 2005.…

de boeken klaar om ooit nog eens te lezen Nu de ster is gevallen is het donker om me heen de kou slaat langzaam toe ik zoek in mijn kast maar niets blijkt te passen Ik zoek naar het woord voor zin maar vind alleen losse letters en dikke lege boeken die nog moeten beschreven…

mij in slaap het kloppen van je hart dringt tot me door het mooiste geluid wat ik graag hoor duurt tot ik de volgende morgen raap houd me vast en laat me nooit meer gaan `k heb je lief zoals nog nooit tevoren jouw naam weet de mijne te verstaan in elkaar zijn wij opnieuw geboren hebben wij lief onder `t schijnsel van de maan geen kwaad woord…

Hij is begraven, is er nu meer licht, de lucht -- is zoveel ruimer.…

Stille wegen Slingeren omhoog, de berg op Verdwijnen in de mist Onder de sneeuw Stille wegen Overspoeld door de zee Niemand Behalve die mens Die monnik Die geest Stille wegen Door het zonnige, groene dal Zo mooi Zo adembenemend mooi Tranen in de ogen Stille wegen Stille mensen…

Zie de grootsheid Van de bergen voor Me, met daaronder Peilloze diepte, Rotsen met tot Op het hoogste Punt nog onverwachte Plantengroei, Ondenkbaar, maar Wel degelijk zichtbaar Mooi, zo mooi, Adembenemend mooi - Zo is het schitterende Landschap dat zich aan Mijn ogen ontvouwt - Aantrekkelijk, en Tegelijk maakt het Me…

Met wankele benen van de dronken boot nog zonder een plek om te verblijven In kou en regen van haven naar stad vluchten naar het museum de warmte van de kunst Zalen met schilderijen van Munch Wij kenden niet eens zijn naam wisten wij veel… van hem, dè Noorse schilder van het licht en het duister van die eeuwige schreeuw…

We lopen 's ochtends vroeg geruisloos door het bos zien 'n glimp van 'n konijn, hert en vos en zélfs 'n vluchtend zwijn. De opkomende zon stuurt gouden stralen door de bomenkruin 't bladerdek in herfst-tooi van oranje tot roestbruin. In de stilte hoor je af en toe een krak van een verdorde tak en geurt de adem van het bos.…

Elena mijn hart is vol,ja boordevol doe nu maar wat U graag wil. Als U geheel in mij wilt zijn neem me dan geheel zoals ik ben. Dit is ons T o r t e l d u i f j e s-spel en ja...het bekoort Soms stemt het droef,tot tranen toe dan weer blij met een schaterlach. Soms lijkt alles zoek,... verloren maar dan komt het terug Nu eens bent…

ze komt uit ‘t niets staat plots voor me oogverblindende schoonheid ze vraagt iets ik versta het niet m’n denken is geblokkeerd ik zeg niets en ben achteraf blij ik had onzin uitgekraamd ik vergeet te ademen het bestaat echt adembenemende schoonheid…

Stoeiend in het voorspel, belandt hij onder haar adembenemende weelde Ze laat hem weerloos spartelen, kietelt zijn lichaam en lid in haar volledige macht, waarna zij -met zwoele stem- vraagt: "Wat bedoelen ze nou met het zwakkere geslacht?"…

ik word kleiner dan de woorden vanzelf minderen ze met me mee ik groei dichter naar de aarde zoveel dichter dan voorheen ik word ruimer dan de woorden ze ruimen rustig met me mee ik leef lichter op de aarde zoveel weidser dan voorheen ik word stiller dan de woorden ze ademen geruisloos met me mee even leef ik in vertraagde…

Het feit dat ieder mens met ieder mens verbonden is, is zuivere religie. Moleculen bestaan niet zonder atomen. Weefsels niet zonder cellen. Er bestaan gelovige mensen, die religie niet begrijpen. Zij voeren een zinloze strijd tegen vredelievende medemensen die geloven in de werkelijkheid. Het feit dat alle mensen van medemensen afhankelijk…

De zin van het leven geeft de Heer Hij heeft ons een toekomst bereid Een volmaakt leven in eeuwigheid Zorg en leed bestaan dan niet meer.…

(Op het Weense wals ritme van 'My favorite things' refrein 2x van Julie Adrews): 'Tot alle sterren de danszaal verlichten' Dat inspireert mij vandaag tot dit dichten Op de muziek van een ritmische wals Klinkt dan het metrum van dit vers niet vals Een twee drie, een twee drie, zwevende voeten Draaiende rondtes en armen ontmoeten Linksom…

De pianist speelt op zwart-witte toetsen een dans zonder woorden in adembenemende akkoorden die hart en oren streelt en zijn hemelse klanken laat rusten in de ziel van hen die luisteren...…

Opgericht, lang en blijvend recht voor de goede orde die ik bracht, een maatstaf waarneembaar van wat rook naar eerder verdacht steen na steen verstild.. na een lang beroet verleden veranderde mijn bestaansreden, in een indrukwekkende skyline met uitzicht bij het avondlicht herkenbaar tot ver beneden kreeg ik een kroon aangemeten.…

woord voor woord verwoordt een zin de zin en krijg je zin dan heeft het woord bekoord…

Weet je nog van jij en ik? Weet je nog dat we samen lol hadden? Weet je nog dat we samen ijsjes aten? Weet je nog dat we bij elkaar sliepen? Weet je nog dat we alles samen deden? Weet je nog dat je mijn vriendin was? en weet je nog... dat je nog wel in mijn leven was??…

een weg vol dreiging adembenemend en toch is Hij gegaan in het levensbelang van mij die weg een weg naar verzoening adembenemend en toch blijf ik maar moeizaam in Zijn spoor op die weg…

Geloven, het is een woord. Ieder kent het goed. Maar een woord dat leeft, zolang het wordt gevoed. Velen hebben dit ervaren. Al was hun geloof ook nog zo groot, het is nu schriel en magertjes. Ja, op sterven na dood..…