Alle inzendingen over bergkristal

Haar lichaam lijkt van porselein Haar ziel van breekbaar bergkristal…

De steen doorgloeit de vezels Hij licht veelvuldig op Als een gepolijste ijsscherf In de schatkist van kwakzalvers en kwezels Klem hem in jouw vuist! De helende steen Die door jouw cellen suist Hij verkwikt de wil Krikt de weerstand op Vult het gebrek ‘Een warm aanbevolen gril’ Is het standpunt van de gek De jeugdbrand wijkt van…

Kussen Liefdeslied 'k Heb jou lief Wil laten zien 'k Heb jou lief Geen Corrosie Jij bent de vrouw Gazelle in mijn dromen Helder als water Bergkristal Jij bent de vrouw In mijn leven gekomen 'k Zie jou vaak En overal Een ruimte, jouw kamer Opengeslagen bed Mooi.…

blauwe bergkristal moment van meditatie naar binnen gekeerd wankel op de top op vaste grond uit balans gedachten voelbaar zien met ogen dicht ruimte om te bewegen de volgende stap ogen geopend terug in het hier en nu denkbeeldige kracht…

Deze bewondereing wordt gekruid door haar schoonheid zoals die van een bergkristal en op haar lichaam staat een proza van liefde geschreven die te vergelijken is met de zuiverheid van een roos…

onder volle maan heb ik mijn heliotroop in het gras gelegd gebed in bergkristal verzamelt zij de krachten uit heelal het groen en blauw gelaagd met rode vonken in oranje vangt kosmisch licht dit schitterend juweel met energieke lading is alle moeilijkheden net teveel…

soms houdt de tijd zijn adem in ik pak mijn dagdroomvleugels en spring de lucht is vol met tortelduiven er zijn warmwaterbronnen en jij mijn lief bent daar de zon verbrandt de nacht het tere maakt het harde week een bloem groeit uit een rots een bergkristal schittert en ik denk wanneer stopt het klokkenhart kan de tijd ook sterven…

Maak ons als bergkristal helder en doorzichtig, onze liefde als robijn, gekleurd en diep als karmozijn, vertrouwd en evenwichtig. Maak ons sterk als diamant, weerkaatsende facetten geslepen door Uw hand- het licht dat van U komt, genadig en barmhartig.…

Het zou moeten sneeuwen als een muur ijzig ruw over zwijnenvachten de beek kronkelend bevroren als een knisperende boskrakeling scheve schotsen verankerd in nachtzwarte oevers glazen vennen in bontkragen rietpluimen van bergkristal het meer vol poolijs de heide naakt en troosteloos bijna onzichtbaar verstoven onder verpulverd onbehagen…

Er vliegen duiven van bergkristal en ik zie er pinguïns met parasols, wat ongekend grappig zou zijn indien er geen serieuze ondertoon zou zijn net als in de spirituele wereld en vanuit de zandstormen op het lege strand verschijnt de geest van Gabrielle Roth, die mij met haar tedere, uitgestoken hand ten dans vraagt.…

mijn lichaam streelt voel ik gedachten dwalen in tijd waar rust nog schreeuwt om zwijgzame verhalen die geruisloos zijn ontstaan zonder enige pretentie vredig, kalm doch aangenaam als in een andere dimensie vergeet ik leegte om me heen geniet ik stil en huiver van de stilte heel alleen die schittert, puur en zuiver want dit helder bergkristal…

Stille steen, geen treden voert naar grond, geen weg schept ons wegen naar een overleden zon, wat scheen in wolken wat eerst scherven zijn, het mozaïek betreden van bergkristal, een steile trap voert naar het groene dal, bedekt mystiek waar het om vraagt, springt naar sterren in het heelal, met duizenden zichtbaar maar in verval…

Staan aan de afgrond Een druppel valt In de bergkloof naar benee Een appel wordt geraakt Rijp om te schillen Jouw huid als satijn Vingers strelen De glooiingen van jouw lijf Geile zuchten geslaakt Wellustig rillen Jouw poort de hemel Het mooi gewelf Een collectie bergkristal Bij elke stoot bewaakt Een heerlijk trillen Van voedzaam…

Een slijper werd zo’n vijfendertig jaar In Idar-Oberstein’s verre verleden De edelstenenstad kent in het heden Enkel nog ingevoerde handelswaar Een bergkristal, duizenden kilo’s zwaar Een diamant volgens de wet geslepen Je wordt door bodemschat en berg gegrepen Zelfs in je pijnappel een exemplaar Je wordt omhoog gehesen naar het slot Als…

Zo graag zou ik een helder vers nu schrijven, met woorden puur zoals een bergkristal, maar daarvoor zou mijn hart best heel jong blijven en niet te vroeg gaan meedoen aan verval.…

Mijn kind, ik zie je overal, je bent nu bij de wind, het mooiste bergkristal, Ik hoor nog elke dag je stem, schrijf nog iedere dag je naam, Ik mis je zo vreselijk op dit aardse bestaan, Mijn leven gaat door, al lijkt hij stil te staan, De dag dat ik jou verloor, is de dag waarop pijn nooit meer voorbij zou gaan.…

Zij boent haar angst voor slechte tijden met het bergkristal en zilver op, en veegt de vloer aan met de twijfel dat wie eenmaal liefheeft meermaals achterblijft. Wie haar niet kent zal zwijgen en haalt het stof onder de nagels weg vóór hij haar aanraakt met het hard verwijt dat zij slechts aanrecht was en dweil.…

De bellen zullen nog rinkelen aan mijn gekleurde rokken, ik sticht nog steeds brand in de harten die mij zien, stapelgek maak ik hen, in een piramide van bergkristal verstop ik mij.…

Het was een bonk bergkristal. Het festival werd gehouden om het nieuwe kunstwerk in het park in de Edelstenenbuurt officieel in te wijden. Dat kunstwerk werd ontworpen door Nico van der Boezem. Het bestaat uit twaalf zuilen met elk een glanzende steen én een teken van de dierenriem. Want bij elk teken van de dierenriem hoort een edelsteen.…

2 om morgen te ontvluchten Alles is Amfetamine Sportschool, Atkins, Cocaïne Bètablokkers, kunstgebit Kleding van een goede snit Facelift én een liposuctie Kratje voor je zelfdestructie Kratje 2 om morgen Te ontvluchten Alles is Amfetamine Autogas en kerosine Peptalk, sex en Shaolin Mantra’s voor je ex-vriendin Een kamer vol met bergkristal…