Alle inzendingen over berm

Maar nu nog even liever niet: er bloeien nog bloemen in de berm en de vogels zingen nog over seks, de zon lokt me nog steeds naar buiten om te dansen en te flierefluiten; ik heb nog lippen te kussen!…

Nadat ze jaren lang Gepaard een kuis en Vreedzaam leven leidden, Hier in dit groene land Waar ze zingend Elke nieuwe dag Bezongen in Gezamenlijk geluk, Is plots een zwarte Wolk voor de eindeloze Zon geschoven - De glanzende groennek Zit verdoofd zijn vrouw Te zoeken, hier aan De rand van de sloot Waar ze samen zo gelukkig…

Rotte geuren uit de sloot, eeuwig brandende bermen, de geur van verse mest op het land. Het wijkt, raakt langzaam op de achtergrond. Stadjes verblijven weer verankerd in hun star verleden. Jij fluistert hoe voorbij dit is. Ik zal dit nu beamen.…

De hopman ging ons voren, hij toog langs berm en riet maar de wind verwoei zijn sporen, daarom volgen w’ons verdriet. De hopman raakte bevroren wanneer hij zwierf door zijn labyrint. Wie hem volgde was voor altijd verloren, de hopman is een narrig kind. De hopman wist ons te verleiden maar heeft zijn schepen nu verbrand.…

Zo geel, zo mooi, als botergoud thuis gekomen in het zwarte vaasje je zetten zou Nooit gedacht dat je bloemenpracht zo zou blijven in gedachten Nu ik terugkijk en je slechts in bermen terugvind maar ook je wortels in mijn tuin Waar ben je, behalve dan in mijn gedachten, gebleven, onderaan de polderdijk?…

Ooit raakten groenen het blauw van de einder stonden bonte koeien en wollige schapen als gepoot in de grond omgeven door kwakende sloten waarin plomp en zwanenkruid welig tierden het mooiste onkruid de bermen sierde daar is natuur verstomd het uitzicht is versteend door huizenblokken stoepen en straten door horizonnen verlaten en mijn…

wauw... vlinders in de achtertuin, vlinders in de wei, op mijn fietstocht naar Kijkduin en op de Drentse Hei vlindertjes hier en vlindertjes daar het wemelt en het wemelt maar vlinders in het Haagse Bos vlinders in de berm loop of zit ik op zand of mos danst er een bonte zwerm vlindertjes hier en vlindertjes daar het fladdert…

Wanneer de lente haar blad ontvouwt een stralende zon plust en mint de laatste wolk traag drijvend wint vlinderlicht een nest wordt gebouwd het toen sprookje nogmaals wordt verteld grondig verscholen tussen bloeiende bermen schone lucht de dagen wil beschermen tegen oeverloos, ademloos geweld dan is er ooit weer hoop op verschiet in het…

Zonder randen ligt het zonder berm, horizon, houvast. Geen bodem waarop schaduw meevaart. Helder het zwartst. Onttrekt zich in verte aan verte onttrekt zich in vlakte. Water onder water luistert niet. Likt niets los. ------------------------------ uit: 'Botshol', 1980.…

Ooit hoorde je een treintje zoemen langs bermen vol van gele bloemen. Nu fiets je op een groene weg langs wijngaarden en wei en heg, door rivierdal en lichte bossen, langs muurtjes met bruinzwarte mossen. Witte kalveren liggen loom geschaard onder een schaduwboom. Zo’n runderkring dring je niet binnen. Daar moet een mens niet aan beginnen.…

het is fantastisch dromen in de pijp van een brug intrigerende takken bevroede bomen op grasgroene bermen ze leunen als een beschutting op de schaduwwand een schuilplaats, hol maar warm waar ik stille dromen koester in de schutting van beton omsloten en onbeduidend knieën onder mijn kin gesteund in de rug ik zou hier kunnen zingen de…

Y.o.l.o, ook vannacht Was het weer raak, Dronken meute die Vanaf rijksweg A7 Al malend de onderweg Opgepikte junkfood Wegwerkt en dan als Dank voor het aangenaam In dronkenschap verpozen De omhulsels over een Lengte van meer dan Vijfhonderd meter In de openbare berm Heeft geflikkerd - Alles ligt er, Inclusief afrekenbon…

Het beeld van kale bomen in de berm toont het kleurloze gevoel dat ik zie met emoties omringd op jouw lentedag dat je het sprookje draagt als een illusie. Al zijn wonderen nog niet de wereld uit om de tij te doen keren op een lentedag door het beeld te blijven bewonderen in mijn hoopvolle theater van de nacht.…

Als bomen hun takken versieren zangvogels zich laten horen de eerste slakken aansporen raak ik in gedachten verzonken als bermen bedekt met klaprozen verstilde harten doen opbloeien samen met elkaar verzoenen raak ik in gedachten verzonken als weelderig uitgestoken halmen hun warmte de dag laat gloren op oogsten vertrouwen morgen…

Inktzwarte duisternis sluit ons in gevangen tussen twee koplampen ontrolt het smalle pad zich voor onze ogen nachtreizigers onder de sterren er vlucht een dier voor al het licht door de dansende auto de berm ingesmeten de duisternis slokt gulzig alle beelden op alsof er niets bestaat wij zijn slechts het dwaallicht in de verte dat uit…

Een hand omsluit een hand, een berm rijst op. Met reeds ontstoken lampen rijdt een auto, glimmend, door het land. -------------------------------------------------- Uit de bundel 'Fratsen' (1993) van Erik Spinoy (Aalst, 1960)…

ik leefde liefde lang langs lange lanen van een zomers groene lariks in weelderige bermen zocht het droog donzig gras langs water met witte zwanen waar glinsterende libelles zwermden en ik prille stilte las wuifde met mijn wimpers naar naderende mussen die ogenschijnlijk bij iedere tedere tred moederaarde wilden kussen ontroering…

Klaprozen in knallend karmijn, als de 'coquelicots'van Monet herboren in een berm, trekken onze aandacht. Verder, in een uitgeholde terra-nis, daar ruist een 'rio', spuit een waterval. Schemer, een waas, met zweempjes pastel. Een kikker springt op uit een verstilde aqua-krul. Mimet hier iets?…

Mijn lentes zijn gevuld met zang van merel,lijster .....vink en mees Het zijn kille winters die ik vrees hun stille afwezigheid in tuinen,langs bermen Het zijn m'n oren die ik wijd open zet zo ook mijn hart bij klanken van voorjaar Hoeveel herfsten.... dalen vogels neer om zich te voeden aan het rood van bessen?…

rond een kerk knielen huisjes ze zijn devoot en houden blinden dicht de buitenwereld slaapt in oude volksverhalen slechts een oogwenk verderop scheert de snelweg rakelings langs trage dijken en daarachter nog een slootkant, met wat riet je ziet dat waar de tijd in stilstand naast de bermen schuilt, je oog getrokken wordt naar meer…

Waar holenduiven in wilgen koeren In hegemonie van ontspanningssferen Waar jij een gele Morgenster mag observeren Tussen bloeiende distels en wat Biggenkruid Muizenoortjes waar jij op stuit Muizenissen en zandhagedissen Talrijke viooltjes die je ogen niet willen missen Bermen vol bloemenpracht Het zorgt ervoor dat jij van binnen lacht…

Dat ik op de middenweg loop Af en toe val ik in de berm naast mij Niet in de sloot Ik sta op sla mijn kleren af en loop verder Meestal loop ik Soms heb ik een fiets Ik hoef geen auto Misschien af en toe een lift Een maandje geen zwart/wit denken een maandje liefde voelen Een maandje geluk en pijn in mate Een maandje mezelf zijn…

Zaailingen kwamen zagen en vergingen bismillah Allah is lief vertaalt Kader Abdolah heel creatief Schiet de berm uit raakt in zichzelf verstrikt - de maagdenpalm Op Soestdijk achter de rododendrons de krentenboompjes Op hoge poten verrekijkers op het duin - geen kip te zien Altijd en overal is de verbeelding niet…

Wrede natuurlijke selectie aan de poort van het leven in geschikt en ongeschikt voor gezonde voortplanting - afkeur achterlaat in de berm van de evolutie om te sterven lijkt het werk van de duivel niet van ‘n god van de liefde.…

kastanjes rapen rond een uur vol hoop loopt kantjes af tot bermen bloemen geven…

Het fluitekruid fluit langs sloten en in bermen bossen vol schermen omgeven door zwermen muggen, die dansen tot in de avond en nacht om dan te gaan schransen van hun maaltijd die wacht: jouw bloed en mijn bloed uit onze warme lijven een steek!…

Verzonken in gedachte op weg naar jou met zicht op kenmerken van madeliefjes en giftige reuzenberenklauwen in de berm bloeien gelukservaringen in herinnering. Een horizon gekleurd in het blauwe uur waar jij vurig voortleeft in je rode jurk met jouw pirouettes van de paso doble dat typeerde als de grootste verleiding.…

meiwind en pluisjes groothoefblad en paardebloem halen elkaar in…

een geasfalteerde autosnelweg met een berm ernaast, de waterkant eenden lopen langs de brede rijweg en een nijlgans aan de overkant bomen in een rij voorbij de rondweg kale weiden aan de schaduwkant de konijnen hollen langs de sluipweg vogels zichtbaar van de onderkant in mijn auto zie ik de natuur als een film gewoonweg paraderen tot…

het voorjaarsfeest is in volle gang uitbundig schermt het fluitenkruid de boterbloemen contrasteren geel de zuring houdt minder opvallend het midden in de rijk begroeide berm langs de idyllisch bochtige Zuiderweg hokt een kolonie witte dovenetels samen laag wit van lipbloemigen ik waan me decennia terug pluk een bloempje zuig eraan onderga…