Alle inzendingen over bescherming tegen he

Uit bescherming tegen vijanden. Ook burgers bouwen bunkers. Ook wij graven loopgraven. Ook wij dragen maskers. Uit bescherming tegen medemensen. Uit pantsering van ons ego. Uit angst om te worden herkend. Om te worden gezien. Gezien zoals we werkelijk zijn.…

'je bent een apart kind' zegt de moeder die het weten kan hoe moet ze dit kind beschermen in een wereld waar anders zijn niet gewoon is het kwetsbare kind waar zij zo voor gevochten heeft haar het leven te geven het kind dat als een belofte groeide in haar moederschoot hoe kan zij haar beschermen tegen ziekte…

Stenen worden gestapeld gemetseld tot een muur om ons te beschermen tegen kou en wind de muren worden omgeworpen met de stenen wordt gegooid wij staan weerloos in de wind en deppen onze wonden geen hart bevat de warmte om muren te beschermen in omzien naar elkaar.…

iemand keek altijd mee en wist alles wat je deed sprak je aan na je dood maar vroeger kon je altijd je verbergen in berouw en dan had je … iemand kijkt altijd mee en weet alles wat je doet en rekent direct af beschermen van leven als je niets te verbergen hebt, heb je … beeldschermen beschermen verbergen…

schutkleuren bieden oponvallend bescherming, opgaan in het volk…

Stekelige bol Bescherming tegen gevaar Onderhuids gekwetst…

Zwervende zielen over velden en heuvels bieden bescherming…

bescherming gevend vanuit de hemel zonder schouders ophalen…

stekels opgezet of opgerold tot een bal pure bescherming…

Mijn mooie uitzicht bescherm ik tegen rovers – Met zware luiken.…

regen en tranen Zijn de oceanen Dat zijn wij Wie zal haar beschermen Haar beste beschermers Dat zijn wij Dat zijn wij…

He, jij daar die mijn gedichten leest Ik heb je nog nooit mogen ontmoeten Maar het helpt me dat ik ze met je deel Het geeft me weer grond onder mijn voeten Ik kan nu mijn gevoelens een plekje geven En mijn emoties in woorden en zinnen vertalen Mijn dichtwerken zijn wel niet professioneel En ik trek vast geen volle zalen Maar het geeft me…

Hé! Jij. Daarboven? Wie moet ik dan geloven?…

Ergens aan de horizon ergens moet je zijn; misschien in een knotwilg kijkend naar mensen, die je achterliet. Ergens aan de horizon ergens moet je zijn; misschien daar, waar de zon ondergaat, luisterend naar mensen, die je achterliet. Nergens aan de horizon nergens zal je zijn. Nieuwsgierig kijk ik om naar de mensen, die…

Door de vale lens van ratio rimpelt een levende reflectie het bewustzijn van een landschap in adagio door het oog van de vulkaan keert materie zich naar buiten er is geen regen die vertroebelt of overspoelt slechts de ruimte is omarmd door de ogen van weerspiegeling de zin van het doorgronden wordt overstemd door zuiver stilte essentie…

Graaf in jezelf de tunnel naar een licht dat leven is (Strikt genomen is deze tekst geen haiku, omdat de lettergreepverdeling 4-6-4 is in plaats van 5-7-5. Ook is er geen sprake van een intense natuurbeleving. Die vind je wél in het zengedicht van François Cheng, waaruit de tekst is afgeleid. (François Cheng, Le livre du Vide médian. Albin Michel…

Vijf, zeven en vijf: Een rare combinatie. Ook wat ik nu schrijf.…

Geel is de rivier Rood de ondergaande zon Donker mijn schaduw…

Uiting van gevoel In eenvoudige woorden. Je moet maar durven!…

Ik was alleen, het leven was een sleur, Ik was het beu alleen te slapen, eten, Daarom besloot ik om online te daten, En hup, daar stond m’n buurvrouw voor de deur! Zo zie je maar, het is als in een boek: Hou vol, vaak ligt geluk nèt om de hoek.…

Obama, hou je echt jouw afscheidsrede? Ga jij na acht jaar presidentschap weg? Ik ben daardoor al aardig van de leg Want jij bent uit het goede hout gesneden Dus hoop ik dat jij zegt tot jouw gehoor: “Ik stop toch niet, ik ga gewoon weer door”…

Als je in mijn comfortzone komt, zonder die beruchte prik ook zonder bescherming dan: is het niet meer ‘dikke mik‘ dan speel je met mijn en onze veiligheid. Dat mag en kan niet is mijn mening, vast niet de mijne alleen onze veilig- en gezondheid staat op één en niemand heeft ongevraagd het recht die met voeten te treden!…

De sneeuw is vroeg dit jaar ik loop naar de bushalte het is koud daar komt de bus he, hallo Danny! koud he ja!…

huid als een pantser beschermend, soms prikkelbaar veilig omhulsel…

gevallen engel biedt jouw bescherming me meer nu de aarde raakt?…

bescherming voelen het spreidt ons luchtige bed warmer in liefde…

woorden wachten in een doolhof van donker zinkende gerechtigheid het roesten van je gelaat tekent het zwerven langs smalle kieren en verbannen hoeken je aders beitelen al zo lang de stilte in de morgen en in je zwart-witte ogen sterft de dichter een verborgen dood nu je leven later wordt en je alle woorden vergeet stroomt…

ik tekende vogels en werd blind vouwde het water open alsof ik er bij hoorde maar werd onzichtbaar in deze stilte golven overspoelden, dun en donker het voelen opnieuw onleefbaar tot aan de hals ik legde mijn hart naast voetstappen, op ribben van het kale zand hoorde regen praten, nog smaller dan anders ik sprak van beminnelijkheid…

He, Zeeman! Jij hebt te lang gevaren. Daarom vergat ik jou en je schip. Nu hou ik van de zee-duivel - Hem heb ik liever lief!…

Een groenteman uit de plaats Oene Die droomde van mooie meloenen Totdat zijn vrouw zei: Word wakker hé jij De mijne zijn ook om te zoenen…