Alle inzendingen over bewustzijn OR verdwijnen

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Ik wil zijn zoals de ondergaande zon, Even weg van al mijn zorgen, Ik wou dat ik dat even kon. Weg kruipen voor even. De maan die neemt mijn plaats wel in. Ik ben weg, verdwenen in het niets, De maan, mijn grootste hartsvriendin Want haar kom ik nooit tegen. Zij zweeft in een andere baan, Komt nooit wat van mij tegen, Blijft veilig bij…

stel ik mij vragen waarom dit huilen liefde zoekt die zichtbaar is vinden mijn dromen geborgenheid die ik omhels bij het ontwaken is er de twijfel of morgen verschijnt in het zoeken naar eeuwigheid vraag ik de nacht zekerheid wat eens gegeven nooit verdwijnt…

Ik kom steeds dichter bij je telkens, keer op keer voel ik me meer verdwijnen totdat ik explodeer.…

weg ver weg naar een strand een eiland een ster overal waar maar leegte heerst en mijn eigen leegte niet opvalt zodat ik kan zijn wat ik voel en weet wat ik ben: alles en tegelijkertijd niets…

Hoe verdwijn ik? Hoe kom ik terug? Een met die leegte... dein ik op de lucht. Ik zweef en lach, gewichtloos, langs de luchtstromen van de nacht. Koude stralen langs mijn handen, ongrijpbaar, onzichtbaar. Hoe verdwijn ik? Hoe kom ik weer terug?…

Ik wil verdwijnen Verdwijnen naar een plek waar het rustig is Vol met geluk bovendien Naar een plek waar geen verschil is Waar iedereen er hetzelfde uit zal zien Ik wil verdwijnen Zonder dat iemand het merkt Zonder dat iemand me mist Zonder dat iemand me zich herinnert Alsof ik nooit heb bestaan Ik wil verdwijnen En alles hier vergeten…

Ik wil weg, ver hier vandaan, Gewoon verdwijnen, gewoon weggaan. Alles achterlaten, geen pijn, geen verdriet, Even geen problemen of ellende in het verschiet. Was het maar zo gemakkelijk, kon het maar, Het leven zoals het nu is, is zo vreselijk zwaar.…

Alsjeblieft, verdwijn nu uit mijn leven uit mijn hart en uit mijn dromen ik geloofde weer heel even dat het allemaal goed ging komen Niets bleek minder waar jij bent door en door slecht dezelfde egoïstische leugenaar waar ik niet langer voor vecht Ik voel nu onderhuidse haat en kan wel janken bovendien ik wil dat jij nu weg gaat en jezelf…

boven het water verdwijnt de vogel in het grijze hemeldak de ochtend breekt aan alles is gezegd leen mij je oor, liefste je zwijgen is zo licht…

de wereld krimpt bij zo veel stille uren op de dag een droom op zoek naar houvast valt ontredderd uit de lucht we raken verloren in een mengsel van beelden woorden en wie we waren het wassende water verorbert het land het land wordt weer water eenmaal in de wolken zie je niets tijd om te gaan…

Stel dat ik verdwijn eerst een week, dan een maand, stel dat ik niet meer verschijn, wel een jaar lang.…

Het is mijn droom der dromen. Een eigen woning voor mij alleen waarin ik mag wonen. Het werd en is geregeld, op aarde als in de hemel. Het is mijn verdienste na vluchtelinge voor eeuwen almaar voortvluchtig te zijn geweest. Het is, waar ál het kwade, wat donker duister was en scheen... door mijn goede inborst gezuiverd gaat worden! Hier…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Mijn gedachten dalen naar het nulpunt ik laat mezelf verdrinken in muziek terwijl de melodie mijn bewustzijn verdunt, verdwijn ik in een avonddroom vol ethiek Gevoelens verdwalen in een melodieuze mist zonder geluid zing ik zachtjes mee een refrein wat mijn ziel verfrist langzaam reist het lied naar een eindige zee Vol emotie teruggekeerd…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

mens-zijn zoekend naar de zielskracht levend in een nieuwe ruimte dromend van de aardse pracht dolend eindeloos bewustzijn denkend in verbondenheid roepend van weten en liefde berustend in nu en eeuwigheid…

Het geeft je meer bewustzijn. En het geeft je rust.…

Bewustzijn Van wat Ik voel Hoe vervelend ik Het ook vind Zal me vrij maken…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Ik denk te kijken, maar het zien is er eerder – dan ik het besef.…

Verloren is de tijd die zich verborg in verleden en ik verstopte mij achter die tijd veilig en vertrouwd in de kleine wereld maar alles was slechts bedrog veiligheid was er niet en de wereld allesbehalve klein ik werd wakker in het licht van de dageraad en de wereld spreidde zich tentoon in talloze kleuren de tijd vond mij terug…

in de wir-war van wie ik ben ben ik het middelpunt gebleven…

Zo Dom te zijn als Utrecht, Trier of Keulen zo stevig vastgenageld, zo alleen te staan, bereid je af te laten beulen door wind en kou en regen, stil als steen Je hoofd een koepel met twee hemisferen de binnenwand van engelen bekleed waar het gezang weergalmt, het exulteren van heel de schepping die zich heilig weet Zo dom: geen redenering…

Wat als de grens die Adam trok vervloog En daarmee alle innerlijke strijd Verging, de mens geen weet meer had van tijd Van dag en nacht, zaken als laag en hoog Hij samenviel, weer één met de natuur Zonder bewustzijn was, blanco en puur Niet bang voor sterven was, omdat de dood Niet wakker worden was meer uit de rust Door zonlicht tot beweeglijkheid…

Omdat alles alles is helemaal zonder niets en uiteraard toch ook al het niets van het heelalles is niet alleen het ondenkbare wat er ooit was voor het begin van de sterren en wat er zal zijn na het bestaan van de sterren maar ook de illusie van de tijd waarin wij leven en denken iets te weten van wat alles onwetend weet…

Samen leven we in voor- en in tegenspoed – onze eigen droom.…

Een madeliefje zien en er niet aan denken – ermee instemmen.…