Alle inzendingen over bewustzijn OR verdwijnen

Trillende flanken, te paard in een leeg heelal -- vallende sterren.…

Ik krijg miljarden gedachten in mijn leven -- een Melkweg, zo veel!…

Levenslang is het geheimzinnig dat ik denk -- met heel mijn lichaam.…

oerappelwijze weten naar de trappen van de toren Lees vanaf de omloop de wind, de wel de stroom van de tijd, hun rimpelingen hun dieptes en de nevelschimmen van later, die in de buitenwereld pas herkenbaar zullen zijn wanneer de waarheid waarin jij je hebt gebaad, verleden is Eens geweten blijft geweten ergens in de mist van je aangeklede bewustzijn…

Het dekbed terugslaan, ontsnappen uit de hitte van de droom en het gevoel weg laten zakken dat ervan over is Verliggen, tot rust komen en dagdromen over betere tijden In bed is alles een droom mijn leven een droom mijn bewustzijn een dromenvanger Er huizen schimmen in de knopen van het spinsel met onverteerde resten hier en daar Ergens…

Schrijvend zit ik stil hem te missen hem stevig en voorzichtig tegen mij aan te drukken hem zich over laten geven aan mijn handen aan het zalige alles hem ook lezend voelen en laten voelen dat we intieme vrienden zijn Woorden zijn niets als ze niet raken Een aanraking is niets geen intimiteit zonder gedachte Gedachten zijn kanalen…

wat nog ontbreekt is een toekomst van onbesproken gedrag alsof niemand het er ooit over heeft gehad; dat verleden voldoorleefde zonder trendbreuk, verankerd in rots, in gesteente van fluwelen bergen de vraag waar gedachten blijven als we het denken verleerd zijn het kennisnemen, zich onthouden van het voortijdig nalaten en dit alles…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Als ik jou aanraak Heb ik jouw aandacht nodig Om mijn aanraking In jouw bewustzijn Te voltooien…

De piepjes van het uurlijks ANP Die al van vijf naar drie stuks moesten slinken Gaan straks in het geheel niet langer klinken Het spook van de vernieuwing neemt ze mee. Voor wie van deze pips niet wenst te scheiden Zal ik ze via Napster gaan verspreiden.…

Ooit deed de KLM aan zwaan-kleef-aan En poogde steeds meer personeel te werven, Maar nu ligt onze zwaan opeens op sterven En moet men al die mensen weer ontslaan. Dus nam de baas een vliegensvlug besluit: Wie niet meer vliegen kan, die vliegt er uit.…

Zuil Oudehorne* Via woestijnzand uit Utah naar de Roemeen- se bergen en nu in Oudehorne, Friesland De UFO-gelovers Nieuwsgierig enthousiast Een Metalen Monoliet Nu al dríe keer verrast De overeenkomst tussen Oudehorne, bergen, zand Een mystieke monoliet Met gelijkenis. Ook verband? *Locatie: oostelijk van Heerenveen…

men dichtte je psychopathische trekken toe wat dat betekende vroeg ik toen werd je meegenomen naar een duister einde zonder bewustzijn…

laan staat een stoere hoge boom wit besneeuwd verheft hij zich, onopvallend voor zich uit knarsend, boven het luidruchtige verkeer uit niet zwichtend voor de kou en de last alsof bomen aanvoelen dat de lente alles zal herstellen Onder die boom rust een doelloze zwerver die ooit ergens liefde gaf en kreeg, onopvallend onder de sneeuw verdwijnend…

Dadelijk verdwijn ik in de armen van liefdes verbeelding. Op zo'n dag ga ik ademloos de weg waar ik werkelijk van hou, navigerend met de kaart van mijn hart.…

Zo ver weg en toch zo dichtbij Leeft u in uw wereldje en ik in dat van mij Geen kennis meer van het eigen bewustzijn Maar ondanks alles nog steeds mijn zonneschijn…

nooit gedacht dat liefde zo snijden kon vlijmscherp gesneden hart pijnlijk mijn hart zal nooit meer zijn bewustzijn verliezen…

Schokgolven deinen uit tot bewustzijn. Woelig vruchtwater, stilte voor de storm? Eva iacta est!…

Zij die graag met hun leven willen breken Omdat de spanning niet meer is te dragen Die zouden wij heel vriend’lijk willen vragen Hun vingers in het stopcontact te steken En is de schok dan onverhoopt te groot Dan ben je toch - geheel naar wens – nog dood…

Ons rest slechts bewustzijn, en slechts een beetje doen. Wat eten en wat drinken. Enig organiseren. Niet teveel. Bewustzijn van schoonheid. Scheppen van wonderen en liefde. Van vertrouwen en van vriendschap. Dat is het hart van levenskunsten. Brandpunt van menselijk willen. Kern van moeten en van doen.…

Geef eenzaamheid een naam laat massa zwijgen dring door in het diepste bewustzijn van menselijkheid en liefde luister naar een stem die roept. Geen stilte of eenzaamheid geeft inhoud aan massaal zwijgen en niets kan geen wind dragen noch doordringen in bewustzijn luister slechts naar de stem van liefde.…

Te halen uit de Plooien van ons Dagelijks bewustzijn, als Alle kleine hoekjes zijn geleegd, En zichtbaar te maken Wat ons ten diepste In verborgenheid beweegt…

Je wordt steeds jonger op almaar oudere foto’s De jongste masseren je langzaam Wrijven rimpels plastisch strak terwijl je cv verschrompelt in de tijd Heden versmelt met jeugdig verleden Ouderen gaan steeds verder terug naar wassende onschuld van krimpend bewustzijn De oudste omlijsten met sepia patina de frivole bloedernst van kinderspel…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Dat bewustzijn niet zonder kan. Niet zonder bewustwording. Niet zonder liefde. Niet zonder groei. Licht kan niet zonder duisternis. Toeval niet zonder bedoeling. Vaders niet zonder moeders. Jong kan niet zonder oud. Succes niet zonder falen. Alleen liefde kan voortbestaan, zonder tegenstelling. Als bewustzijn. Zonder haat.…

Wanneer twee mensen Het bewustzijn delen Dat de Spirituele wereld In hun is Waar ze hun éénzijn Kunnen ontdekken Vindt Spirituele Éénwording plaats…

Van kleur tot kleur, van klank tot klank, geleiden onze schalen Cirkelend omhoog, omlaag het bewustzijn komt in vlagen, tot de Oorsprong van zijn staat…

de innerlijke kracht om in rust te zeggen dat wat je bezig houdt is een acceptatie van mij, voor jou diep van binnen sta ik aan het strand soms met woeste golven en soms slechts met de zon in mijn hand…