Alle inzendingen over bewustzijn maakt de

maakt het me kapot want het teistert en het tergt en het klopt en het klopt en het klopt…

Ik denk te kijken, maar het zien is er eerder – dan ik het besef.…

Verloren is de tijd die zich verborg in verleden en ik verstopte mij achter die tijd veilig en vertrouwd in de kleine wereld maar alles was slechts bedrog veiligheid was er niet en de wereld allesbehalve klein ik werd wakker in het licht van de dageraad en de wereld spreidde zich tentoon in talloze kleuren de tijd vond mij terug…

in de wir-war van wie ik ben ben ik het middelpunt gebleven…

Zo Dom te zijn als Utrecht, Trier of Keulen zo stevig vastgenageld, zo alleen te staan, bereid je af te laten beulen door wind en kou en regen, stil als steen Je hoofd een koepel met twee hemisferen de binnenwand van engelen bekleed waar het gezang weergalmt, het exulteren van heel de schepping die zich heilig weet Zo dom: geen redenering…

Wat als de grens die Adam trok vervloog En daarmee alle innerlijke strijd Verging, de mens geen weet meer had van tijd Van dag en nacht, zaken als laag en hoog Hij samenviel, weer één met de natuur Zonder bewustzijn was, blanco en puur Niet bang voor sterven was, omdat de dood Niet wakker worden was meer uit de rust Door zonlicht tot beweeglijkheid…

Omdat alles alles is helemaal zonder niets en uiteraard toch ook al het niets van het heelalles is niet alleen het ondenkbare wat er ooit was voor het begin van de sterren en wat er zal zijn na het bestaan van de sterren maar ook de illusie van de tijd waarin wij leven en denken iets te weten van wat alles onwetend weet…

Samen leven we in voor- en in tegenspoed – onze eigen droom.…

Een madeliefje zien en er niet aan denken – ermee instemmen.…

Trillende flanken, te paard in een leeg heelal -- vallende sterren.…

Ik krijg miljarden gedachten in mijn leven -- een Melkweg, zo veel!…

Levenslang is het geheimzinnig dat ik denk -- met heel mijn lichaam.…

oerappelwijze weten naar de trappen van de toren Lees vanaf de omloop de wind, de wel de stroom van de tijd, hun rimpelingen hun dieptes en de nevelschimmen van later, die in de buitenwereld pas herkenbaar zullen zijn wanneer de waarheid waarin jij je hebt gebaad, verleden is Eens geweten blijft geweten ergens in de mist van je aangeklede bewustzijn…

Het dekbed terugslaan, ontsnappen uit de hitte van de droom en het gevoel weg laten zakken dat ervan over is Verliggen, tot rust komen en dagdromen over betere tijden In bed is alles een droom mijn leven een droom mijn bewustzijn een dromenvanger Er huizen schimmen in de knopen van het spinsel met onverteerde resten hier en daar Ergens…

Schrijvend zit ik stil hem te missen hem stevig en voorzichtig tegen mij aan te drukken hem zich over laten geven aan mijn handen aan het zalige alles hem ook lezend voelen en laten voelen dat we intieme vrienden zijn Woorden zijn niets als ze niet raken Een aanraking is niets geen intimiteit zonder gedachte Gedachten zijn kanalen…

wat nog ontbreekt is een toekomst van onbesproken gedrag alsof niemand het er ooit over heeft gehad; dat verleden voldoorleefde zonder trendbreuk, verankerd in rots, in gesteente van fluwelen bergen de vraag waar gedachten blijven als we het denken verleerd zijn het kennisnemen, zich onthouden van het voortijdig nalaten en dit alles…

Waarheid lijkt een leeg bewustzijn Ik hoor duizend harde stemmen Die het ware overstemmen Vrij zijn is gelijk aan stil zijn…

Als ik jou aanraak Heb ik jouw aandacht nodig Om mijn aanraking In jouw bewustzijn Te voltooien…

Tussen hen en mij ben ik al duizend keer gaan staan, de zin "ik houd van je", week echter niet van me vandaan.…

men dichtte je psychopathische trekken toe wat dat betekende vroeg ik toen werd je meegenomen naar een duister einde zonder bewustzijn…

Jij bent de enige die me begrijpt Met al mijn wikken en mijn wegen Het maakt je allemaal niets uit Wat ik verteld heb of verzwegen Met je armen om me heen geslagen Kijk je diep in mijn betraande ogen Het maakt je allemaal niets uit Wat de waarheid is en wat gelogen De enige die me begrijpt Me lief neemt voor wie ik ben De kleuren die je…

Leve de lol en lol in het leven hebben, dat wordt nu wel lastig, zonder een euro, maar ach, wat maakt het uit? We kwamen tenslotte met de komst van de euro ook al in de problemen, dus ach, wat maakt het uit?…

wie ik was wat jij bent in een droom was jij de vrouw ben ik jouw man zo intens zachter dan zacht waren wij elkander droomden wij hard…

je maakt de zee je maakt het zand je maakt de duinen en het land je maakt het schaap je maakt het lam je maakt de kudde en de dam je maakt de grond je maakt de klei je maakt de bloemen en de wei je maakt de boom je maakt het bos je maakt de merels in me los…

Je maakt mijn hart een betere plaats Met de liefde die je geeft. Liefde vol passie en geluk, Geloof en vertrouwen. Je maakt mijn hart een betere plaats Met de lach op je gezicht. De lach die geluk en liefheid toont, Blijdschap en voldoening. Je maakt mijn hart een betere plaats Met je mooie ogen.…

het maakt niet uit of ik beweeg of stilsta, want sinds je me hebt verlaten weet ik niet meer wat ik doe! het maakt niet uit dat de dag twee keer zolang duurt, want sinds je me hebt verlaten gaat sowiezo alles fout!…

Wat maakt het uit? Niks toch?…

Het maakt me niet uit Of ik er alleen voor sta, 'k Laat mijn geweten spreken, Mijn laatste steun en toeverlaat Die bij mij blijft als alles En iedereen mij heeft verlaten - Elk mens, hoe rechtschapen ook, Wordt geregeerd door het vooroordeel Dat onmerkbaar in hem geboren is, Dat zijn denken buigt en stuurt - Ieder mens heeft zijn…

Tweehonderd jaar geleden werd je vijfendertig Nu tachtig 8 Uur minder door corona is nog steeds prachtig…

Zo ver weg en toch zo dichtbij Leeft u in uw wereldje en ik in dat van mij Geen kennis meer van het eigen bewustzijn Maar ondanks alles nog steeds mijn zonneschijn…