Alle inzendingen over bidden OR afscheid

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

BIDDEN is... Vragen Vragen is... Wensen Wensen is... Werken Werken is... BIDDEN.…

Ik bid voor Het Kind dat blij wordt verwacht op kerstnacht gebracht hemel en aarde verbindt Ik bid voor het kind dat een moeder draagt dat haar liefde vraagt en een toekomst vindt ik bid voor het kind dat ergens verloren in ellende geboren verstrikt in een labyrint ik bid voor het kind slachtoffer van geweld in verdriet gekneld…

Ik bid voor alle mensen hier bij mij op aard of de Heer ze narigheid en veel verdriet bespaard. Ik bid voor oude mensen die vaak heel eenzaam zijn ook bid ik voor de zieken Heer verlicht hun pijn. Ook voor wereldleiders heb ik een gebed die maken er een zooitje van als U niet op ze let.…

God vult geen gaten op waar wij die steeds slaan. Een wereld op haar kop komt echt bij ons vandaan! Alles wat bij mensen hoort geluk maar ook verdriet. Wordt in gebed verwoord aan Hem die alles ziet. Komt God dan uit het niets? Als een mirakel, onverwacht? Zijn Troost is toch zoiets dat meegaat elke dag! Ons hele volle leven is Hij Altijd…

Naakt door slechts de naaktheid, omgeven door slechts de omgeving, verbannen door slechts de verbanning. Ogenschijnlijk de knopen geteld, keer op keer de pyromaan geweest, stilistisch te werk gegaan, maar ik ben geen inboorling. Staak de besmetting, verwek weer weerzin, uit obstructie, uit het individu, narratief van goed gezelschap…

adelaar Voor altijd hangt het daar Om het kind terug naar zijn kamer te sturen Maar in de late donkere uren Waarin het voorbeeld voorbeeld is Waar, in een tijd van duisternis En er veel is te verduren Daar broedt een vogel op zijn ei En maakt wel zeven kinderen blij Die wonen vreugdevol in zijn borst En weten van de vredesvorst Het bidden…

Ik rook; drink; lijd met je mee op jouw golven; te pletter waarschuwen ze voor de vloed. Als jij er niet meer bent in de nacht; dan eet ik nooit meer een hamburger met uienringen want dat doet zeer.…

Vroeger op zondag, Met je ouders naar het strand. Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand. Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen. De toekomst nog lang niet vervlogen. Je hoofd nog vol van het heden. Dat is nu lang geleden.... Het is nu raar...en denk telkens... Ik hier jij daar. Dag lief mens.…

In een wereld zoals deze Zal ik bij het sterven Geen tijd meer hebben Om te denken Aan de dingen Waar ik zoveel van hou Amen!…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

“C’mon, man! I mean, we need a…, you know, hey! Ik kom dan wel niet lekker uit m’n woorden, En zeg soms iets dat liever niemand hoorde, Maar hey, ik word de president, okay? En Donald Trump? Je weet dat ik ‘m ken, Maar zeg me eerst ’s even waar ik ben.…

als moeder Gaia chaos wordt en wervelstormen baart die niet zijn in te tomen als wilde stromen raken in de nucleaire kern als gekerm de straten overmant en kinderen onbeschermd tussen vallend puin wezenloos bewegen laat mij dan meer oog dan lichaam zijn alziend goddelijk oog dat de gulzigheid van Gaia doorseint aan het alomvattend…

Het verdriet is groot, laten we hopen en bidden dat er een wonder mag komen. Verdriet…

Bidden doe je meestal besloten veelal met je ogen gesloten gevouwen handen, gebogen hoofd gooi je je hart en ziel open intens mediterend loven en hopen Ga je het gebed echter delen in een bijeenkomst of kerk door hardop vroom te bidden dan wordt bidden als praten niets mis mee, moet kunnen wil ik ook iedereen gunnen Maar in mijn perceptie…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Ik herinner mij jou. Die schuine ogen van je die ondeugende blik met daarachter dat immense verdriet. Hoe ik mij steeds verbaasde, over die vreemde combinatie van levenslust en levensmoe. Dat dwars door de pijn heen leven terwijl je bezig was te sterven. En nu, zonder jou gaat de tijd gewoon z’n gang zonder jouw oren om mijn verhalen…

oudjaar, het is over het is bijna gedaan er resten je nog enkele uren afscheid doet lijden mijn hart doet pijn velen hopen reeds op het nieuw laten het oude onterven ik kan het niet meer aanzien zoals bij alles in het leven is het ook voor jou zo… alle schoonheid moet sterven vaarwel … tweeduizend zeventien!…

Bidden helpt helpen ook!…

Als ik die kleine ster weer zie, word ik sterk, en ik bid, ik bid dat het leven ooit weer eens beter zal worden. Dat pijn en verdriet weg zijn. Dat er vrienden zijn die om mij geven, in plaats van dat ze me verafschuwen. Ik bid, en ik blijf hopen, dat ooit die dag eens zal komen.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer…. stil kijk ik uit over het meer het is of ik de echo hoor van kinderen die hier lachten zwemmend in het koele water op de klapstoelen…

Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…

voor een heiligdom bidden tot ik vleugels krijg het is verlichtend…

Bij veel wat ik doe, bid ik eventjes voor jou dat je bij mij blijft.…