Alle inzendingen over biecht

aan de Menenpoort, klappen de rozen nog steeds bloedig uit de biecht…

Na zeven dagen nucleaire reacties moest hij gaan biechten.…

Een kardinaal in Vaticaanstad, die voor het herstel van de Paus bad, bekende oprecht: “Ik meen het niet echt”, want hij dacht dat-ie wel een kans had.…

Ik wist niet wat ik moest geloven tussen gebrandschilderde ramen waar verguisde - verwilderde zeden in de ban werden gedaan door verheven mannen - eens met baarden die hier nog spraken met behaarde tongen over het woord van Liefde en het roemde - verdoemde ongenadig het dan braken in overzichtelijke lettergrepen die tezamen - maar gescheiden…

Priester der bossen, Thans wil 'k verklaren Al u mijn zonden, De lichte, de zware Boven de pijnen de zonnegoudpracht, Oordeel mij zacht. Wonder verward weer, Voel 'k mijn geheugen: „Liefde, gij Godheid — Liefde, gij leugen, Tot uwe diensten ben ik altijd Lachend bereid.—…

Vergeef mij, Overheid, want ik ben schuldig, Ik heb gewoon gehandeld naar mijn zin, En werkte tegen Uw geboden in, En zulks niet voor één keertje, nee, veelvuldig! Heb meelij, straf mij niet voor deze daad, Nu thuis mijn thermostaat op twintig staat.…

Uw biechtgeheim is bij ons veilig jammer en kwezel er lustig op los we luisteren natuurlijk niet echt Er verandert door de biecht niets schulden blijft U zelf betalen en voor misdaden komt U voor 't gerecht Het lichte gevoel in Uw moede hoofd als U zich opricht van bidden en biecht na bekentenis en spuien van zielenpijn Komt niet door hemelse…

pater Schelm kwam vrij dogmatisch in de kroeg liet de snollen biechten zelf had hij aan twee kruizen niet genoeg…

Trijn biechtte onder meest haar zonden, dat z’ in ’t hooi Geraakt was, with a fine English boy. En wat gebeurde daar? zei Heeroom; biecht terdege. Gij zijt een oude gek, zei Trijn, zo g’ ernstig vraagt, Alsof gij ’t niet en wist, wat dat een jonge maagd Met een mooi knechtje doen, tezaam in ’t hooi gelegen.…

Een Roomse homo uit Schagen wilde de bisschop behagen Hij greep naar zijn staf en zoog hem af om daarna een biecht aan te vragen…

lieg in mijn smoel spreek anders de waarheid maar is die te droef lieg dan in mijn smoel spoel mijn biecht weg ik boet me dunkt genoeg ik zei niets teveel deed ik te weinig spoel dan mijn biecht weg wieg wijl ik woel ik blijt, geen honger en alles blijft droog wieg me als ik woel druk op rewind of forward als ik kweel voel de kanker…

De stilte spreekt want de woorden zijn dood en verdwenen in het lachen dat begon tot de ontdekking en de waanzin elkaar volgden en alleen de stilte van het scherm mij zou vragen waarom ik weer wilde biechten in de leegte die nooit antwoord…

En nachten niet meer biechten of leugens verkopen aan andere vreemden die kunnen vinden wat ze bezitten als ze elkaar zoeken en vergeten te geloven dat ze met hun onschuld in de laatste schaduw hun gevonden naam zullen vinden.…

De priesters, broeders, talloze prelaten De grijphandjes gevouwen, zo devoot Ze moeten zélf nu met de billen bloot Nicht gewusst, maar alles in de gaten Ze waren steeds, de smoezelige smiechten met stomheid geslagen door ’t biechten…

In alle eenvoud laat uw onderdanen niet branden maar trouwen laat onze kinderen niet tot hen komen velen omzeilen de heilige interpretatie en maken hen eigen sleep hun biecht naar het gerecht ver van uw hoede.…

Ik biechtte gisteren erg véél op, Zerker, wil ik blijven ' leven ' Tot snel, ik hoop vurig van wél.…

De biecht van Lance dwingt mij u te bekennen Dat ook in onze zware tak van sport Het een en ander ingenomen wordt Je kunt niet zomaar snelsonnetjes pennen Ik heb elk vers dat me is ingegeven Op pindaflips en rode wijn geschreven Lance Armstrong bekent dopinggebruik.…

De biechtende vrouw tot de jonge pastoor "Eerwaarde ik heb gezondigd" "Welke zonde heeft u begaan" vroeg de pastoor met stijgende spanning "Eerwaarde, ik heb mijzelf beroerd" dat liet de eerwaarde niet onberoerd Zijn benen wat uit elkaar zijn hoofd nog dichter naar haar liet hij zijn roede stijgen zijn stem sloeg over in hijgen…

het liefste zou ik je uit dromen lichten jij man in mijn verhaal mij blozend aan je op gaan biechten in onverbloemde vrouwentaal mijn bloeiend lijf seringen laten geuren bloedmooi mijn lippen verven en mijn lokken zilverwit als jij dan nog de plooien weg wil strijken dan restaureer ik dit gedicht…

knarsende spil: hij neemt gekuist door de biecht nog een slaapmutsje hij heeft de gevel gewit met een kardinale fout…

Een Fransman is langs ’t Vaticaan gegaan waar elke vijfde man geen homo bleek Die vijfde biechtte helemaal van streek: Ik heb potdôme iets verkeerds gedaan: Ik wijk zo zondig af; ik heb vannacht geheel alleen een blote non bedacht…

Wat jij me wenst zal ik delen zonder de koude woede en de stenen woorden die je werpt waar ik nooit kijk als ik zwijgend vraag aan de tijd waarom jouw woorden onze stiltes altijd zo onoverwinnelijk maken…

Eerwaarde vader, ik heb gezondigd, ik heb aan de wereld iets verkondigd dat helemaal niet de waarheid was want ik ben een liegende lorejas. - Wat verzuurt toch zo je leven, - welke zonde heb jij bedreven, - waarom spreek je op zulke toon? - Zeg het mij eens gauw, mijn zoon. Je hebt me zeker al herkend, eens was ik je president. Mijn macht…

Van de dokter mag ik geen wolkentoetje dan leef ik minder lang Vastberaden legde ze haar grijsbenige hand op de stapel bontgekleurde wolkentoetjes in haar winkelwagen Een opstandige glans In haar bleekblauw broze oogopslag Mijn broer is ook al zo zo goed als dood Ze maakte een missie van haar ongehoorzaamheid…

hij denkt zichzelf dichter bij deze wereld brengt het ongebrachte vanuit het voorgeborchte onder de ogen van zij die anders niets ook niet van iets zouden geweten hebben de boodschap in franje als bomen in de bloei of bloemen die onverwelkt natuurwetten tarten durven een grijze steen die hardop dromen durft van malse vlagen hij brengt…

De iPhone app voor priestersubstitutie Neemt vaak een loopje met de kerkelijkheid Want heb je van een zonde werkelijk spijt Dan moet je erop uit voor absolutie Die app heeft toch te weinig specifieks En dat voorkomt vervolgens KathoLeaks…

ik besta in een mengeling van gedachten vlucht uit het evenwicht, balanceer aan de rand daar ik niet wil weten of de overzij mijn biechten had begrepen nietsdoende en afkerig streel ik de glad gestreken wind vraag me af of de dood ook de regen kent, een snuifje sneeuw of de naam van het gemorste kind het is slechts gissen wat…

in het zachte dromen met geloken ogen namen heiligen jou vaak bij de hand om samen te lopen of de heuvels te bezoeken van het santiago bedevaart land opgegroeid in kathedraal en basiliek met de mystieke geur van wierook zonder wiet na een heerlijk opschonende biecht met een vleugje kerkelijk magie want zij bepalen nog…

zie in uitgesleten treden voetstappen van het verleden het schuifelen naar de deur een klink die blinkt en handen vindt zonder terughoudendheid eeuwen heeft de zon geschenen in de kleur van glas in lood iedere generatie heeft zich bloot gegeven in de biecht van het dagelijks leven zelfs de dood breekt geen verbondenheid wij delen…

De openbare biecht, het publiek delen van jeugdtrauma's, misstappen en ontgoochelingen. Het geldt niet voor iedereen. Er zijn schuchtere mensen die zomaar hun gevoelens inslikken. Zij beschikken niet over de woorden die hun ziel ontlasten. Lof voor het openlijk delen van emoties kan iets dwingends hebben.…