Alle inzendingen over binnen

Diep van binnen Gevoeld 'n Woord 'n Klank 'n Gebaar Diep van binnen Getoond 'n Lach 'n Traan 'n Emotie Diep van binnen Bewaard 'n Tekst 'n Lied 'n Herkennen Diep van binnen, Heel diep van binnen.…

Want binnen is slechts duisternis die men, zelfs door mij te breken, gelukkig nooit zal zien.…

Verborgen herinneringen komen langzaam weer naar boven. De pijnlijke ervan vergeet ik dat heb ik mezelf moeten beloven. Als bewegende schimmen zie ik ze langzaam verschijnen en op dezelfde manier zullen ze ook weer verdwijnen. Ik wil mijn ogen ervoor sluiten en verbannen uit m'n hoofd. hopend dat het niet meer pijn doet maar dat…

Dit is de eerste dag van mijn leven dat ik zeker weet: dit is waar ik wil zijn Ik wil niet weten of er meer is dan dit ik ga niet weg omdat dit het is Mijn toekomst is nu helder alles is hier: binnen in mij… Vrij vertaald de tekst van het nummer Ligaya (radio edit) van Gouryella.…

Terwijl de hemel open plooit van purpergrijs naar geel verkleurt met vegen wit erdoor, net of iemand een stuk stof ontrafelt, priemt het eerste blauwe van de dageraad door de hangende mist. Geluiden, bijna onhoorbare trillingen op de wind, komen door het raam aangewaaid, langzaam zwellend tot een geheel van twinkelend vrolijk vogelgezang…

Schuilen bij onweer Bij slecht weer met plassen tot je kuiten Sta je toch liever binnen dan buiten Verzet je tegen de atmosfeer die je pestte Blijf gewoon thuis; binnen zijn de beste. 4.…

Vanachter glas klapperen vleugels warme uren weg, ik zie ze duiken zonder vrees en met gevoel; de duiven die de tijd aanvechten. Vanachter glas praat de straat geheimen uit, onsamenhangende geluiden waaien om elke hoek. Vanachter glas werpt het licht zonnesteken richting de zich in grijze gebouwen hullende mus, mens, gevangene en werkmier…

Ik ga kapot van binnen Ik snap de wereld niet Ik ga kapot van binnen En niemand die het ziet Het zit alleen van binnen Dus een ander weet het niet En ik hou het liever binnen Want dan is het er niet…

Blijf moedig ouwe dichter drijf je pen niet stuk, blijven boeken zonder lezers, achter - gelaten onder stof, bijeengebracht tot schimmel van gedachten, die je deelde met een zielspartner op een ander halfrond, wachtend op alle woorden die je stak in het schrijven van een verbond, waarin een nog niet geboren kind rust in z’n chromosomen,…

van binnen naar buiten de deur valt achter mij dicht op dat moment kan ik geen warmer woord bedenken dan zijn naam ik struikel over verwondering opnieuw de authenticiteit van zijn hart en handen trekt me overeind wrijft over mijn kale kop wanneer hij de blauwe plekken - van angst en 't lage zelfbeeld- uit mijn hoofd trekt…

Er huist iemand in mij eet en slaapt spreekt in mij hij is nooit luid maar fluistert woorden in een voor mij onverstaanbare taal hij is mijn vriend geworden ik kan hem niet meer laten gaan ooit zal ik leren hem te verstaan.…

Het binnen was mijn buiten, Ik was altijd al ergens anders, Met mezelf toch vaak met mensen, Met mijn gedachten, mijn bekenden. Vaak gezellig in mijn eentje, We delen hobby en interesse, Zonder jou dan was ik echt alleen, Binnen was altijd het beste.…

herhaald op een andere morgen, wachtende op de teksten die je brak in het samenkomen tot een gilde, waarin het nog ongeboren kind van taal nog rust in al haar chromosomen, onkwetsbaar over al het geschreven leed, zal het zwijgen over ongeboren dromen, die je uitsprak met spijt, vergeet alle twijfels zonder het verwijt om de herkomst binnen…

het is dat moment waarop dieven schuilen in het donker aan niets anders denkend dan de steelse wegen van hun pad het betasten van een deurkruk, die voorzichtig neerwaarts buigt een knisperend geluid dat slechts de scherpste oren spitst opgesplitst aandachtig achter een voorhoofd vol verwachting zoiets als dit ten overstaan van wat…

tussen de vingers door naar buiten lekt, woord en beeld waarmee papier is bevlekt, in de kantlijn van verstilde euforie en beheerst verdriet, omfloerst door, in zichzelf te blijven geloven, om bij het ochtendgloren weer te doven, de inhoud in het licht van de nieuwe dag te wegen, in de overmoed van zinnen, maar te zwijgen, binnen…

Als je niet mooi bent van binnen speelt je uiterlijk geen partij. Ik zal nooit je hart beminnen. En jij niet dat van mij. Alleen het goede diep van binnen dat is wat het voor mij belangrijk maakt. Zal schoonheid overwinnen als men over liefde praat.…

In mijn diepste binnen zeg maar binnenin komen soms woorden voor die ik niet verzin maar ook niet uit! In mijn diepste wezen, zeg maar wezenlijk, komen gedachten bovendrijven die maar beter verborgen kunnen blijven!…

onder de oude olmen staan ze stil doen een stapje terug uit het landschap in de verte blaft een getergde kettinghond zwermen kraaien spatten op hardhandige westenwind beukt door de bomen door de weerloze lijven op deze verloren plek het stillen met zachte woorden een rite in grondtaal ze gaan het landschap in kraaien zwermen…

Ik blijf kijken naar binnen steeds verder in alle hoeken en gaten want ik weet dat wat ik zoek zit in mij…

Van binnen voel ik pijn, van binnen ben ik leeg. Mijn hart is gesloten, niemand laat ik nog toe. Mijn ziel is gestorven, verdronken in zeeën van pijn. Nooit zal ik vergeten hoe het is om zo te zijn. Niemand die het ziet, niemand die het merkt. Van buiten nog steeds in leven, maar van binnen gestorven.…

Die wachtte was te goed in doodverzinnen. Weghelften weg, begroeide grond verschoven, meren gezwollen, als bij wie ver, met tijdelijke namen, in de slaap verrast. Die wachtte dacht een strand, had zich in zand verpakt, nat zand dat plakte, hoofd eruit, een hand om plat te slaan, dat elke vrouw beschreven in een mal. Pak dit maar uit. Stel…

Glimlachen is niet verboden op huilen staat geen straf Van woorden vallen geen doden daar scheid je het koren van het kaf Er zijn woorden die bekoren geven je reden tot een lach Je moet ze wel willen horen anders blijft het een hard gelag De emotie zit diep van binnen probeert de uitgang te vinden Hij weet echter niet waar te beginnen…

Groot als de bomen Snijdend als de wind Oneindig als de ruimte Is het gevoel dat ik in me vind…

en voel dat ook écht, heel diep van binnen... ik voel de liefde, en voel de lust, en wil je graag intens beminnen... 'Ik hou van jou', dus wees gerust, dat zeg je mij, met weinig zinnen... maar wel doordacht, en welbewust... en hoop dat je 't voelt,, heel écht van binnen...…

De lach, de gein de constante grap de ilussie kweken oh oh wat gaat ie goed Niet wetend dat wanneer ik naar buiten stap voor al die vrolijkheid boet als een zwarte sluier omringd door eenzaamheid met de donkerte in ziel en hart gedachten die nergens worden heengeleid alleen maar dat negatieve wat de rest verstart Alleen is maar alleen ook met…

'Van binnen' is hij schilder Met penselen,verf en schilderslinnen Hij zet het landschap naar zijn hand Van luchten... raakt hij buiten zinnen Ruwe rauwe strepen het zwerk...donkerblauw en zwart Hij valt niet te stuiten Herkent de smart van zotte zomerdagen Van binnen is hij schilder Soms... komt het naar buiten.…

, wil je mij verder 2; verder voor een tijd 1; Tijd lang tot jij 2; jij binnen kwam in mij 1; Nu ben je niet te vinden 2; te vinden in mij van binnen.…

Ben ik zeker van het leven zeker van mijn hier en nu zijn zonder twijfel in het brein om mijn omgeving te beleven het ontwaken als een schot verbreekt de sluier van de waan onthult de waarheid in een traan onttrekt de nevel van mijn lot fakkels van verbinding zijn ontstoken en met de wereld zoals die bestond is voor eeuwig het contact…

mijn innerlijke glimlach ontvang ik door deemoed, inkeer van het hart mijn schaterlach golft door mijn buik naar buiten als humor mij raakt mijn derde oog schouwt ellende van medemens in driftig zoeken naar liefde…

Hier binnen is de wereld tot stilstand gekomen hier binnen liggen de stervende dromen alles is bedorven zelfs de woorden zijn gestorven hier binnen staat alles stil niet omdat ik dat wil maar ik lig hier verlamd mijn woorden liggen verarmd daar buiten gaat alles snel daar buiten weten anderen het wel weten hoe te leven en hoe dit te omschrijven…