Netgedichten

netgedicht (nr. 71.943):

K versus k. 2

van binnen naar buiten

de deur valt achter mij
dicht

op dat moment
kan ik geen warmer woord bedenken
dan zijn naam

ik struikel
over verwondering

opnieuw

de authenticiteit van zijn hart
en handen trekt me
overeind

wrijft over mijn kale kop
wanneer hij de blauwe plekken

- van angst en 't lage zelfbeeld-

uit mijn hoofd trekt, voorzichtig
verhalend over het licht

in de spiegel, het spoor
van toelaten

hij geeft het, zomaar

zijn bevlogen binnenkant
schenkt mij

een bewogen buitenkant

... opgedragen aan kapper Robert en zijn team
voor hun voortreffelijk en zorgzaam werk om mij
zo mooi aan te kleden met een pruik. ...

Schrijver: kerima ellouise, 13 augustus 2020

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: ziekte

van

binnen

naar

buiten

4.7 met 6 stemmen

273

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

LadyLove, 5 jaar geleden

Wat een bijzonder mooi werk, over zo'n belangrijk moment in de ziekte.

Hilly Nicolay, 5 jaar geleden

De echtheid die je overeind trekt.
Mensen die je nodig hebt op DE momenten.
Het ontroerd me, meer dan ik kan zeggen.
Een hand van liefde.

Antonia, 5 jaar geleden

Wat ontroerend beschreven Ik ben er wel even stil van Hartelijk dank voor de leuke reactie aangaande mij

guy aarts, 5 jaar geleden

Een zachte balsem tegen angst en onzekerheid. Warme woorden en helpende handen maken van jou weer die oogstrelende dame. Ook hierop mag je trots zijn, Kerima, en ook op dit rakend gedicht!

Geeraardt , 5 jaar geleden

Mooie aubade. Dat zijn toch belangrijke steuntjes in de rug. Sterkte ermee.

Ralameimaar , 5 jaar geleden

Mooi hier een, jouw gedicht over te maken!

Geef je reactie op deze inzending: