Alle inzendingen over binnen

Wat je niet allemaal bestaan hebt, onteigend omhelsd hebt, geweest bent, nu zit je op wacht aan je bed je bladert het boek door, bevingert de woorden wantrouwt je gereedschap, stofgoud cicaden het brood is verlegen, wil niet verstenen het horloge maalt meel en weet het nooit zeker diep in de tuin dooft het buitenste binnen altijd die vogels…

Het oude duo is weer bij elkaar Na John is ook zijn maatje Rijk nu binnen Het doek kan op, de show gaat zo beginnen En op de eerste rij zit Petrus klaar De hele hemel heeft het vast gehoord; 'He Dingle, ik heb Dangle bij de poort!' http://www.google.nl/search?q=johny+en+rijk+dingle&ie=UTF-8&oe=UTF-8&hl=nl&client=safari…

van binnen voel ik de pijn het had zo anders kunnen zijn. opeens was alles voorbij en jij en ik allebei vrij. jij ging verder alsof er niets was geweest voor mij is het leven nu geen feest. ik dacht dat we iets bijzonders hadden maar jij had al direct een ander bij de kladden kan dat dan al echt liefde zijn of doe je ook haar weer pijn?…

Achter elk zintuig: oog, oor, huid, mond, neus; zit jij sssttt, de Waar Nemer…

zoemend draaide 3d je lach in alle dimensies maar vergat waar jouw ziel haar zetel had mooi om te zien in de roze rode kleuren maar het stralend tonen bleef het gewone proberen om van binnen uit in huid emoties gevoelvol te etaleren als extra steun werd geluid synchroon bijgevoegd maar beeld en audio vielen zo net buiten…

Scheurtjes daar binnen, waar niemand ooit kijkt Delen verroest en gebroken, wat je zelf ontwijkt Demonen, duistere wezens zo zwart als de nacht Daaruit put je met vlagen een diepere kracht Van buiten en ver weg, een gemiddeld figuur Van binnen en dichtbij, onbekend, daar zit een muur Vloedgolven komen en gaan uit die beangstigende…

Binnen.... moet je blijven 'ga niet de weg op' Buiten wacht ons sneeuwval en spiegelgladde wegen En code-geel en rood voor erger afgegeven via radio en teevee We gaan aan koffie, aan thee erwtensoep & worst Want buiten wordt het vegen vegen we ons straatje schoon.…

ik kruip dichter en dichter in mijzelf om zo niet te hoeven zijn noch te voelen wat er speelt al ben ik dat laatste allang verleerd daar niemand oog noch oor heeft voor mij kruip ik almaar dichter en dichter…

ik blaas de sterrenstof van je schouders als ik in je lege kamer sta doorschijnend in mijn verlatenheid word ik gedragen door het zachte ik haal je op je bent er als ik nieuwe woorden op de oude stapel ik blijf niet buiten staan ik durf naar binnen…

De kruk van de deur bepaalt mijn slechte humeur als onderdrukking…

vallen, stromen zachte regen de ruimte tussen de druppels nodigt je uit naar binnen naar binnen...…

gedachten komen Verlangens vermengen zich met stoute dromen Mijn lijf is moe, m'n hart klopt snel Maar mijn ogen kijken nog steeds fel Ze schitteren zacht blauw groen En zien nu zoveel meer als toen Toen ik nog blind kon vertrouwen En ik niet wist van al die vrouwen En toch….Na al die tijd Blijf ik om je geven Want ergens diep van binnen…

Je dagelijks op beduidende wissewasjes vast te pinnen in bijkomend bedekte termen van alles in de haak horen; diep niet te willen draaien alsof machines ergens binnen, in je hart je eens om riten uit de grote hoop naar voren.…

Durf je binnenwereld te betrekken in je buiten wereld Van binnen Naar buiten Dan kan er intimiteit ontstaan en je elkaar echt leren kennen Je binnenwereld gesloten houden maakt intimiteit onmogelijk…

Die zeggen je bent binnen in mijn hart, in mijn hoofd. Aangekomen op de plek waar jij gelooft dat ik het ben waarmee je verder wil. Te lang weggebleven, te lang te stil.…

Zachtjes bladert ze de verf van mijn muren waarmee ik een innerlijke verdediging opgeworpen heb maar ze laat zich niet wegsturen Ze bedenkt met welke breekijzers ze de muur kan neerhalen en spreekt ze uit stenen vallen door haar toon bezwijken onder het geluid Haar blik kijkt naar binnen en met sprekende ogen veegt ze de negatieve…

Je zit diep in mijn gedachten Al vanaf de eerste dag Ik wil zo veel zeggen Maar niets verlaat mijn mond Niets kan jou duidelijk maken Wat ik diep van binnen voel Niets kan jou duidelijk maken Wat dit allemaal met mij doet Geen woorden Geen tijd voor een traan Nee, nooit meer zullen wij samen delen Dat moment is voorbij Hetgeen we…

groen, graag zo de tuin gezien planten en poten zaden in rijen gegoten maar wel binnen de perken en jij, jij verfde mijn huis in dezelfde kleur je ging jezelf te buiten en haalde mij naar binnen…

De schepping is binnen in tel De software uw sterf’lijk lichaam Dat levend uw ziel op chip zet Die doordraait als u hier inslaapt Met 1 druk op de knop van god Bent u er zo weer bovenop…

binnen en buiten in evenwicht die balans een dagtaak des nachts ben ik vrij ik meld me bij het ochtendgloren…

Zowel binnen als buiten. Over en sluiten.…

jouw hele leven draait nog maar om één ding : dope drank kost bijna niks .. zou misschien beter zijn als je zoop ik weet echt niet meer wat ik met je moet beginnen ” - nu de dagen lengen neemt soms verbeelding de vrije loop en blijkt het soms zomaar mogelijk de Dood te overwinnen: steeds weer stapt ze bijna blij en argeloos de kamer binnen…

waar de ziel in jou lacht schitterende oogjes activeert daar is het geluk van eerste orde echt wel aangemeerd Zolang het gelaat nog helemaal geen rimpels trekt Is de diepzee onbevaren de zee van tijd ligt voor je, uitgestrekt Ervaren, niet alleen voor anker flaneren langs de kust maar op reis voor jouw avonturen maken je zelf bewust…

Wanneer Was jij Bij jezelf Daar waar Je mag Zijn Kom eens Binnen Bij je thuishaven…

De wind omsingelt ons, laat ons gierend horen -- dat wij binnen zijn.…

Door jou naar binnen Binnen is mijn rijkdom Die daar altijd al was en altijd zal zijn…

Ik doe de deur open en ga naar binnen Jij bent er alles gesloten Dat voelt zo eenzaam…

Ja Mat, het kwam wellicht wat onverwacht, maar ook jouw clubje kent dus Mat-ennaaiers, een onfortuinlijk groepje onrustzaaiers dat hunkert naar een eigen stukje macht. Nomen est omen Mat, snap je dan niet dat men je met zo’n naam als voetveeg ziet ?…

onder een moedeloze hemel vallen bladerloze bloemen koude ijswinden geselen het land de despoot met zwarte zweep vaart met duistere lading op het troebele vlot van ongeschreven wetten het kind wrijft onschuld uit zijn ogen harde lijnen kruipen over de aarde en stoppen om graflijnen te trekken rondom de man die denkt dat…

Sta beduusd weer Bij te komen Van het werken Met mijn handen Onder kundige Begeleiding van De mensen van AT, Die weten hoe Mijn hersens te Kneden door Het werken met Glas en draad En zoals altijd klei - ' t Voelt alsof De eindeloze knopen In mijn hersenkabel Wat ontward worden En de pijn wat Minder schuurt, Sta…