Alle inzendingen over blauw

Wil je met me zwemmen in de blauwe zee ? samen zandkastelen bouwen wie wil met me mee ? Wil je met me praten zomaar over iets ? samen lekker kletsen eigenlijk over niets !…

een sierlijke rand omarmt het groene land in rood en geel een sloot loopt hier nog slingerend naar de horizon wolken schilderen zich in zuiver blauw en wit ik bewonder het borduursel van mijn kind zo puur, zo ongerept…

Minister Zalm is echt geen Sinterklaas Die ons cadeautjes in de schoen komt stoppen; Het zijn alleen maar blauwe enveloppen Die hij ons als surprise brengt helaas. Maar kijk wat er nu in mijn schoentje zit: Ik kreeg van hem vandaag een Euro-kit!…

Rood, blauw, geel of wit het maakt voor mij geen verschil. Samen genieten, de vrije natuur is het enige wat ik wil.…

Aan het einde van de zwarte nacht werd het blauwe maandag Het regende paars tot in de rode ochtend De lavendelkleurige mist gaf het gras zijn oker Macabere wolkenpartijen domineren de dag en gaan een gevecht aan met het licht…

deinende zee adembenemend uitzicht intens blauw water betoverend verlicht zonsondergang weerkaatst mijn blik naar mijn gedachten rustgevend geluid snijdend door de golven niet meer naar het vasteland mijn hart is aan de zee verpand…

In blauwe blazers rollen ze over elkaar heen. Wie gaat heen met het vette been??…

Zijn blauwe tong ? Ach, zoiets komt aldoor bij ambtelijke pennenlikkers voor.…

Mijn hart schenkt witte rozen aan blauwe ogen mijn ziel sprenkelt de geur van ochtenddauw mijn ogen laten beelden zien van lieve lach mijn stem vibreert de tonen van een late novemberdag…

Ik ruik het gras Ik zie het blauw Voel de wind die me raakt en de lucht die op me drukt lange wimpers knipogen verleidelijk soms kun je niet anders dan zuchten geef maar toe aan de koe in jezelf…

Vrolijk kind met blauwe ogen, bekijken - door een roze bril - de grote mensenwereld. Onbevangenheid straalt op het gezicht, de frisheid van kinderlijke onschuld, gekoesterd door het onbeschreven blad. © avriends - 2007…

In het witte licht van blauwe dagen had ik je gezien een tere bloem bloeiend in een wereld van verlangen Onder de hemelboom zag ik je staan Ach, hoe mooi was de stilte van je ogen en ik vroeg : waar ga je heen...…

Ik vind het blauw in een klaprozenmorgen en strooi het over je blanke ogen. Een wolkenloze lucht kaatst middagmijmeringen dagdromen dromen dag. Avondrood en sterrenlood schetsen verdwaalde tijd hartslagen vertellen geheimen.…

Zoals de bomenpracht vol oranjerode kleuren de frisse wind en ver daarboven: die strakke, blauwe lucht. Zo voel ik mij soms in de herfst van mijn leven. Er is een schoonheid die ondanks alles, toch vreugd blijft geven.…

Ik lag naast je in het boeiende licht van je blauwe adem Hoorbaar fluisterde ik je naam en je glimlachte in de vreemde wereld van je droom Verloren in de nacht van verlangen wachtte ik op de geboorte van een nieuwe dag en op jou…

Zou ik er een wens ingooien dan zou ze de zon herboren zien blauwe vogels verleiden de horizon bezingen glazen schelpen bevrijden onbreekbaar geluk vind ik haar als de helderste ster in alle uithoeken van mijn universum.…

De stormvogel neemt onze woorden terwijl de blauwe zee zich naar onze stilte lengt.…

Wanneer u voor terreur kiest, kies maar uit: Uit brandnetels, stinkzwammen, wilde haver, Klaprozen, kogelbloemen, slagveldklaver Of nachtschade of blauwe bonenkruid! En tevens zorg ik als terreurbloemist Ten slotte voor een bloemstuk op uw kist!…

Met zinderende zonnestralen een blauwe lucht een strelende wind op het strand een zilte zee die eindigt in een zwoele avond met gouden glans in een koele serene nacht en er weer een zinderende zomerdag op ons wacht…

De weergoden zijn ons gunstig gezind nog even zindert de zomer na met blauwe hemel en zacht fluisterende wind en je zonnestralen die de aarde hebben gekust zinderende nazomer blijf nog even voordat je bent uitgeblust…

vergis je niet, ik kom er hoe dan ook daar waar de hemel blauw is en en de schoonheid niet op tempo let of ferm gebaar de liefde verder kijkt dan kort verhaal de rode draad niet uit te leggen mij als toevallig winnaar binnenhaalt…

ik neem wat beweging in een stilstaande wind ik vertrek vanuit traagheid in dit witte wonderland ik volg met een blik het zijige blauw de engelen schudden opnieuw hun kussens uit ik herken de glimlach van goden die overwinteren…

Hij plant woorden in haar huid als taal eerst slijpt en dan zwijgt spreekt haar oogopslag ijzig blauw zij speelt dauw en verbloemt tot sneeuw haast zwart de eerste narcis laat ontwaken…

winter striemt zonloos grijze dagen en ik ik sterf vissen in de ijszee grotendeels blauw maar met mijn borst nog rood blijf ik zoeken naar jouw temperatuur om eens weer volledig op kleur te mogen komen…

Het korps kan wel een paar agenten missen want ach, er is al zoveel blauw op straat en voor een valse dierenvriend, u raadt het al, blijft het naar complimentjes vissen. Gelukkig neemt de politiek het op voor stemvee met én zonder voddenkop.…

volg de schone groene akkers met hier en daar de kromming van het zijn strakheid sluimert naar verschiet het zachte blauw rust windstil op de wimpers en de welving van de wolken alles schenkt mij rust en verdring ik even wat er in de verte gaande is…

De korenbloem is echter blauw. - Of is die wit? Hoe zit dat nou?…

Jij kleurt mijn leven paars, blauw, purper, rood het is mij om het even jij kleurt mij tot mijn dood. Jij geurt mijn leven zwoel zoet, fluweel fris zonder jou een zwaar gemis.…

wij zagen in het geel de kleine blauwe bloem het stukje hemel tussen wuivend graan was ons koren op de molen zij bloeide goddelijk en in haar wiegen streek de wind langs triomferende violen…

‘Een klein geel visje in een zee van blauw.’ Naast de zee gedropt.…