Alle inzendingen over blauwe moskee

donkere kantelen zeilen klapperden woest schuimden golven tegen de klippen op mijn panorama kon ik wel vergeten pas later in het bedaren van de zomerbui kwam blauw weer vrij en gleden schaapjes traag voorbij…

Een waas van blauwe lichten vult de wereld om mij heen zoveel geluiden, zoveel gezichten en nergens ben jij Het blauwe licht blakerd zwart het aardse is niet meer aards mijn hart brokkelt langzaam af en nergens ben jij Nog een paar seconden nog even voor ik ga ik wil je zien en ik wil je voelen maar nergens ben jij Plots voel ik…

de zon zoekt haar zenit verkeerd vandaag, dit is Vlaanderen waar een hoogtepunt niet per se pal boven hoeft te zijn een beetje meer volstaat hier de mensen aan het feesten te zetten het hemelsblauw ziet het aan laat het monkelend blauw blauw en giet haar heldere tinten uit over de menigte die roest op wel twintig pleintjes krioelen de kleuren…

Een mooie vlinder fladdert in de blauwe lucht Steeds dichter naar de warmte van de zon Boven een park in Parijs smelten ze samen Zodat ze voor altijd 1 kunnen zijn…

De blauwe stad hangt als een baard aan iets dat ik 'ik' noem. Ben half-veertig geworden. Een blauwe namiddag maakt niet meer een barst - uit- in mij. De taal is wit en mistig. Ik ben door bijna niets tot bot geharst. Zij was ooit mijn dagverdrijf, maar verging als de Titanic en later de kleurenfilm.…

Vreugd is een vogel die woont Hoog boven wolken, in 't blauw, Waar ze op het nest zit getroond, Voedend haar broedsel met dauw. Wij, door het leed, in heur tuin, Worden te sluimren gesust, Schemer en bladeren bruin Weven de wade onzer rust.…

overstijgen in stilte en zonder beweegreden alleen met mijn mijmeren zo lief heb ik onze liefde als een nachtvlinder in het donker aangetrokken door het licht zo ijver ik in blauwe inkt over de ernst van mijn gedicht met mijn moedige hart dat in de nacht de maan ontmoet.…

In exhibitionistisch wulps genot heeft op Louitje's bijltjesdag een zwerver geluk gevonden in vrolijk bewegen zijn blauwe dromen in memoriam Hier begint het, in het nieuwe land levend in denkbeeldige spagaat alleen zijn hier geen zomervogels meer…

Aan het water, in het water groen van bomen blauw van lucht, zit ik rechtop neergebogen met mijn ja en nee Met mijn nee en ja tenzij, half welwillend in verzet tegen postmodern vermanend tanend achteruitgangsgeloof…

Verguld en blauw beschenen, sissend en stomend oppervlak laat los, wat zij had ontvangen. Er hangt iets in de lucht.…

de vogeltjes fluiten de licht blauwe lucht bevat kleine witte wolkjes geen huis te zien ik lig in een bloemenveld tussen de lichtgele bloemen met vanille geur het is lente…

De lach die hij liet in haar viel dwarrelend in deeltjes wij onbreekbaar achter blauwe ogen gesmolten zijn stilaan voorbij er is papieren honger en leeg van verliezend wachten klein…

De lach die hij liet in haar viel dwarrelend in deeltjes wij onbreekbaar achter blauwe ogen gesmolten zijn stilaan voorbij er is papieren honger en leeg van verliezend wachten klein…

Toen ik het Postbank-mailtje had gelezen Heb ik mijn inlogcode snel verzonden Het moet van boven, dacht ik opgewonden En heb mijn bank de hemel in geprezen Maar mijn geloof drijft mij hier in het nauw Ik krijg geen rente maar betaal me blauw…

die mond die rode mond om verliefd op te worden wangen rode wangen gekleurd van buiten sproeten van de zomer vol energie ogen sprankelende, blauwe ogen in jouw gezicht…

Vierkant zoet Blikje bitter Vlieger zout Oud grijs Jong roze of blauw Brandende sneeuw Regenstralen kleurenbogen Ware leugen slechte goed.…

Mijn mooie, blauwe, grote zee waarin ik kan verdrinken.…

Wat een geweldige dag ik zit heerlijk in de zon met een lach een strak blauwe lucht ik geniet met een diepe zucht oh, wat ben ik blij de zon te zien deze dag krijgt van mij een tien…

wanneer bij ’t slinken van de dagen de zon de hemel blauw straalt het zachte ruisen van de bomen de stilte niet verstoort dan verzwijg ik nog even herfst en veins volop zomer…

verward, wanneer ik blad'ren veeg en herfst mij even geurt terwijl de zon nog zomer schijnt zó, dat het hemel blauw gevoel zich wolkt en in weemoedigheid verdwijnt…

dichten is als zandweten terwijl mijn bloed fluistert met de golven en mijn hoofd blauw en helder is waan ik mij zeegodin nooit van de kust verlaten dan ... en pas dan vloeit de woordenstroom dwars door me heen…

Voor hem die dikwijls op problemen stuit als hij iets prettigs bij een vrouw zou willen, is er in plaats van dure blauwe pillen nu stijgingskans door voorspel met geluid. Hij kan nu roepen: “Schatje, ik kom zo, ik hou hem even bij de radio…”…

Wil je aan het wolkje aan de blauwe hemel vertellen dat je mijn vurig verlangende hart met grote verwondering hebt gezien? En vertel ook dat mijn gloeiend verlangen is verdwenen in een grote wolk van vredige stilte.…

Wie ben jij vlinder in de blauwe lucht een vrij gevoel in vogelvlucht het is alsof ik je aan kan raken jij met je ranke vleugels voor mij ben je een lichtbaken in deze donkere tijd vol onzekerheid oktober 1998…

Vliegend in het rond vlinders om me heen blauwe lucht, de zon zo fel geen haat of verdriet geen jaloezie of angst alleen liefde waar bevind ik me? in mijn dromen een plek alleen voor mij…

Zo éénmotorig zo op zijn zondags brommend zo hoog in de lucht zo stil is mijn tuin zo rood is de eerste roos zo wit de jasmijn zo zomers in mei zo hoogt reikt hier het geluk zo blauw is de lucht…

Zeg niet koolwitjes zijn het maar ze fladderen van links naar rechts naar boven naar beneden spotjes wit op groen op blauw op lila op lavendel kijk er eens naar fladderen maar onooglijk voorbijgaand in geheimschrift in codetaal…

Was ik een zwaluw, zou ik hoog in de blauwe lucht God danken dat er een hemel was. Was ik een zwaluw, ...…

zeventien jaar blond van haar ogen blauw hartje trouw Caroline mijn vriendin dochter lief hartendief blijgezind nog even kind morgen vrouw ik hou van jou…

Leeg het vel papier evenals gevoel dat in mij huist kent de ochtend geen gloren noch een blauwe lucht daar ongeweende tranen stilletjes zijn blijven hangen in het donker van de nacht…