Alle inzendingen over blik

ingetogen was jouw leven die eenzame blik staart nog na niet enkel woorden beloftes vervuld jouw liefde naar anderen kwam nooit terug maar zoveel gegeven geraakt in het hart eenzaam dit leven gestorven vannacht…

in het zoeken naar toekomst laat zij tranen ogen vol angst ontsieren haar lach waar zij staart naar zichzelf in het toekomstbeeld haar vaalgrijs geworden jeugdigheid hervindt zij de blik die ooit kon bekoren even die lach het beeld verloren…

Ik leg mijn vinger op zijn dik Behaarde bovenlip en schrik Hoezeer we lijken op elkaar Alsof ik in een spiegel staar Ik monster ogen, voorhoofd, haar Vertrouwd en toch een beetje raar Zijn in zichzelf gekeerde blik Die man, mijn opa, dat ben ik…

Ze zitten als versteend achter hun bord Met starre blik en kromgegroeide lijven, Hun geest gevuld met veertig platte schijven; Ja, dammen is de allersaaiste sport. En daarom vind ik die controles jammer. Een beetje dope zou goed zijn voor een dammer.…

Een rijm voor jou kost weinig tijd Een tikkeltje fantasie, de blik in jouw ogen, De gedachte aan jouw schoonheid Een rijm voor jou is zo geklaard De aanraking van jouw handen, een kus op mijn lippen En jouw liefde uiteraard…

Uitzichtloze blikken op een toekomst die het verleden volgt Uitzichtloze woorden die hoop moeten geven maar wanhoop zaaien Uitzichtloze letters gevormd tot woorden en zinnen zonder klank Uitzichtloze levens in een wereld waarin "anders zijn" niet mag...…

Soms geef je verlangens voorrang Verstand achterwegen gelaten Verlangen naar lust Laat je me de wildste dromen, dromen Liefkozende woordjes zijn overbodig Maar onze blikken kruisen elkaar En het verstand heeft weer de bovenhand genomen.…

Hoe kan ik slapen als jij naar me kijkt met een blik die fascineert omdat hij ondoorgrondelijk is. Zo mysterieus... zó lokkend dat ik niet anders kan dan vol verlangen staren. Bij het besef dat deze kracht mijn wezen voedt en alle angsten zal verdringen, weet ik dat dit de reden is waarom de wolven voor je zingen.…

De liefde danst En is geheel zichzelf Zij wacht niet af Maar geeft zichzelf Is vrij van banden En van blikken Danst haar ziel en Lichaam vrij Zij bindt zich niet Speelt slechts het spel Van passie en het vuur Zij danst de harten vrij…

Maar ook de blikken van de vrouwen bleven smachtend in haar richting gaan. Opa riep: "Aan tafel, ik zal een schiet- gebedje doen, dan krijgen we vlug een lekker stuk van oma haar kalkoen".…

De deur dicht, Een laatste blik, Een laatste aanraking, Vaarwel, Afscheid voor een tijdje, Dag Tot vlug De deur dicht, Een hart vol herinneringen, Een traan dwarrelt, Vloeit weg, Weg van de deur, de deur dicht.…

Leunend tegen niets, even toch, het lijkt alsof de ruimte om je heen zich heeft samengepakt om je te dragen en aan mij te tonen, tijdloos - eigenlijk geen tijd maar ik kan niet heen om je slow motion blikken en blozen doe ik ook van je jurk die net ontsnapte aan dit stilleven en even naar me wuift…

Ik vraag u: wie zou onbevreesd durven kijken in een ruimte, die een blik terugwerpt ...…

Met hoop en twijfel, luister ik naar je warme stem In één blik vang ik het licht van je gedachten met de mijne vervloeiend in een betoverende zonneboog. Even dacht ik dat jij….. Even… Ik kijk naar je Neem je volledig in me op en herhaal stilletjes je woorden…

aan een Urkse kade rust een oude vissersschuit verwaarlozing in z'n blik de grove letters van zijn thuishaven leesbaar nog in roest gedegradeerd door quota van zee naar meer bestemd voor andere letters of toch voor de sloop ik miste hem al een tijdje in Scheveningen uit "De Zee en Ommelanden"…

Begin februari begonnen met een lach een pril zonnetje een zonnige dag Maar plotseling alles vervaagd een mistige blik die om lente vraagt Het leek zo mooi een nieuwe tijd nu alleen een grijze massa die alle vreugde mijdt…

Het kan raar lopen in het leven maar ik kan d'r niet meer bij Zó breng ik met een gedichtje weer een lach op je gezichtje En nu draai je je hoofd om en loop je me zo, zonder een blik een lachje of iets wat ook maar op een begroeting leek en dat zelfs tot twee keer toe, hartstikkesteenstraal voorbij.…

Wat ik zie bedacht ik gisteren met de blik op eindig wat ik denk is alles wat vandaag in tweeën splijt Wat ik voel geeft morgen ruimte in te jeugdige kaders wat ik wil blijft tussen verlangen en onredelijkheid Tot jij mij op afstand zwijgend van illusie scheidt…

Er bestaat geen therapie tegen het gemis van jouw armen om me heen, een strelende hand en een blik dat alles goed is. De wereld is vol monden; ze praten, lachen, eten, Maar jij bent daar niet bij. Er gaapt een afgrond vol vrieskou tussen jou en mij.…

Glimlach gevend tot bezinning positieve blik geconfronteerd met werkelijkheid. Vlugge flirt onwerkelijk met diepe liefde verward tot op het bot.…

De lach met zonnebril is onwerkelijk omdat ogen onzichtbaar blijven maar de gebruinde huid geeft ook iets bloot, wat niets anders is dan een vragende blik.…

de wulpse weduwevrouw, in de buurt beter bekend als tante Jet, heeft op een vroege regenachtige ochtend, opdat geen spiedende blikken haar konden ontwaren, de grootste tuinkabouter uit een naburig perceel ontvreemd en prompt op haar eigen nachtkastje gezet…

haar hart doet pijn bij het zien van al dat vreselijke lijden haar fluister vol van wanhoop in de wind Lieve God waarom deed U juist die dag Uw ogen dicht wendde U Uw blik af en liet hun wereld instorten…

Jouw lieve woorden Jouw grapjes Jouw lieve blik Jouw mooie ogen Jouw zachte lippen Jouw lieve neusje Je bent mooi, van binnen en van buiten!…

Een heer zo oud als pulverhout Zo teer en broos dat hij bezwijkt (of dat het lijkt) Zijn adem wee, verzwakt en voos maar ondanks dat Een sterke wil Een scherpe blik die alles zag Ook wat God en mens vermag De zaligheid der ouderdom Helaas, ook deze man komt om...…

je oogde klassiek met een tikkeltje ondeugd in je soepele loop dat nonchalante van blik en het koppie stimuleerde mijn hoop in een eerste contact sprongen tot onze schrik de vonken er af wie geladen was blijft nog altijd een vraag over de aarding doe ik maar vaag…

Vriendschap in een blik hoort thuis in een ogenblik het weerspiegelt het narcisme, beloftes kunnen mijn glimlach verslaan het heeft de waarheid al vermoord en is in het verleden gebleven had alles met tederheid gegeven bij jou vond ik geborgenheid of was het toeval dat wij in elkaars verlangen zijn geraakt…

Haar schalkse blik wist ieder te verleiden Terwijl ze slim en vlijmscherp kon oreren Om als de domina van ‘t debatteren Verbaal haar opponenten te kastijden Maar straks, al lijkt de kans daartoe nog klein Zal het debat opnieuw heel sappig zijn…

je sloeg haar om de oren met wat je zelf zo verafschuwde bleek controverse ongegrond stevende het af op een dwaling die kant noch wal raakte vertroebelde blikken vernauwde jouw waarheid gestaafd op drogbeelden is gepaste stilte een billijke prijs…

Geen uitdagingen geen verlegen blikken geen verstopte woorden bezongen in de stilte. Wij zijn meer dan een illustratie meerzeggend dan het gif van alle wetten of een bloemengroet gevoed door het lot. Jij belooft me niets jij bent begaan Die gedachte heeft mijn waarheid bereikt.…