Alle inzendingen over bloeds

mijn kind, je nadert nu de stappen der volwassenheid geen bloem die uitgebloeid verdwijnt als jij je haren hangen laat donker wast de maan, maar lichter dan het licht verstaat de zon het, om steeds weer terug te kaatsen eenmaal daar, waar heel jouw man-zijn gaat verlaat je mij om altijd terug te keren naar de basisvorm van jij en ik…

Een bloedrode streep Diep in mijn huid Er vormen zich druppels Druppels die via mijn hand naar beneden stromen Eerst langzaam, steeds sneller Rood, roder, roodst Bloedrood, mijn bloed De snee is gezet Ik voel de scherpe pijn Mijn huid is stuk Het bloed Het bloed is rood Bloedrood, mijn bloed Paniek, waarom heb ik het gedaan Waarom…

de pen streek neer zonder compassie bloedrood belasterden dodelijk krullende letters het argeloze papier de schijnbloei van mooie woorden kon onwaarachtigheid echter niet verbloemen slechts de achterkant van het gehavende vel draagt het gelijk de pen is leeggebloed in besmeurde handen…

rood verwant mooi bad serieus end hart de aderen missen jou, mijn lief…

Als bloed kruipt waar het niet gaan kan, hoe weet ‘n transfusie waar ie zijn moet dan?…

gezicht in reliëf naakt hiëroglief koel dood teken vlinder zingt vleugel gebroken laat later staat kraanwater vaarwel wij komen aan, en slopen die hel afval afvallig bastaard aanraken raak vaak klaas aast gierige gier stokken stook deze wereld dood gasmasker ook! wij kijken muziek zingt mensen kerken erkennen rood…

Als bloed kruipt, waar het niet gaan kan, zit het daar onder de nagels dan?…

Jij met je zacht teruggetrokken manieren Op de treurige lentedag Je bloed, in waarheid en deugd En wanneer het menselijk hart bloedt Het mooiste van allemaal Overwoekerd met leugens Als een donkerrode perfectie Bloed jij in de schaduw van de dood En vertelt me de woorden Die je vandaag of morgen Niet zeggen zou…

ik schrijf mijn letters in rood dichtbij mijn hart, waar dood en leven één zijn en ik laat de negatieve dag een overgang naar zonlicht maken achteraf kijk ik terug, de zegen van een priesterhand rust op mijn wang, en op mijn rug zijn woorden rust en liefde rond een kleine grot verwijzen naar het lot en niet – naar bange oorden…

patroonheilige... geen gezicht in spiegelbeeld, werkloos in zijn vak, smachtte naar wat mensenbloed in een resto op een snack!…

Het is als dobberen in een onbarmhartige oceaan, wanneer het hart begint te bloeden komen vroeg of laat de haaien aan.…

Het bloed had aan je lichaam een metaalachtige geur gegeven krachtig, ijzer Als een barometer stemde mijn lichaam erop af Vier dagen liggen we afgedopt in bed aan elkaar te ruiken Zelfs het zweet dat ik uit je hals lik heeft de smaak van roest…

bedeesd voor een te grote toevoer blijf ik een blokje snoepgoed van eerst harde, dan taaie en zoetige substantie, veelal in een papiertje gewikkeld zoals een vlinderbloemige plant met de hand gewogen wordt is de beslissende vraag wat iemand doet ofwel men voost ofwel men vreet lieveling van een oogspiegelonderzoek…

Wij hebben hetzelfde bloed misschien dat je het daarom zo goed onder mijn nagels vandaan weet te krijgen…

Het gaat toch goed Met mijn bloed. Bij onderzoek bleek onlangs pas, Toen men de kleur aflas, Dat het niet rood maar blauw was. Ik neem u niet bij de neus, Want ik ben bloed serieus.…

1. Dit kutleven heeft haar weer zover; ze moet broeden op een poëem om boven haar leed uit te stijgen. Er werden grappen gemaakt toen ze vertelde over het geweld en de bruuske grensoverschrijding. 2. Zoals dat niet om te lachen was, zo was dit niet om te delen, maar hij deed het wel. En ze glommen om haar naaktheid waar die bedekking…

Na groot geweld vloeien doorgaans de tranen De raven komen zich tegoed doen aan het op de aarde gelaten vlees Nabestaanden huilen, aaseters houden een bloederig feest Oorlogsslachtoffers bestaan voort in wanen Moeders treuren om verloren zonen De wind waait geuren van brand en verwoesting Er zijn medailles om heldhaftigheid te belonen Een storm…

Toch blijft dat bloed en honderd stemmen saam -op 't rappe ritme van een basgitaar- beroeren snaren, voeren hoog jouw naam op toetsen, drumstel, klarinet tot waar de zielen zich verenen : jouw lichaam wordt bij het tromgeroffel heel zichtbaar.…

Neem me niet kwalijk sprak hij maanden heb ik gezwegen de laatste zoete druppels uitgeperst mijn bloed smaakt bedroeft Op de geschilferde schaal ligt vers fruit geplukt van bomen waar vogels nestelen waar ik met gekruiste armen kan rusten tegen het schors en dorst zich laat lessen Laat me spreken te lang heb ik mezelf verzwegen.…

in wervel en rib en bekken schuilt een draderige spons een web van aders en vet hier wortelt elk orgaan nog amorf in de knop een witte waakhond gebald in een cel weert de gore kiem een ronde bark gedeukt in de flanken voert een geurloos gas naar de tippen van mijn lijf van long naar vezel draderige klonters stremmen mijn bloed…

Jaren ben ik donor van bloed de rode vloed door meters vaten getapt terecht de bloedzak in Het apparaat links van mij tapt het rode vocht, want bloed geven moet, is goed Zoals gezegd: ik doe het jaren mijn leven destijds met bloed gered terwijl mijn wereld observeerde Jaren was ik donor van bloed nieuwe veiligheidsmaatregel, per direct…

Wat niet omschrijft Maar wat gevoelens uiten Waar lucht zich Scheidt van vocht Het donker zwart Verdrinkt mijn bloedend hart En zwijgt in alle talen…

zwart maakte Met een simpele haal over onze pols vloeide het bloed weg…

Eerst nu uit overvloed van leven en uur aan uur het moordend vonnis wordt geschreven in bloed en vuur, eerst nu de bloesem stuift verloren wijd, overal, ligt droefenis, als niet te voren, in bloesemval. Zij zien het aan, zij wachten zege die groeit zo rood uit vrucht die rijpt en bloesemregen, onverschillig voor leven of dood.…

daaruit moet het beste vaak nog komen, convenant van vrijwilligheid, alle volmachten intens overleefd gloeiend in de ongerijmdheid van de zon, vernist met de glans liefde in een onovertroffen werkelijkheid, over de pieken en de dalen die wisselden de inhoud in ieder die z’n vorm daarin bepaalt, in een mens durende droom waaraan geen bloed…

ik ben geliefd door deze en door gene maar die daarachter kunnen mijn bloed wel zuipen zo bied ik een ieder wat…

Pas na de hitte van de strijd, bekoelde pas je woede En voelde je de pijn van spijt, hoewel je zelf niet bloedde.…

(deel II in een serie van vijf) Kerk van de Verlosser op het bloed Kleurrijke koepels met één Van goud. Majestueuze Blikkering in warme zon aan blauw Gewelf Kerk van de Verlosser op het Bloed.…

Een drietal gedachten Waarvan twee in zijn nieren Er werd bloed geplast twee in zijn nieren vogel vliegt over Plast bloed over mijn auto Over onze auto's Wordt met bloed geplast Plast met bloed Over fietsen met bloed Er werd geplast en gedronken In plantsoenen over meubilair Er is geen handhaving Niet meer…

prikken onterecht Daar echte liefde afstoot allerminst althans vreugde geeft daar zij, zei zij, veel verdriet van vroeger jaren nooit echt heel goed een plaats heeft kunnen geven Probleem echter is dat hij vanuit de diepste gronden van zijn hart haar heel erg lief heeft Zij weet dat zij nu samen elkaar de tijd moeten geven door bloed…