Alle inzendingen over bloesem OR water

bloesem ik zou wel willen kunnen vliegen zegt de bloesem tegen de vogel voordat de lentewind zijn bloemblaadjes meeneemt…

Zij steelt de wind, vliegt verder dan ik dromen kan. Vergeet de tijd, trekt de aarde rond om dan zomaar voor mijn ogen te dansen in het licht van een andere lente.…

In mij is ’t een bloemenzee door de bloesems in mijn huis. Buiten bloesemt het nu mee en het geurt er en het kleurt er, in de straten, in de tuinen, in de bossen, in de duinen, het wil groeien, het wil bloeien, het wil geven, zelfs na ’t snoeien. Maar ik zag vandaag al een tapijt van witte bloesemblaadjes liggen tot mijn spijt.…

In je kortstondige bestaan verrijk je met je schoonheid menige tuin, park en laan O, bloesem wat ben je mooi met je uitbundige trossen in zachtroze bloementooi…

Je hoort alleen de geur van bloesems samen zingen met de lentewind !…

(april 2015) wetend, dat hier niet alleen maar lente bloeit... er groeit een wondertje op wattendons, de wereld gonst geluk klein spul en witte sokjes een jurkje zonder smuk, gebloemd met zoveel liefs in de verte blinkt een Barbiepop een roze fiets, een poppenwagen een zacht gebloemde meisjesjurk, daar zomaar in het niets…

Stille schildering Bij het dragen komt leven in de kimono…

Ik zit onder een boom vol bloesem, die roze bloesemblaadjes vallen laat bij een zacht briesje in het gras, waar mijn gedachten weg dwalen. Een wollig lammetje blaat Ik zucht. Er zit liefde in de lucht.…

Milde kers in bloei Zachte huid van lotusbloem Na de kalme storm…

Bloesem dwarrelt zachtjes op de grond. De tere blaadjes voegen zich in een wit tapijt. Ze zijn een exponent van tijd Lente maakt plaats voor zomer. De seizoenencyclus weldra rond.…

de dag ontdooit in het onrijpe natuurschoon waarin zich het ijs kwijtraakt aan het water het lost op voor mijn ogen in de stralen van de goudglooiende zon glinsterend dansend de morgen in lichterlaaie zettend de minnelijke ochtendstond die mij aankijkt en ondergaat in een bloesemende middag vederlicht voel ik mij aangekomen waar…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Een plotse windvlaag door Japanse kerselaars: sneeuwbui van bloesems.…

zwevende bloesem als papiervlinders vol kleur betoverd door geur…

Vlinderkens tintelen langs open bloemen zachtkens strijken ze de boom des vlinders de lenteregen had haar takjes gebogen onrustig cirkelden ze tussen de bloesem In verbeelding en gepeins sloeg mijn mensenharte gade ze vlogen waarlijk schoon in harmonie met haar omgeving Ze vlogen in grote getale om de lamp heerlijk…

Bloesem ik mis je in deze koude tijd Je roze schoonheid geur van vergetelheid Bloesem ik mis je zo zacht als fluweel Witter dan sneeuw aan je groene steel Bloesem ik mis je wonder der natuur Fontein vol bloemen mooi frêle en puur…

Bloesem van bomen dwarrelt neer als confetti het is weer lente.…

Ze staat weer in bloei de appelbloesem wat is ze mooi met haar prachtige bloementooi uitbundiger en voller dan het afgelopen jaar raakt ze telkens weer m'n hartensnaar haar hangende trossen met sneeuwwitte bloempjes die als een waterval zacht dansen in de wind is ze een streling voor het oog en zo teer bemind…

Dan dit beeld dat uit de winter opwelt Als een luchtbel uit een donker water.…

Bijen zoemen rond de appelbloesem met haar gemengde gevoelens in het licht in een relatie met de voorjaarszon en bij de rivier, aan de oevers van de Waal begin ik met jou, vandaag, een fruitig verhaal want echte vruchten liegen niet niet in geluk en niet in verdriet.…

het vermoeide hart zet haar vensters ver open het regent bloesem…

de bloesemblaadjes een stralende bruidsjapon van boom naar aarde…

De bij duizelt weg van nectarzoete bloesem lichtelijk dronken…

Ik geloof dat ze je Tulipifera noemen Je verheft je trots aan het eind van de straat Eens droeg ik je bloem op mijn vest In een lang-vergeten jaar Van onschuld, ongeschondenheid, gaafheid Tulipifera, je staat weer in bloei…

Helder water kabbelt en klatert over gladde stenen en rotsen. Anemonen en lissen steken hun kop omhoog langs de oeverkant. Een jong stelletje loopt hevig verliefd langs het water; hand in hand. Gele en roze bloesems sieren reeds straten, parken en pleinen.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Wit tint de sierpeer met weelderige bloesems in voorjaarsmode De kersenbloesems fleuren grauwe straatbeeld op dwarrelen als sneeuw Er staat geschreven geen voorjaarbloesems plukken wind kan niet lezen Onder de bloesem met voorzichtige voeten over bloesem gaan…

Ik zag haar bij de bron duizend schonen in het gras oase in bloesem en groen leek het precies zoals het was water, satijnen waterplas gedronken liefde zoveel dat kon, verdroogd, verdronken in de woestijn, reeds verloren, voordat je het verlaten moest, tranen getemd in een ander gezicht, om te zien, je bestemming in een osmose van licht…