Alle inzendingen over broken

Brokken van haar ziel lagen voor haar over haar bed verspreid wat eens een sponde van vlinderliefde was was het er nu een van spot en nijd tot hij haar hart had ontnomen zij had bloed geroken het was haar eigen hij had haar ziel gebroken.…

Is opstaan met de brokken, die geen gebreken zijn. Is van elkaars fouten leren, die geen echte fouten zijn. Is slimmer verder gaan. Met samenleven.…

de tikkende regen verstoorde de nacht mijn wangen betraand mijn hart bebloed stervend van je woorden tot in mijn ziel gestoken de brokken die ik maakten hebben je me laten kraken…

Ook ik heb mij voorlopig teruggetrokken Want net iets te uitbundig gedineerd En dat een beetje fout gedeclareerd En Nederlands nl zit met de brokken De rekening, tot wie kon men zich richten? Ik zei: 'Zet u die maar op Netgedichten.'…

Ook ik heb mij voorlopig teruggetrokken Want net iets te uitbundig gedineerd En dat een beetje fout gedeclareerd En Nederlands nl zit met de brokken De rekening, tot wie kon men zich richten? Ik zei: 'Zet u die maar op Netgedichten.'…

somber en wat te zwaar maar ook hoe paradoxaal iets van een oprecht verdragen als bij een brok in de keel die je maar niet krijgt weg gedronken wanneer melancholie de kop op steekt kan je er niet om heen en misschien is het maar beter zo…

ik hoor tranen stromen op jouw grafzerk met een brok in mijn keel lees ik woorden gebeiteld in marmer jij bent super veel te groot voor het eten van genadebrood…

klompen leem grijze brokken klei persen samen tot moddersteen op de bodem van de oceaan als het leed dat jou ineengedrukt tot een versteende bloem onbeweeglijk achterliet…

Op deze dinsdag kwam de grote klap Voor onverkochte eieren en hazen Ze liggen achter de vitrineglazen Geslagen en gebroken in het schap De gloriedagen hebben zich voltrokken Nu zitten ze nog even met de brokken…

en daaromheen als wachters bij een schat half opgericht lag brok naast brok zoals een bloem gelegerd om het eigen hart zo lag het eiland dat doormidden brak ----------------------------------------- uit: 'De weg naar Egypte', 2000.…

Een hardleerse vogel kreeg brokken, Door over zijn verblijfplaats te jokken. Zijn baas riep, 't is klaar, uit, finito! Ik slaap liever één nacht bij Bokito, Dan ooit nog eens grasmussen te fokken.…

een brok wegslikken en weten dat het leven om je geeft Lejo van Kuijeren…

O zuivere klanken Gondellied De Bacarolle Bespeel mij vol en zacht mijn lief Als de trillingen van ivoren toetsen die mijn oor vangt in het trommelvlies Eustachius Ik voel een brok in mijn keel.…

Druppel uit mijn oog Over mijn wang Langs mijn lippen die toch maar weer zwijgen Langs mijn kin Naar mijn nek en keel waar de ingeslikte woorden zich tot een brok vormen en aanleiding tot een nieuwe traan...…

De burgers blijven zitten met de brokken. Driehonderdduizend woningen te kort, u snapt wel wie hier arm en rijk van wordt.…

Een kip heeft dus dat festival gewonnen Die kan blijmoedig worden bijgezet Het wordt een rariteitenkabinet Terwijl het ooit zo aardig is begonnen Geen vrouw met baard, of een die staat te tokken Maar Sandie Shaw, France Gall en Corry Brokken.…

Ik wil het wel uitschreeuwen het wonder van leven maar woorden blijven verstopt achter een brok ik ben veel te bang dat het leven naar mij schreeuwt en dat het wonder dan verloren gaat zo blijven woorden slechts letters neergeschreven op een kladpapier…

Ik vrees dat ik vandaag geen versje maak Want mijn verstandskies is zojuist getrokken Verdoofd en suf zit ik nu met de brokken En met een dikke zwelling rond mijn kaak Ik wil best lijden voor de poëzie, hoor Maar daar heb ik nu echt geen energie voor…

Niet elke architect blijft vrij van brokken: Door het afschuwelijke Stadsbalkon Is in de Stad het fraaie Hoofdstation -Hoe jammerlijk- deels aan het oog onttrokken. Straks wordt ook weer in Groningen bewezen: Voorkomen is veel beter dan genezen.…

je bekeek het leven uit de dode hoek maakte brokken als je afsloeg van het rechte pad vergat altijd richting aan te geven als je koos voor nieuw we hebben je nu weggebracht naar waar je wilde leven begraven in de dodenhoek…

Ik kom nooit meer Van jou af Want jij gaat in repen Ik breek je in blokken, In brokken verwarmt mijn mond Smeltend mijn weerstand Ze zeggen dat het Door een stofje komt Dat zit er dik in Maar de verleiding Is zo ontzettend puur ....…

Scherven hard uiteengevallen In uitgespatte flarden Nauwelijks te volharden Ogen als watervallen Doorboren de tijd Als herrezen as Wat eens en ooit was Maar niet de waarheid In stilte teruggetrokken Telde hij zijn brokken Verdrietig was hij niet meer Dat was de vorige keer…

Je ontglipt bijna aan de tijd en nu, een februariavond, drie eeuwen later is er eigenlijk niet veel veranderd onder grijze wolken boven de stad met een brok in de keel wacht ik op een laatste treinreiziger en alle heimwee van jouw hartsverlangen.…

De fysicus breekt het witte licht tot kleurrijke stralen De slager hakt een varken in hapklare brokken De scholier ontleedt de zin in zielloze delen Als zij de scherven gaan lijmen komen ze schromelijk tekort…

Ook aandeelhouders zitten met de brokken. Men moet, hoezeer het ieder ook mag spijten, toch even door de zure Apple bijten.…

Een bak met brokken en de koffie aan ... zomaar een zaterdag uit mijn bestaan.…

Een pijpenla met deuren op een rij, Een gang in een hotel is vaak voorspelbaar, Maar wat wij zagen was echt onvoorstelbaar, De architectenmoeder praat ons bij: Mijn zoon is één brok creativiteit, Alleen kan hij nooit goed zijn balkjes kwijt.…

Een opgerolde glanzende bos beige haar rekt zich plotseling uit, een bek spert zich geeuwend open, slaat weer dicht, amandelvormige, diepblauwe ogen kijken spiedend om zich heen, het verleidelijke geluid van brokken op een schoteltje laat kat spinnen en watertandend naar de keuken kwijlen, de aanval wordt nog niet ingezet, ogen richten…

Een brok schoot in mijn keel, Machteloosheid schoot naar mijn handen, En tranen prikten in mijn ogen. Nooit geweten, Dat het leven zo hard kon zijn.…

dat er zoveel mogelijkheden uit een vliegtuig boven zee van een boot over de ijssel dan liever de atlantische oceaan daar was je al in een sieraad rond de hals ook daar ben je geweest een brok graniet verstrooi je niet neem je ook niet mee in het keldertje moet je blijven alsof ik je toch een beetje begraven heb…