Alle inzendingen over cultuur/natuur

In de natuur speelt De mens Altijd de 2e viool En wie dat forceert Krijgt een Rammelend orkest Niet om aan te horen Maar vooral Niet om aan te zien Natuur en cultuur Gaan prima samen Als de natuur maar De 1ste viool Mag blijven spelen!…

Als ik iets of wat niet zie zitten ga ik staan kom in beweging ga ik vooral wandelen in de natuur De meest positieve manier om lichaam maar vooral geest te prikkelen zoals met deze hartenkreet aan de cultuur…

De muzen stonden aan zijn kant, van Messiaen, melodieënmaker en muzikant. Hij werd geraakt door vogelzang. Of merel, mus of nachtegaal, niets was hem te nonchalant. Hun zingen zuivert jou, zoals bloesem het landschap; riante bloemkes die uitreiken naar het blauw, in uitbundig juichend wit en blanco. We laten alles los in een welgemeende zucht…

wachtend op een kans die voor de meesten nooit komt het bestaat dan slechts in hun hoofd maar gaat het los, dan zijn zij de eersten om te bevestigen dat ze altijd al moorddadig waren van zichzelf er was hoogstens nog iets sociaals Ongekend veel zijn het er toch die tot moorden in staat zijn, maar ook zo normaal eigenlijk, hun oude natuur…

het land uit geweest de stad is weer voller het grasveld kleiner in de etalage ligt verkadekoekkunst speeksel te trekken op en ondergang virussen gaan in mensen cultuur in natuur regenavond - in het donker de volle maan in een wit wolkje…

Natuurlijk die van Shakespeare (onder eiken, Een briesje waait, er klinkt een vinkenslag). U haat cultuur en hebt aan Shakespeare maling? Lees Coen’s vertaling en besef uw dwaling.…

Dat de rivier zal uitmonden in de zee onze dromen in de realiteit vriendschap in liefdesband genegenheid zo teder als de wind blijdschap onschuldig als een kind heb ik niet durven denken jij kunt het mij schenken zoals de natuur onze cultuur niemand zal ons krenken.…

Dit oergevoel kan nimmer leven op een plek zonder cultuur het brakke water wendt de steven buiten de oorsprong van natuur laat ons elkaar een eiland geven voor liefde van het eerste uur geen strakke regel houdt ons tegen wij zijn minnaars, wij zijn puur.…

De oude schilderingen verwonderen ons nog steeds in de huidige tijd langzaamaan worden we van geheimen bevrijd Geschapen vanuit de geest in de ongereptheid van de natuur maakten de mensen van toen hun reis creëerden wonderschone cultuur De god van vroeger heeft ons veel moois gegeven inspiratie voor verder leven is er iets…

Onze tuinmerel fluit met een geluid groter dan z’n verenlijf de dag over de horizon danst wormen uit de aarde Oosterse priester opent ‘t luik in de dageraad zet de wereld aan elke morgen weer wordt z’n wereld opnieuw geboren In ‘t land van de gouden kalf wordt ‘t gezicht van Ophra gekleid naar foto’s van lang gelee ‘n dag van…

Ik heb geen zin culturen te begrijpen Waar vrouwen die daarginder zijn verkracht Drie jaren cel dan wel een lijfstraf wacht, En dat de beul zijn mes al staat te slijpen. Of waar de rode draad is in de wet: De eer van een verkrachter dient gered.…

Bourgondisch Brabant, prachtige provincie Groots carnaval en kermis ieder jaar Er ligt sinds kort een nieuw beleidsplan klaar Waardoor ik toch de toekomst somber inzie Want Brabant heeft nu wel een nieuw bestuur Maar geen Gedeputeerde voor Cultuur…

We liepen op modderige paden, vertelden over liefdes, kinderen en hun daden en gleden door een dikke blubberige klei kluiten bleven plakken als een loden brij We zagen medewandelaars en praatten, vroegen welke kant, ze waren vrolijk zoals wij en groetten terwijl wij voort, ik me verdiepend in een woord De late zon tussen de wolken…

Markthal: overdekt en zeer kleurrijk de eerste in Nederland Parel in de wereldstad Rotterdam een van de vele, vele En nu nog een, als zovele steden in de wereld, een opvallende verbindende ketting welke de parels dragen!…

jij hebt je lach vervolmaakt uit de duizend giften die jou zijn geschonken waarbij je mond de oh’s en ah’s van nature hebben meegekregen in ontvangst van cadeaus de sprankeling in je ogen is van later toen verlegenheid in spontaan worden werd omgebogen ja een nieuwe dank cultuur waarbij ook handen en de verandering in postuur…

Natuur, daar zit ik écht niet om verlegen, En ook de Dapperstraat boeit mij geen zier; Cultuur en kunst en hergebruikt papier, Daar heb ik van nature iets op tegen. Geef mij maar Monopoly met strategen: Langs Af naar Station West voor je plezier Gevangenis bezoeken als vertier, Of anders naar A. Kerkhof je bewegen.…

Folders liggen overal verspreid Ieder jaar een hele strijd Waar we naar toe zullen gaan Wordt het ruige natuur Of historiche cultuur We bladeren en overwegen Komen vele opties tegen Varen, sporten, rusten Bergen, steden, kusten Zo zitten we te wikken te wegen We komen dé vakantie vast tegen…

door alles wat nodig was door tools en een miniformat voor fantasie en religieuze verdieping met inhoud en waarde in geestelijke verdieping bij cultuur en muziek…

Naar een robbengevecht Die hun geluid rondbazuinen Zie dit schouwspel is levensecht Waddenhoppend vervolg ik mijn weg Langs de vloedstroom En de geurende algendreg Zie ik in de verte mijn droom Een land vol met voedselrijkdom Een zee met bruisende energie Het heet je altijd welkom Het geeft je vrijheid van emotie Verbonden met de natuur…

Goed bepaald Natuur. Cultuur. Archeologie Kobaltblauwe meren. Uitgestrekte woestijn En besneeuwde bergen Archeologische vindplaatsen Verspreid over Iran.…

U , cultuurdraagsters , dames , fluks ,plant uw phloxen , de natuur slaat toe !…

mesolithische kampen Trouwden boeren voor een hogere sociale rang Teveel vertrokken op deze manier Gevolg was een toename in interne sociale rampen De grens bleef voor lang bestaan Tussen verzamelen en domesticeren De keuze van jacht of cultiveren Ieder zal op zijn manier verder gaan Hoewel we soms dreigen ten onder te gaan Blijf bij mijn cultuur…

dorst kleeft aan kuiten waar bloed gezogen wordt het vergezicht ontbeent rook kringelt uit rieten hoeden ritme stampt stam op steen zinderzweet hangt boven aarde waar donkere silhouetten met de zon ondergaan…

U, cultuurdraagsters, dames, fluks, plant uw floxen, de natuur slaat toe!…

ik versta de gulle lach van haar uitgestrektheid dat zonder hiaten de boezem vormt van het grille besef dat al wat is bezijden de waarheid niets meer is dan een angel zonder gif de kwelder haakt haar knopen in een ritme dat ze weerlegt in de nagels waarmee de dijk geklonken is aan het meervoudig land waarvan wij denken dat het ons toebehoort…

ik bouwde luchtkastelen op het strand, versierde ze met griekse en romeinse beelden de slotgracht groef ik in zand ze liepen vol, het water kon mijn spiegelingen niet verwijderen ze bleken holler dan het vaten legen dat de vloed had te vergeven toen eb de golf vertraagde en wij de torens in het schuim weer zagen heb ik de wal gebouwd…

In die teneur zullen nieuwe gewassen op de dood gaan kiemen, een daad van onvermijdelijkheid, in een oprechte humaniteit na zal beven, en waardigheid aan de cultuur blijft kleven.…

je moet een gedicht lezen of schrijven opstaan en lezen of schrijven weet je dat het gedicht onbarmhartig is juist in het poetische schuilt de vernietigingskracht van de natuur en van de cultuur de krokodil springt ver uit het water om een muisje te vangen om het huis van bewaring scharrelen vluchtelingen ze weten niet wie…

Europa Onze cultuur Schept bewondering Maar er is een muur Naar andere culturen Die Verwoestingen oorlog En armoede hebben te verduren Wat we niet willen weten Is buiten onze grenzen ver van ons af Europa wil weer Blinken, schitteren Maar ten koste van hoeveel Als medespeler Op het wereldse toneel Europa Het continent zijn burgers…

In China tegen de Mongoolse plagen In Vlaanderen de Muur van Geraardsbergen Bij Trump om Mexicanen te gaan tergen Jeruzalem: een muurtje om te klagen Berlijn: symbool van rode dictatuur In Nederland: kroketten uit de muur…