Alle inzendingen over de stem OR bloem OR verlicht

de toortsen branden langs de paden van het verleden er is geen verloren tijd wel een verlichten van het heden wat ooit geleerd werd mag nooit meer vergeten de weg van harmonie ligt open de zachtheid leren zien tussen de regels van het harde leven voeten op de grond altijd op de grond…

Dit jaar stond in de tuin van onze buren een volverlichte kerstmissantenkraam. Een bord met “vrede” stond er voor het raam. Uitnodigend voor wie er wilde gluren. Ik wou net rustig het tableau verkennen, toen plots hun doberman eraan kwam rennen.…

weer een dag voorbij de dagen duren lang je bent weer een dag dichter bij mij dat maakt me blij maar ook bang bang dat je me teleur gaat stellen me in de steek zult laten bang dat je niet meer zult bellen het zit diep, had 't niet in de gaten en zo tel ik de uren met dagen in het verschiet vind het moeilijk mijn gedachten te sturen als…

ik wou dat ik je kon bellen naar je stem kon luisteren gewoon over mijn dag kon vertellen lieve dingen tegen je kon fluisteren wij samen, jij en ik maakt mij heel alleen soms lijkt het of ik stik kan met mijn gevoel nergens heen wat is het dat mij niet loslaat wat is jouw kracht alsjeblieft, ik moet het weten want jij hebt mij in je macht…

je wilde mijn vader niet zijn was niet eens een vriend scheepte me op met schuldgevoelens je deed me veel pijn ik had jouw liefde niet verdiend jarenlang liet jij mij dit geloven uiteindelijk kon ik het niet meer aan jij zal mij nooit meer kwetsen ging ik mezelf beloven ik zal zonder vader verder gaan nu jij dit zelf ook bent gaan zien…

jouw vesting wil ik zijn jouw toevlucht een huis voor al je vreugde en pijn waar je altijd jezelf kunt zijn jouw vriendinnetje je steun en toeverlaat degene die van je mag houden waar je met al je 'gedachten' heengaat ik wil niets missen alle momenten wil ik met jou delen heb vertrouwen jij zult mij nooit gaan vervelen sluit mij…

ik dacht dat ik er immuun voor was maar niets is wat het lijkt ben meteen voor je gevallen vind het leuk als je naar me kijkt ik voel je ogen mijn lijf reageert op jouw aanwezigheid in gedachten kus ik je lippen en ben dan heel even de weg kwijt jij maakt iets in mij los ik kan het niet beschrijven misschien ooit zijn wij alleen met…

Zie je niet dat ik verlang naar leven zonder pijn? Zie je niet dat ik verlang naar emoties, diep van binnen? Wie zal me vertellen dat ik leef, zo leeg, zo dor. Wie zal me vertellen dat ik leef, in schijn. Laat los, ga door, het leven is te mooi. Laat los, ga door, het leven wacht niet lang. Te lang heb ik gehoopt op tranen die niet kwamen…

verwoed zochten ze naar de wolken. niet wetend dat als ze eenmaal zo hoog waren, zo vreselijk hoog, de lucht niet blauw meer was, en de wolken alleen maar gevangen water.…

beschadigd ben ik getekend voor het leven ontzettend teleurgesteld is mijn hart zal ik ooit weer oprecht kunnen geven geven doe ik al heel mijn leven blijf het gelukkig ook steeds weer doen maar oh, hoe graag zou ik het weer willen doen met het vertrouwen van toen durven nemen daar zit 'm het probleem ik kan met mijn wantrouwen die…

Alweer een jaar Ben jij in mijn leven Terugspoelen, opnieuw afspelen Daarvoor zou ik alles willen geven Jou opnieuw Het leven mogen schenken Iets mooiers Kan ik gewoon niet bedenken De eerste keer dat we elkaar aankeken Ik jou eindelijk kon aanraken Waarom mag ik dat moment Niet nog 1 keertje meemaken Het zijn herinneringen geworden…

Ogen, Zij tekenen jou Zij geven een beeld van wie jij ben Zij geven de emotie Brengen de emotie over op een ander Zij verleiden, Geven liefde Zij tranen als je hart overloopt. Zij zijn er in het donkerste van de nacht, Op het diepste plekje van de aarde Zij liegen nooit. Zij zijn de spiegels van je ziel...…

ik stond er stram achter bloemen op een betonnen graf dacht aan vrinden met doorweekte pijn zij, een leven lang zoekend verlichting te vinden van een niet uitgesproken straf ik stond daar even dacht aan hen, maar wel aan de zijlijn…

Het is niet mijn stem als ik weer stil ben en je op de roltrap steeds verder voor mij uitgaat opgaat als een vlinder in de bloemen die ik daarna teder aanraak Ik neem ze mee in de tijden, die je zei, dat je ze koestert en wilt kennen, toen ik niks zei en mijn stem veranderde in gedachten…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Zij prefereert de nacht als duizend sterren haar verlichten de maan voorzichtig lacht zij haar stappen zet heel zacht naar het land van dromen zolang als men in haar gelooft wordt haar lichtje niet gedoofd en zal haar zilveren stem steeds klinken in de kille koude nacht…

Ik zie een pandemie de straten legen, angst en onmacht beheersen het land, het R-getal stijgt, krant na krant; ik kan er niet meer tegen. Er staan nauwelijks nog files op de wegen, die wandelen nu langs de waterkant; ik spreek slechts collega’s die, vierkant omrand, over het beeld van ‘zoom’ bewegen. Ik had deze eenzaamheid nooit verwacht…

Als een stem die roept uit de woestijn na dauw met bloemen in het haar. Als een rots die splijt door zachte dwang en naar het water reikt Als een kind dat lacht al spelend leeft en nog geen zorgen kent. Als een mooie bloem met zorg gekweekt die fijne geuren geeft zo wil ik zijn alleen voor jou.…

Wanneer de bloemen een kind als blad nemen en wiegen en maar blijven wiegen ruist er door de wolken en de lucht zo hemels blauw een zachte stem die stem zingt dat de sterren in de nacht de kracht geven aan al de genen die hun lief hebben als de nacht dan het daglicht verdrijft kan de maan samen met zijn vele nachtegalen beginnen met liefde…

nog bevoor het de kamer had verlicht en de liefde, die als veelvuldige handen, door bomen de takken aanraakte...jij zag haar niet.…

was het je stem die zo beroerde of was het de tekst die messcherp sneed de kleur van je klanken verlichtte gemoederen maar de snik in je stem verzwaarde menig hart het donkere geluid vibreerde tussen een lyrische tenor en een baritono brillante het luisteren naar de kleur bracht beelden tot leven die smeekten om liefde hier en…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

We krijgen heel wat lijstjes voor de kiezen Dit jaar was er van alles een top tien Maar nu, heb ik bij ´t inloggen gezien Moet deze site zich ook daarin verliezen Het kan toch zonder cijfers ook niet missen De beste dichter dat is Driek van Wissen…

In een klein dijkhuis staat, ziet hij door ’t uitvergrote raam, het oude orgel bijna naakt. Over de toetsen ligt een loper. Tussen de twee koop’ren kandelaars staat een gezangboek open. Hij hoort weer het astmatisch steunen: loflied of klaagzang – eender zeurt deze muziek, tot hij die deur snel weer vergrendelt. En toch, o mocht…

Door openlijk spoor trekt jouw routebeschrijving de hemel open.…

een traan verlicht je bleke aangezicht voor jij je ogen eeuwig sluit ik kuste je mond en hield je hand nu uitgebrand jij rust weervond de dood is wreed maar wat hij deed deed mij berusten na al jouw leed je laatste feest dat is geweest in onze kring vertedering je schoon gelaat licht op met vlam de geest verlaat zoals hij…

ik schenk mezelf iets, door het jou te geven, zachte woorden van satijn als eeuwige momenten van even zij komen uit overdadig niets de eigen pijn verlichten door de ander het goede toe te dichten waar tranen drogen door een milde lach zo groeit een droomwens langs rozenbogen tot een mooi en bloeiend mens en raak ik…

God strooit met sterren alsof er geen vuiltje aan de lucht is alsof de geschiedenis zelf haar sporen heeft uitgewist alsof door de eeuwen heen het leed van alle mensen niet meer is dan het lijden van één In zijn tijdloos ingerichte feestzaal steekt hij talloze lichtjes aan in opperbeste stemming.…

Wanneer licht je tuin verlaat schaduw je huis omsingelt wind tegen je voordeur slaat waar lang niet werd geklingeld Wanneer mist je raam beslaat je aarde is bevroren hagelsteen je pad bestraat waar lang geen weg van sporen Wanneer vorst je gang opgaat je kamers doet bekoelen neerslag bij je binnenslaat…

Laat een mens nooit donker staan en evenmin in het naakt doe altijd een lichtje aan zorg dat je warmte maakt en zie, als jíj eens eenzaam bent en huivert van de kou dan kaatst dat licht naar je gezicht en dat verwarmt jóu…