inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.462):

verlichting

ik schenk mezelf iets,
door het jou te geven,
zachte woorden van satijn
als eeuwige momenten
van even
zij komen uit
overdadig niets



de eigen pijn verlichten
door de ander
het goede toe te dichten



waar tranen drogen
door een milde lach
zo groeit een droomwens
langs rozenbogen
tot een mooi en
bloeiend mens
en raak ik opgetogen

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 11 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 452

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)