Alle inzendingen over democratie schrijven denken

om een gedicht te kunnen schrijveN denk ik mij soms te pletteR lijntje naar rechtS lijntje naar linkS waar plaats je dan dE hoofdletteR vooropgestelD heel voldaaN dat die er moet staaN ik denk dan slechtS dat is best wel slinkS…

Donder op ik ben jouw inspiratie niet omdat jij je gedichten kan schrijven Wie denk je dat je bent Met humor de zaak te verbloemen rot op wie je bent Ik ken je niet en ik moet je niet denk daar over na Jij bent al lang te ver gegaan k... ..k…

Maar om nou alles te schrijven wat ik denk, vind zelfs ik te ver gaan. Je eigen gedachten zijn tenslotte een geschenk en die gaan alleen mij maar aan!…

Er is een land van melk en honing, Een democratie, dus geen koning. “Dit zoek ik”, zult u beamen. Heeft u dit ook gepland, bezoek dan eens het Ameland.…

Ik denk soms al weet ik het niet zeker dat zij die zich het minst vaak schrijver noemen, meer te vertellen hebben de weemoedige vreemdelingen die geen tijd hebben om te schrijven ze beleven pure poëzie en ademen het leven, waarover schrijvers schrijven en het zal mijn eigen pen niet zijn die woorden herhaalt, van wat ik hen niet heb…

Ze noemen mij de grote geitenneuker Ik moet niets hebben van democratie En nog veel minder van diplomatie Ik mekker erop los, dat vind ik leuker Aldus de geitenbok in zijn domein: Een kinderboerderij in Nieuwegein…

Wat doet het er nog toe van het schrijven alleen al ben ik moe soms denk ik te stoppen wat moet een mens aan kritiek wel niet verkroppen toch ga ik door voor jouw lach ja, daar doe ik het voor.…

hoor ik haar denken, maar niemand om dat op te schrijven.’…

Iets willekeurigs waar ik aan denk. Het is de rede dat ik besta.…

Een nieuw soort democratie is geboren De democratie der blinden In een wereld waar eenoog koning is Het andere oog knijpen we dicht Als onrecht geschiedt Of in Brussel een bom ontploft De schaamte ver voorbij De graaicultuur Men weigert het boetekleed aan te trekken Terwijl de bedelaar buiten sterft van armoede Over alle partijgrenzen…

Er is er een de baas en dat is Putin Kritiek op hem wordt niet getolereerd Dat heeft ons het verleden wel geleerd Democratie, daar is hij niet zo goed in Ja, elke oppositie maakt hem driftig En soms ook boos of ziedend of zelfs giftig…

Een grote stap achteruit Want wat is er mis met een advies Het ontbreken van een raadgevend referendum Is voor de democratie Een groot verlies Want de stem des volks is gehoord Ook al gooit men het overboord…

De koningin is buitenspel gezet Want dat is goed voor de democratie Dan kunnen ze straks weken lullen wie De aanzet geeft tot een nieuw kabinet Ze ruiken revolutie…. voor geen geld Oranje Boven….. op naar ’t Malieveld…

elke keer als het gevoel daar is dan zal ik schrijven alsof mijn leven ervan afhangt schrijven totdat ik niet meer kan totdat ik weer voel dat ik zonder hem of zijn beperkingen wil zijn maar dan moet ik de juiste woorden en verbindingen weten te vinden loos schrijven heeft geen zin het moet komen van binnenuit zodat het voelbaar is en autentiek…

Nu zit ik hier alleen en schrijf, Maar ´t schrijven laat mij onvoldaan, 'k Voel iets dat ik niet schrijven kan En laat op 't eind iets anders staan. Ik wou hem zeggen wat ik denk, Maar weet niet hoe ik 't schrijven zal: Want wat een mens in woorden schrijft Mist stem en lach, ach stem vooral.…

wat heeft de dichter bewogen en waar dacht u aan vraagt men mij weleens dan denk ik dikwijls de dichter bewoog nauwelijks en dacht nergens aan dus zó kan het ook een gedichtje schrijven zonder pretentie en dan maar wachten op de reacties…

Dat was de titel van het boek dat ik ooit schrijven zou... De twijfel bij het opvoeden en doe ik het wel goed ? Nu zie ik mijn kinderen en denk Het boek is al geschreven Het is een bestseller geworden !…

Ik kon er alle jaren eentje schrijven: Een snelsonnet bij het Oranjefeest Een thema dat mijn scherpe dichtersgeest Al uren nu tot waanzin weet te drijven Want telkens als ik denk dat het wat wordt Kom ik een lettergreep of twee tekort…

De eenmansploegjes stapelen zich op Want splitst men af, dan komt er weer een fractie Het lijkt verdacht veel op een kernreactie Men noemt dat dan: democratie ten top Ook Gündogan verliet het Volt-toneel De Weerstand en de Spanning werd te veel…

Het mag hier niet worden geschreven met een woord als wereld, het is te wijd te leeg te wit voor de bladzij en ook een woord als tijd is voorbij wat mag, ook dit is te eindig en te oneindig te wit voor papier we mogen ze denken, welja, maar alleen om te denken, aan wat hier wil worden herdacht, een landschap bijvoorbeeld, aan dat wij…

Democratie, zie wie uw vrienden zijn!…

Kies dan maar niet, verzoek ik u met klem: Democratie verdraagt geen valse stem.…

de club voor vrijheid en democratie heeft Verdonk kennelijk aan banden gelegd zij had zichzelf al meer invloed toegezegd: een voorschot op haar eigen inflatie toch toont een luis in de pels ook haar charme ze legt verdeeldheid bloot, zonder erbarmen…

Wat hier gebeurt, wordt mateloos besproken In elke toonaard schalt het Brugmanlied Of men gezond verstand benut of niet Dus van verdeeldheid zijn we nooit verstoken Dat is ’t speciale van democratie: We zijn één koor maar zonder harmonie…

Als ik met woorden kon uit drukken wie jij bent voor mij dan schreef ik dat Als er een plek was die mij aan jou doet denken dan zou ik daar heen gaan en dan daar zitten dromen Geen woorden, geen plek en toch zit ik hier over jou te schrijven hoe jij leeft in mijn hoofd…

denken in je moedertaal tikken op je harde schijf lezen voor een lege zaal schrijven als een tijdverdrijf dromen op beperkte schaal leven als een kort verblijf eten van het avondmaal zo red ik het vege lijf…

meeslepend moe verdwaal ik in de nachten van doelloos denken stromend met gedachten die zich in woorden schrijven van menig gedicht bladeren door letterwanden soms zinloos in elkaar gestrengeld zoekend naar één geheel…

Er bestaan mensen die denken, dat ze bio-grafen of bio-logen zijn. Ze beschrijven levens en leven. Toch, zijn ze veel méér dan dat. Biologen en biografen zijn schrijvers, die over hun eigen levens schrijven, op nog ongeschreven bladeren. Op een onbeschreven blad.…

'k Moet niet klakkeloos meer denken, dat wat wij ooit meekregen van huis uit dit ook aan de jeugd men 't zou schenken want nu, nu lijkt de spiegel dus een ruit. Een ruit waarin men niet kan spiegelen slechts doorkijken, mits gezeemd een spiegel echter, voorgehouden is de toekomst niets meer vreemd.…

De massa heeft, zo lijkt het, schoon genoeg van Haagse achterkamerpolitiek: “Da’s geen democratie!” Het maakt hen ziek, die konkelfoezende regeringsploeg. Let op: zij die zich nu in woede hullen, gaan straks het hardst van “Land van Lubbers” smullen.…